စေတာ္ဘယ္ရီသီးရဲ. က်န္းမာေရးအက်ိဳးျပဳအာနိသင္

စေတာ္ဘယ္ရီးသီးကို မၾကိဳက္ တဲ့သူဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ရွားမယ္ထင္ ပါတယ္။ ေန႔စဥ္စားသံုးတဲ့ ေပါင္မုန္႔ ထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘီစကစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အေအးပဲျဖစ္ျဖစ္ စေတာ္ဘယ္ရီအရ သာဆိုတာ ပါဝင္ေနပါတယ္။ အနီေရာင္ရွိၿပီးေမႊးပ်ံ႕တဲ့အနံ႔ရွိတဲ့ စေတာ္ဘယ္ ရီသီးဟာ က်န္းမာေရးအတြက္ သင့္ ေတာ္တဲ့သစ္သီးေတြထဲမွာ ပါဝင္ပါ တယ္။
၁။ စေတာ္ဘယ္ရီမွာပါတဲ့ ေပၚ လီ ဖီေနာ္ဟာ ေရာင္ရမ္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳးကို သက္သာေစပါတယ္။

၂။ စေတာ္ဘယ္ရီမွာ ေရာင္ရမ္း မႈသက္သာေစတဲ့ anti inflammatory နဲ႕ဓာတ္တိုးဆန္႔က်င္ပစၥည္းေတြ ပူးတြဲပါဝင္မႈမ်ားတဲ့အတြက္ ကင္ဆာ ကိုကာကြယ္ေစပါတယ္။ အထူးသ ျဖင့္ အူမႀကီးကင္ဆာ၊ အစာအိမ္ကင္ ဆာေတြကို ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ အခုသုေတသနမွာေဖာ္ျပထားပါတယ္။

၃။စေတာ္ဘယ္ရီသီးဟာ အသက္ အ႐ြယ္ရလာရင္ျဖစ္တဲ့ မ်က္စိမႈန္ ျခင္း၊ မ်က္စိတိမ္စြဲျခင္းေတြကို ေလ်ာ့ ပါးေစတဲ့ စူပါအစားအစာ ျဖစ္တယ္ လို႔ သိရပါတယ္။

၄။ စေတာ္ဘယ္ရီသီးဟာ ခုခံအားကိုျမႇင့္တင္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အိပ္ ေရးပ်က္ထားသူေတြ စေတာ္ဘယ္ရီ ေဖ်ာ္ရည္ ေအးေအးတစ္ခြက္ေသာက္ သံုး ေပးသင့္ပါတယ္။

၅။စေတာ္ဘယ္ရီသီးဟာ ဗီတာ မင္စီႄကြယ္ဝစြာ ပါဝင္ေနတဲ့အတြက္ အေရျပားတင္းရင္းမႈကိုျဖစ္ေစတဲ့ ေကာ္လဂ်င္ကို ေထာက္ပံ့ေပးႏိုင္ျခင္း၊သြားဖံုးေသြးယိုျခင္းကို ကာကြယ္ေပး ႏိုင္ျခင္းေတြကို စားသံုးသူေတြ ခံစား ရေစပါတယ္။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

အရက္ေျကာင္. စိတ္ေရာဂၤါျဖစ္ပြားႏူန္းထိပ္ဆုံးတြင္ရွိေန

စိတ္က်န္း မာေရးေဆး႐ုံသို႔ ေရာက္ရွိလာ ေသာလူနာမ်ားတြင္ အရက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပြားမႈႏႈန...္းမွာ လြန္ခဲ့ေသာသုံး ႏွစ္တာကာလအတြင္းမွစ၍ ထိပ္ ဆုံးနံပါတ္တစ္ေနရာတြင္ ေရာက္ ရွိေနေၾကာင္း သိရသည္။

''ေဆး႐ုံကိုေရာက္လာၾက တဲ့အထဲမွာ အရက္နဲ႔မူးယစ္ေဆး ဝါးသုံးစြဲမႈရယ္၊ ဦးေႏွာက္အေျမႇး ပါးေရာဂါေၾကာင့္ရယ္၊ ကေလး ေမြးတဲ့အခါ ဦးေႏွာက္ထိခိုက္သြား တာတို႔ေၾကာင့္လဲ ျဖစ္နိုင္သလို စိတ္ခံစားခ်က္ေၾကာင့္ ျဖစ္သြား တာေၾကာင့္လဲ စိတ္ေရာဂါျဖစ္ သြားၾကတာပဲ။ အဲဒီလိုျဖစ္လာ တဲ့အမ်ားစုမွာ အရက္ေၾကာင့္ ပိုျဖစ္ၾကတာမ်ားတယ္။ အရက္ ေၾကာင့္ျဖစ္တာက ထိပ္ဆုံးေရာက္ ေနပါတယ္''ဟု စိတ္က်န္းမာေရး ေဆး႐ုံမွ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး ေဒါက္ တာေက်ာ္စိုးကေျပာသည္။

စိတ္ေရာဂါျဖစ္ပြားႏႈန္းမွာ လြန္ခဲ့သည့္ငါးႏွစ္မွစတင္ကာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ျမင့္မားလာ ေနၿပီး ေန႔စဥ္ ေဆး႐ုံတြင္ရွိေန ေသာ အတြင္းလူနာမွာ ၁၁၇၂ ဦးထက္ေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းမ်ိဳး မရွိေၾကာင္း စိတ္က်န္းမာေရး ေဆး႐ုံမွ ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီး ေဒါက္ တာေက်ာ္စိုးက ေျပာၾကားလိုက္ သည္။

စိတ္က်န္းမာေရးေဆး႐ုံ သို႔တက္ေရာက္သူလူနာမ်ားမွာ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ ၆၀၆၀ ဦး၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္တြင္ ၆၃၇၆ ဦး၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ တြင္မွာ ၇၄၆၂ ဦး၊ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ မွာ ၈၇၇၂ ဦး၊ ယခုႏွစ္တြင္မူ ေလး လတာ ကာလအတြင္း ၃၀၀၀ ေက်ာ္ ခန႔္ရွိေနၿပီျဖစ္ရာ တစ္ႏွစ္ တာကာလတြက္ခ်က္ၾကည့္လၽွင္အၾကမ္းဖ်င္းအားျဖင့္ ၉၀၀၀ ေက်ာ္ ခန႔္ရွိနိုင္မည္ျဖစ္ရာ ယခင္ႏွစ္ထက္ ပိုမိုမ်ားျပားနိုင္မည္ဟု ခန႔္မွန္း ထားေၾကာင္း သိရသည္။

ယင္းကဲ့သို႔ စိတ္ေရာဂါျဖစ္ ပြားႏႈန္းသည္ တစ္ႏွစ္ထက္ တစ္ ႏွစ္ ပိုမိုမ်ားျပားလာရျခင္းမွာ အ ရက္ေၾကာင့္ အမ်ားဆုံးျဖစ္ေန ေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။

အရက္အလြန္အကၽြံေသာက္ သုံးမႈေၾကာင့္ စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈေရာ ဂါမ်ားကိုခံစားရသူမ်ားမွာ ပိုမို မ်ားျပားေနၿပီး စိတ္ေဖာက္ျပန္ ရျခင္း၏ နံပါတ္တစ္အဆင့္တြင္ အရက္မွာရပ္တည္ေနေၾကာင္း သိရသည္။

''အတြင္းလူနာေတြ တစ္ေန႔ ထက္တစ္ေန႔မ်ားလာတာ ျပန္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရက္ေသာက္ သုံးမႈေၾကာင့္ စိတ္ေဖာက္ျပန္မႈ ေရာဂါေတြရလာတာ နံပါတ္တစ္ ထိပ္ဆုံးက တက္လာတာေတြ႕ရ တယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ သုံးႏွစ္ေတာက္ ေလၽွာက္ ထိပ္ဆုံးနံပါတ္တစ္ေန ရာမွာျဖစ္ေနတာ အရက္ေၾကာင့္ ပါပဲ''ဟု ေဆး႐ုံအုပ္ႀကီးက ဆက္ လက္ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထိုသို႔ အရက္ေၾကာင့္ စိတ္ က်န္းမာေရးေဆး႐ုံသို႔ေရာက္လာ ၾကသူမ်ားထဲတြင္ အနီးနားဝန္း က်င္မွေရာက္လာၾကသူမ်ားရွိ သကဲ့သို႔ ျမန္မာနိုင္ငံတစ္ျပည္လုံး အတိုင္းအတာမွ လာေရာက္ကု သၾကသူမ်ားလည္းရွိကာ ယင္း တို႔အထဲတြင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားပါ ပါဝင္ေၾကာင္း သိရသည္။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

ခ်စ္သူကိုနမ္းျခင္းပာာ က်န္းမာေရးကိုအေထာက္အကူျပဳ

ခ်စ္သူကိုနမ္းျခင္းဟာ က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျပဳတယ္ဆိုတာ ကိုေရာ သိပါသလား။သင့္မွာ ခ်စ္သူရွိပါသလား။ ေနာက္ၿပီး ခ်စ္သူကိုေရာ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းခဲ့ဖူးပါသလား။ ၿပီးေတာ့ ခ်စ္သူကိုနမ္းျခင္းဟာ က်န္းမာေရးကို အေထာက္အကူျပဳတယ္ဆိုတာ ကိုေရာ သိပါသလား။ ကဲ … စိတ္၀င္စားတယ္ဆိုရင္ ေအာက္မွာေရးထားတဲ့ အနမ္းနဲ႔ က်န္းမာေရး ဘယ္နည္းဘယ္ပံု ဆက္စပ္ေနတယ္ဆိုတာကို ဆက္ၿပီး ဖတ္ၾကည့္ေပါ့ေနာ္။ တကယ္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ နမ္းတယ္ဆိုတာ ခံစားခ်က္အရေရာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံေတြအရပါ ခ်စ္ခင္ႏွစ္လိုျခင္းဆိုတဲ့ သက္ေရာက္မႈကို ဖြင့္ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကို နမ္းၿပီဆိုရင္ နမ္းတဲ့လူက အနမ္းခံရတဲ့သူကို ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ပဲေပါ့။ ကဲ … ဒါဆို္ အနမ္းနဲ႔ပတ္သတ္တဲ့ Definitionေလးတစ္ခုေလာက္ ထုတ္ၾကည့္ရေအာင္။

သင္ကေရာ ဘယ္လိုမ်ိဳး ဖြင့္ဆိုမွာလဲ။ အေနာက္တိုင္းယံုၾကည္မႈအရေတာ့ နမ္းတယ္ဆိုတာ “ႏွစ္လိုဖြယ္ ခံစားဆက္ယွက္မႈကို ပါးစပ္ကမေျပာဘဲ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ထိေတြ႕ပူးကပ္ၿပီး ေဖာ္ျပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းရဲ႕သေကၤတ” လို႕ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး နမ္းရႈံ႕ၾကတဲ့
စံုတြဲေတြတိုင္း က်န္းမာေရးအတြက္ ေကာင္းမြန္တဲ့ အခ်က္(၇)ခုကို အလုိလိုရရွိႏိုင္တယ္တဲ့။ အဲဒီ(၇)ခ်က္က ဘာေတြလဲဆိုေတာ့ …

၁။ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ နမ္းေနၾကတဲ့အခါ ခ်စ္သူစံုတြဲ ႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ ေသြးေၾကာေတြဟာ ျပန္႔ကားသြားၿပီး ေသြးခုန္ႏႈန္းကိုလည္း ျမန္လာေစပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေသြးေၾကာေတြထဲမွာ ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ အဆီေတြကိုေခ်ဖ်က္ပစ္ၿပီး ေသြးထဲမွာရွိတဲ့ ကိုလက္စထေရာ ပမာဏကိုလည္း က်ဆင္းေစပါတယ္။

၂။ နမ္းေနတဲ့အခ်ိန္မွာ စံုတြဲႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ မ်က္ႏွာေပၚမွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားမွ်င္ အခု(၃၀)ေလာက္ကို လႈပ္ရွားလာေအာင္ ဦးေႏွာက္က လံႈ႕ေဆာ္ေပးပါသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္လဲ မ်က္ႏွာမွာရွိတဲ့ အေရျပားေတြမွာ ပိတ္ဆို႔ေနတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြကို ဖယ္ရွားသန္႔စင္ေစၿပီး မ်က္ႏွာတစ္ျပင္လံုး ပိုမိုေခ်ာေမြ႕လာေစပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေပၚမွာ ယွက္ျဖာေနတဲ့ ဆံခ်ည္မွ်င္ ေသြးလႊတ္ေၾကာေတြရဲ႕ ေသြးစီးဆင္းမႈကို ပိုၿပီးေကာင္းလာေစပါတယ္။

၃။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ၀တဲ့သူေတြ စိတ္၀င္စားမယ့္ ကိစၥပါပဲ။ (၅)စကၠန္႔ၾကာေအာင္ တစ္ခါနမ္းတိုင္း ကိုယ္တြင္းမွာ သိုေလွာင္ထားတဲ့ အဆီပမာဏ (၁၂)ကီလိုရီ ေလာင္ကၽြမ္းေစတယ္ဆိုပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ၀ိတ္က်ခ်င္ရင္ ရည္းစားကို မ်ားမ်ားနမ္းၾကပါ။
၄။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ စိတ္နဲ႔ဆိုင္ပါတယ္။ နမ္းျခင္းဟာ စိတ္ထဲမွာရွိေနတဲ့ ဖိစီးမႈေတြ၊ အားငယ္မႈေတြကို ေခ်ဖ်က္ေပးၿပီး စိတ္ခြန္အား နိမ့္က်ျခင္း ျဖစ္ေပၚလာေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ေပးတဲ့ ဟိုမုန္းဓာတ္တစ္မ်ိဳး ဦးေႏွာက္က ထုတ္ေပးတာကိုလည္း တားဆီးေပးပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ယံုၾကည္မႈ ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ သူေတြေတာင္ ခ်စ္သူရဲ႕အနမ္းေၾကာင့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အႀကီးျမတ္ဆံုး သူရဲေကာင္းႀကီးေတြလို႔ ထင္မွတ္လာတတ္တယ္လို႔ သုေတသီေတြက အတည္ျပဳထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခ်စ္သူရဲ႕အနမ္းဟာ အေကာင္းဆံုးေသာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကုထံုးတစ္ခုပါပဲ။

 ၅။ ၿပီးေတာ့ အနမ္းဆိုတာ သဘာ၀ ေရာဂါကာကြယ္ေဆး တစ္မ်ိဳးပါပဲတဲ့။ ေဆးပညာ သေဘာအရ လူတစ္ဦးဆီမွာရွိေနတတ္ၾကတဲ့ သဘာ၀ကိုယ္ခံစြမ္းအားေတြဟာ မတူညီၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး နမ္းၾကတဲ့အခါ သူတို႔တစ္ေယာက္ခ်င္းစီမွာရွိတဲ့ ကိုယ္ခံပဋိဇီ၀ စြမ္းအားေတြဟာ တံေတြးကေနတဆင့္ ေပါင္းစပ္သြားပါတယ္။ အဲဒီကေနတဆင့္ ကိုယ့္ခ်စ္သူမွာရွိၿပီး ကိုယ့္ဆီမွာမရွိတဲ့ ေရာဂါကာကြယ္မႈ စြမ္းအင္ေတြ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ထဲ ေပါင္းစပ္ေရာက္ရွိလာႏိုင္ေျခဟာ ရာခိုင္ႏႈန္း(၈၀)ထိ ရွိတယ္ဆိုပဲ။ ဒီျဖစ္စဥ္ကို “အနမ္းျဖင့္ ေရာဂါကာကြယ္နည္း”လို႔ စိတ္ပညာရွင္ေတြက နာမည္ေပးထားပါတယ္။

၆။ ေနာက္ၿပီး အနမ္းဟာ လူရဲ႕ဦးေႏွာက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ တိုးတက္လာေအာင္ စနစ္တက် ႏိႈးဆြေပးပါတယ္။ဘယ္လိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ သိသာလဲဆိုရင္ ကိုယ့္ခ်စ္သူကို ပထမဆံုးအႀကိမ္ နမ္းဖူးတဲ့အခါ ေပၚေပါက္လာတတ္တဲ့ ရွိန္းကနဲ၊ ဖိန္းကနဲ ခံစားမႈမ်ိဳးမွာ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္တဲ့။ အဲဒီအခိုက္အတန္႔မွာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဦးေႏွာက္အရည္အေသြးဟာ ထိပ္ဆံုးအဆင့္ထိ တက္ေနၿပီးေတာ့ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးကလည္း အျမင့္မားဆံုးျဖစ္ေနတတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
၇။ ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ သင္ကိုယ္တုိင္ပဲ စမ္းၾကည့္ၿပီးမွ ယံုပါေတာ့။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ … ခ်စ္သူကိုနမ္းရတာ ရင္ခုန္ၾကည္ႏူးစရာ ေကာင္းတယ္တဲ့။ ေနာက္ၿပီး ေပ်ာ္စရာလဲ ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ ဘယ္လိုလဲ။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

အမ်ိဳးသားတုိ.၏ေသြးဖိအားအေပၚသက္ေရာက္မူရွိေသာအရာမ်ား

ေသြးတိုးတာေၾကာင့္ ေလျဖတ္ေဝဒနာ ဒါမွမဟုတ္ နွလံုးေရာဂါထတဲ့ ေဝဒနာ ျဖစ္နိုင္ေျခကို ၂-၄ဆ ျမင့္ တက္ေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသြးတိုးေရာဂါရိွသူ သံုးပံုတစ္ပံုကသာ ေသြးဖိအားကို စနစ္တက် ထိန္းခ်ဳပ္မႈရိွ ၾကပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသားအမ်ားစုဟာ သူတို႔ရဲ႕က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္မႈ နည္းတဲ့အတြက္ ေသြး ဖိအားအေပၚ သက္ေရာက္မႈရိွတဲ့အခ်က္ေတြကို သတိမမူမိတတ္ပါဘူး။




(၁) အရက္

အမ်ဳိးသားေတြအေနနဲ႔ တစ္ေန႔ အရက္ႏွစ္ပက္ထက္ ေက်ာ္ျပီး ေသာက္တာေၾကာင့္ ေသြးဖိအားျမင့္တက္ နိုင္ေျခ ရိွပါတယ္။

♦ လုပ္ေဆာင္ပါ ♦
အေမရိကန္နွလံုးက်န္းမာေရးဂ်ာနယ္ရဲ့ ေလ့လာမႈတစ္ခုအရ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေဖ်ာ္ရည္ထဲမွာပါတဲ့ အင္တီ
ေအာက္ဆီးဒင့္ လိုင္ကိုပင္းဟာ ေသြးတိုးေနသူေတြမွာ ေသြးဖိအား ေလ်ာ့က်ေအာင္ ထိန္းေပးနိုင္ေၾကာင္း သိရပါတယ္။ အမွ်င္ဓာတ္ ပါဝင္မႈမ်ားတဲ့တရုတ္နံနံပင္ကလည္း ေသြးဖိအားက်ေအာင္ ကာကြယ္ေပးနိုင္ပါ တယ္။

♦ ေရွာင္ပါ ♦
အစာမရိွဘဲ အရက္ကို လံုးဝမေသာက္ပါနဲ႔။ အရက္ကို ေရွာင္တာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ မေရွာင္နိုင္ရင္ တစ္ခုခုစားျပီးမွ တစ္ေန႔နွစ္ပက္ပဲေသာက္ပါ။


(၂) လႈပ္ရွားမႈ မရိွျခင္း

ပံုမွန္ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာေၾကာင့္ေသြးတိုးေနသူေတြမွာ ေသြးဖိအား ၁ဝမွတ္အထိ ေလ်ာ့က်နိုင္ပါတယ္။
ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တာေၾကာင့္ ေသြးလွည့္ပတ္မႈ ေကာင္းျပီးေသြးေၾကာေတြ လြယ္လင့္တကူ ခ်ဳံနိုင္၊ ခ်ဲ႕နိုင္ စြမ္းရိွကာ ေသြးတိုးတာကို ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ပါတယ္။

♦ လုပ္ေဆာင္ပါ ♦
ေရာ္ဘာေဘာလံုးတစ္လံုးကို ကိုင္ျပီး လက္နဲ႔ ဆုပ္ညွစ္ေပးပါ။ အက်ဳိးေက်းဇူးအမ်ားၾကီး ရိွပါတယ္။ ေလ့ လာမႈတစ္ရပ္အရ ရွစ္ပတ္ၾကာ လက္ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္တဲ့သူေတြဟာ အေပၚေသြးဖိအား ၁၅ မွတ္နဲ႔
ေအာက္ေသြးဖိအားငါးမွတ္ ေလ်ာ့က်မႈရိွေၾကာင္း သိရပါတယ္။

♦ ေရွာင္ပါ ♦
လႈပ္ရွားမႈ မရိွဘဲ အထိုင္မ်ားတဲ့ အက်င့္ကို ေရွာင္ပါ။ ေလ့က်င့္ခန္းကိုလည္းအလြန္အမင္း ျပင္းျပင္းထန္ထန္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။


(၃) ခါးတစ္ဝိုက္ အဆီပိုမ်ား

သင္ သြယ္လ်ေနစဥ္မွာ နွလံုးနဲ့ေသြးေၾကာစနစ္ေတြက ပံုမွန္အလုပ္လုပ္ရံုနဲ႔ လံုေလာက္ပါတယ္။ ဗိုက္ပူလာ တဲ့အခါ ေသြးေထာက္ပံ့မႈပိုလိုအပ္လာတာေၾကာင့္ နွလံုးအေပၚ အပိုဝန္သက္ေရာက္ေစျပီး ေသြးဖိအားတိုး လာပါတယ္။ ကိုယ္အေလးခိ်န္ကို ပံုမွန္အတိုင္းထိန္းနိုင္ျပီး ဝမ္းဗိုက္ခ်ပ္ရပ္ေနရင္ ေသြးဖိအားက ၁ဝ- ၂၉ မွတ္အထိ ေလ်ာ့က်ေစနိုင္ပါတယ္။

♦ လုပ္ေဆာင္ပါ ♦
အဆီနည္း အသားစားပါ။ ၾသစေၾတးလ်ေလ့လာမႈတစ္ခုအရ ေသြးတိုးေနသူေတြကို တစ္ေန႔တာ စားသမွ် ရဲ့ရွစ္ရာခိုင္နႈန္းအား ေပါင္မုန္႔၊ အာလူး၊ ေခါက္ဆဲြအစား အဆီနည္းအသားကိုအစားထိုးစားေစခဲ့ရာ ရွစ္ပတ္ အၾကာမွာအေပၚေသြးဖိအား ၄ မွတ္အထိ ေလ်ာ့က်မႈရိွေၾကာင္း သိရပါတယ္။

♦ ေရွာင္ပါ ♦
အဆီအအိမ့္မ်ားတဲ့ အစာေတြကိုေရွာင္ျပီး ေကာင္းတဲ့ အဆီကို စားပါ။ နွမ္းဆီမွာ ပိုလီမျပည့္ဝဆီနဲ႔ စီစမင္
ျဒပ္တစ္မ်ဳိး ပါဝင္တာေၾကာင့္ အသည္းရဲ့ကိုလက္စထေရာျပဳလုပ္မႈကို ကာကြယ္ေပးနိုင္ပါတယ္။


(၄) ဆား

ဆားဟာ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို ေရဆဲြယူမႈျဖစ္ေစျပီး ေသြးထုထည္ျမင့္တက္ကာေသြးတိုးေစပါတယ္။ ဆားမ်ား မ်ားစားေလ၊ အသက္ပိုတိုေလျဖစ္တာေၾကာင့္ဆားကို ေလွ်ာ့စားသင့္ပါတယ္။

♦ လုပ္ေဆာင္ပါ ♦
ဟင္းခ်က္တဲ့အခါ ဆား အစားထိုးအရာေတြကို ထည့္ပါ။ ပံုမွန္ ဆားကိုပိုတက္စီယမ္ဆား၊ ဆားခါးတို႔နဲ႔ ေရာ
ျပီးသံုးတာေၾကာင့္ ေသြးဖိအားကို ေျခာက္မွတ္ခန္႔ ေလ်ာ့က်ေစတယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက ဆိုပါတယ္။
ျပဳလုပ္နည္းကေတာ့ ရိုးရိုးဆား ၆၅ ရာခိုင္နႈန္း၊ပိုတက္စီယမ္ဆား ၂၅ ရာခိုင္နႈန္းနဲ႔ ဆားခါး ၁ဝ ရာခိုင္နႈန္း တို႔ကို ေရာေမႊျပီး သံုးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

♦ ေရွာင္ပါ ♦
ျပင္ျပီးသား ဟင္းလ်ာေတြထဲ ဆားခတ္တဲ့အက်င့္ကို ျပင္ပါ။ ဆားကဲတဲ့အဆင္သင့္အစာေတြကို တတ္နိုင္ သမွ်ေလွ်ာ့စားပါ။


(၅) စိတ္ဖိစီးမႈ

စိတ္ဖိစီးကို တံု႔ျပန္တဲ့အခါ ခႏၶာကိုယ္ကေန အဒရီနယ္လင္ထြက္ရိွမႈမ်ားေစျပီး ရုတ္တရက္ ေသြးတိုးေစပါ တယ္။

♦ လုပ္ေဆာင္ပါ ♦
စိတ္ဖိစီးမႈမ်ားတဲ့အခါ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ပါ။ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးကို နွစ္ရက္ခန္႔လုပ္ထားသူေတြကို ေသြး
ေပါင္ခ်ိန္ၾကည့္ရာ ေသြးဖိအားထိန္းနိုင္တဲ့အျပင္ စိတ္ဖိစီးမႈ ေလ်ာ့နည္းေၾကာင္းေလ့လာေတြ႔ရိွရပါတယ္။

♦ ေရွာင္ပါ ♦
စိတ္ဖိစီးမႈျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းကို မၾကာခဏ မေတြးပါနဲ႔။


(၆) မ်ဳိးရိုးဗီဇ

ေသြးတိုးေရာဂါ မ်ဳိးရိုးရိွရင္ ေသြးဖိအားထိန္းနိုင္မယ့္ ေနထိုင္စားေသာက္မႈပံုစံကို လိုက္နာရပါမယ္။

♦ လုပ္ေဆာင္ပါ ♦
ေသြးတိုးေရာဂါျဖစ္မလာေအာင္ဆရာဝန္နဲ႔တိုင္ပင္ျပီး ေဆးကုသမႈခံယူကာ ကာကြယ္ပါ။

♦ ေရွာင္ပါ ♦
အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးေတြကိုကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ မေသာက္ပါနဲ႔။ ေလ့လာမႈတစ္ခုအရ ပံုမွန္အကိုက္ အခဲေပ်ာက္ေဆး မီွဝဲတဲ့ အမ်ဳိးသားေတြဟာေသြးဖိအားျမင့္တက္နိုင္ေျခ ၃၈ ရာခိုင္နႈန္းရိွေၾကာင္း သိရပါ တယ္။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

ကြန္ပ်ဴတာအျကည္.မ်ားျပီး အေျကာတက္ရင္

Myanmar Forward စာဖတ္ပရိသတ္ အတြက္ က်န္းမာေရး ဆုိင္ရာေမး၊ေျဖမ်ား အေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပ လိုက္ပါတယ္။

ေမး ။ ။ ကြန္ပ်ဴတာ အၾကည့္မ်ားၿပီး အေၾကာတက္ရင္ ဘာလုပ္သင့္လဲ ဆရာ။

ေျဖ ။ ။ မ်က္စိ အနားေပးပါ၊ မိနစ္ အနည္းငယ္ၾကာ မ်က္စိကို ပိတ္(မွိတ္)ထားပါ။ လည္ပင္းနဲ႔ ေခါင္းကို မိနစ္ အနည္းငယ္ၾကာ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္ေပးပါ။ ေသြးပူ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္တာဟာ အေၾကာတက္ တာကို သက္သာ ေစပါတယ္။

ေမး ။ ။ ေျခထိပ္၊ လက္ထိပ္ က်ဥ္လာရင္ ဘာလုပ္ ရမလဲဆရာ။

ေျဖ ။ ။ ေျခထိပ္၊ လက္ထိပ္က်ဥ္တာ ေရာဂါအခံ ရွိသူကလြဲၿပီး ျဖစ္ႏိုင္ေျခ ရွိတာက အာ႐ံုေၾကာ အားနည္းလို႔ပါ။ ခႏၶာကိုယ္မွာ ဘီဝမ္းဓာတ္ ခ်ဳိ႕တဲ့လာရင္ ထံု၊ က်ဥ္၊ ၾကြက္တက္ တာေတြ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ မိခင္ေတြနဲ႔ ကေလးေမြးၿပီးစ မိခင္ေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ ရွိတယ္။ အရက္ ေသာက္သံုးသူ ေတြမွာလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒီလို လကၡဏာေတြ ျပရင္ ဘီဝမ္း ခ်ဳိ႕တဲ့မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ၿပီး၊ ကယ္လ္စီယမ္ ဘီဝမ္းဓာတ္ပါတဲ့ ပဲပင္ေပါက္၊ ပဲျပား၊ အုန္းစိမ္းရည္၊ဆန္လံုးညိဳ စတဲ့ အစားအစာေတြ စားေပးဖို႔ လိုပါတယ္။

ေမး ။ ။ လိပ္ေခါင္းေၾကာင့္ ေသြးထြက္မ်ားရင္ ဘာလုပ္ သင့္သလဲဆရာ။

ေျဖ ။ ။ ဝမ္းခ်ဳပ္တာမ်ားၿပီး၊ လိပ္ေခါင္း ထြက္ရာကေန ပိုဆိုးၿပီး ေသြးပါ လာရင္ သတိထားသင့္ၿပီ။ လိပ္ေခါင္းေသြး ပါလာၿပီဆိုရင္ ေသြးအား နည္းတာပါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ အသက္ႀကီးတဲ့ လူေတြဆိုရင္ မူးေဝတာပါ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိပ္ေခါင္းရွိသူေတြ ဝမ္းခ်ဳပ္တာမ်ဳိး မျဖစ္ေအာင္ ဂ႐ုစိုက္သင့္တယ္။ အရက္၊ ဘီယာ ေသာက္တာမ်ားရင္ နဂိုလိပ္ေခါင္း ရွိသူေတြမွာ ႐ုတ္တရက္ ဝမ္းသြားရင္ ေသြးပါ ပါလာတတ္တယ္။ အခုလို မျဖစ္ေအာင္ အရက္ အလြန္အကြၽံ ေသာက္တာ ေရွာင္သင့္တယ္။ ဒါ့အျပင္ ဝမ္းေပ်ာ့ ေစမယ့္ အစာစားၿပီး ေရအိမ္ထဲမွာ ၾကာၾကာထိုင္တာကို ေရွာင္သင့္တယ္။

ေမး ။ ။ ေရာဂါအခံ ရွိသူေတြ ဆရာဝန္ ၫႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲ ကိုယ္ဝန္တား ေဆး မေသာက္သင့္တာ ဘာေၾကာင့္လဲ။

ေျဖ ။ ။ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္း ေရာဂါအခံ ရွိသူ၊ အသည္းေရာဂါျဖစ္သူ အဲဒီလို လူမ်ဳိးေတြဟာ ဆရာဝန္ရဲ႕ ၫႊန္ၾကားခ်က္ မပါဘဲ တား ေဆးမေသာက္သင့္ဘူး။ တားေဆးေတြေၾကာင့္ ေသြးျပန္ေၾကာ ပိတ္တာ၊ ေသြးခဲတာေတြ ျဖစ္တတ္ သလို ႏွလံုး ေသြးေၾကာ က်ဥ္း ေရာဂါ နဲ႔ ႏွလံုးေသြးေၾကာပိတ္ ေရာဂါလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ တားေဆးကို ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေသာက္ရင္လည္း အႏၲရာယ္ ရွိႏိုင္တယ္။ ေရရွည္ ေသာက္ေနရင္ ကင္ဆာ အလံုးအက်ိတ္ေတြ ထြက္လာ တာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ရွင္ အမ်ဳိးသမီးေတြ တားေဆးကို ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ အျပင္ေဆးဆိုင္ ကေန ဝယ္ ေသာက္တာမ်ဳိး မလုပ္ဘဲ၊ တတ္ကြၽမ္းတဲ့ ဆရာဝန္ထံ မိမိျဖစ္ေနတဲ့ ေရာဂါ အေၾကာင္းကို တုိင္ပင္ၿပီး သံုးသင့္တယ္။

ေမး ။ ။ မိုးရာသီမွာ ပင္လယ္စာ ဘာလို႔ သတိထား စားသံုး သင့္သလဲ ဆရာ။

ေျဖ ။ ။ မိုးရာသီမွာ ပင္လယ္စာ အစားမ်ားရင္ အသက္ႀကီးပိုင္းနဲ႔ ကေလး ေတြ အစာ အဆိပ္သင့္သလိုမ်ဳိး ခံစားရတယ္။ ပူလိုက္၊ ေအးလိုက္၊ ေျခာက္လိုက္၊ စိုလိုက္နဲ႔ အစာအိမ္က ခ်က္အားမေကာင္းလို႔ ဗိုက္နာ၊ မူးေဝ၊ ေအာ့အန္၊ ဝမ္းသြား၊ ဝမ္းေလွ်ာတာမ်ဳိး ျဖစ္တတ္တယ္။ မက်က္တက်က္ ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္လို႔လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါ တယ္။ ဒါ့အျပင္ ရက္လြန္ၿပီး မသန္႔တဲ့ ပစၥည္း (သိုးေနတာမ်ဳိး) ဝယ္ယူ စားသံုးမိရင္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ရာသီဥတုနဲ႔ ကိုက္ညီ တဲ့ အစားအေသာက္ ေတြကို ေရြးၿပီး စားသင့္တယ္။

ေမး ။ ။ လူေနရပ္ကြက္ထဲ ေဆးခန္းဖြင့္ရင္ ဘာေတြ ဆင္ျခင္သင့္သလဲ ဆရာ။

ေျဖ ။ ။ လူေနမ်ားတဲ့ ရပ္ကြက္ထဲ ေဆးခန္းဖြင့္ရင္ ပတ္ဝန္းက်င္ သန္႔ရွင္း မႈရွိရမယ္။ အေၾကာ္ဆုိင္၊ ထမင္းဆုိင္၊ အရက္၊ ဘီယာဆုိင္ေတြနဲ႔ ေဝးရမယ့္အျပင္ ေလေကာင္းေလသန္႔ ရသင့္တယ္။ ရွိသင့္ ရွိထိုက္တဲ့ အက်ယ္အဝန္းမွာ ေလဝင္ေလထြက္ ေကာင္းေကာင္း၊ အလင္းေရာင္ ေကာင္းေကာင္း ရွိရမယ္။ ေဆးခန္းသံုး ေဆးထိုးႁပြန္နဲ႔ အပ္၊ လူနာအတြက္ သံုးၿပီးျဖစ္တဲ့ ဂြမ္း၊ ပတ္တီး၊ အနာက အညစ္အေၾကး ေတြကို သီးသန္႔ အမႈိက္ပံုး ထားၿပီး ေျမျမႇဳပ္ပစ္ျခင္း သို႔မဟုတ္ စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ရမယ္။ အမႈိက္ပံုး ေတြကိုလည္း အၿမဲ သန္႔ရွင္း ေနေစရမယ္။ ။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

စိတ္ဖိစီးမူေလွ်ာ.က်ေစသည္.ေရ

သိပၸံပညာရဲ႕ လတ္တေလာ ေလ့လာမႈေတြအရ လူေတြဟာ ေရနဲ႔ထိေတြ႕လိုက္တဲ့အခါမွာ ခႏၶာကိုယ္ ရဲ႕ ဓာတ္ဖြဲ႕စည္းပံုနဲ႔ အာ႐ံုေၾကာေတြ အေပၚ သက္ေရာက္မႈ ရွိသြားၿပီး စိတ္ဖိစီး မႈ ေလ်ာ့က်တာ၊ စိတ္ခံစားမႈ ေကာင္း မြန္တာ နဲ႔ စိတ္တို ေဒါသထြက္ မႈ ေလ်ာ့ပါးတာ အစရွိတဲ့ အက်ိဳး အာနိသင္ေတြကို ရရွိေစတယ္လို႔ သိရပါ တယ္။

ေရကူးပါ
ေရကူးတာက အေျပးသမားေတြမွာလိုပဲ အဆစ္ေတြအေပၚ ဒဏ္သက္ေရာက္မႈ မရွိဘဲ စိတ္ခံစားမႈ ေကာင္းေစတဲ့ အန္ေဒၚဖင္ေဟာ္မုန္း ထြက္ရွိေစပါတယ္။ ေရကူးကန္ထဲမွာ ေလွေလွာ္တာကေတာင္ စိတ္ခံစားမႈကို ေကာင္းမြန္ေစပါတယ္။ အင္ဒီးယားနား တကၠသိုလ္ရဲ႕ ပါေမာကၡဂ်က္က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အားကစား မလုပ္ႏိုင္သူေတြအေနနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေရကူးတာက အန္ေဒၚဖင္ေဟာ္မႈန္း ထြက္ လာေစၿပီး စိတ္ၾကည္ႏူး ႏွစ္သိမ့္မႈကို ခံစားရေစေၾကာင္း ရွင္းျပထားပါတယ္။ ေရကန္ထဲမွာ ကေလးေတြ နဲ႔အတူ ကစားရင္း ကေလးေတြကို ေရပက္ဖ်န္း ေပးတာကလည္း နာဗ့္ေၾကာစနစ္ကို ေကာင္းမြန္တဲ့ သက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစပါတယ္။ တကယ္လို႔ ေရကူးကန္ကို မသြားႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ေရစိမ္ကန္ထဲမွာ စိမ္ခ်ိဳးတာ ကလည္း စိတ္ဖိစီးမႈကို ေလ်ာ့ပါးေစပါတယ္။

ေရစိမ္ခ်ိဳးပါ

ေရခ်ိဳးတာက စိတ္နဲ႔ခႏၶာကို လန္းဆန္းသြားေစတယ္ဆိုတာ သင္သိၿပီးျဖစ္မွာပါ။ လတ္တေလာ ေလ့လာမႈအရ ေရရဲ႕အပူခ်ိန္က ေအးခ်င္ေအး၊ ေႏြးခ်င္ေႏြး ေနပါေစ၊ ေရထဲကို စိမ္ခ်ိဳးတာက က်န္းမာေန တဲ့ လူေတြအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးေတြ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေရစိမ္ခ်ိဳးခ်ိန္ ၂၄ မိနစ္ ၾကာၿပီး ခ်ိန္ မွာ လူရဲ႕ဗဟိုအာ႐ံုေၾကာ စနစ္ဟာ အနားရကာ အာ႐ံုစူးစိုက္အား ပိုေကာင္းလာပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ က်တာနဲ႔ ပူပင္ေသာက ဟူသမွ်ကိုလည္း ေလ်ာ့သြားေစ ပါတယ္။ ေျခေထာက္ ကို ေရစိမ္တာ ကလည္း ညမွာ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေမာက်ေစပါတယ္။ Physiology Anthropology ရဲ႕ ေလ့လာမႈအရ ဒူးအထိ ေျခေထာက္ေတြကို မိနစ္ ၂၀ ေလာက္ ၾကက္သီးေႏြးေရထဲ စိမ္တဲ့သူ ဒါမွမဟုတ္ ေရခ်ိဳးတဲ့ သူေတြကေကာင္းေကာင္းအိပ္ေမာက်ေစၿပီးမလုပ္တဲ့သူေတြထက္အိပ္စက္မႈအရည္အေသြး လည္း ေကာင္း မြန္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ၾကက္သီးေႏြးေရထဲ စိမ္ဖို႔ အခ်ိန္ မေပးႏိုင္ ရင္ေတာင္ ေျခခ်င္းဝတ္ေတြေပၚကို ၾကက္သီးေႏြးေရ ေလာင္းခ်ေပးပါ။ အခ်ိန္ ၃၀ စကၠန္႔ေလာက္ လုပ္ေပး႐ံု နဲ႔ အ ပန္းေျပမႈကို ခံစားရမွာပါ။

ေရေသာက္ပါ

ေရကိုနည္းနည္းပဲ ေသာက္တာက စိတ္ခံစားမႈနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္အေပၚ မေကာင္းတဲ့ သက္ေရာက္မႈ ကို ျဖစ္ေစႏိုင္ ပါတယ္။ ေရဆာေနၿပီဆိုရင္ ေရဓာတ္ ခန္းေျခာက္တဲ့ အဆင့္ ကို ေရာက္ေန ပါၿပီ။ ေရဓာတ္ ခန္းေျခာက္ၿပီ ဆိုတာနဲ႔ ပိုၿပီး ပင္ပန္းလာတယ္။ အာ႐ံုစူးစိုက္ဖို႔ ပိုခက္လာပါ တယ္။ ၂၀၀၁ ေလ့လာမႈ တစ္ရပ္အရ ညဥ့္လယ္မွ နံနက္ ၁၁ နာရီအထိ ေရနဲ႔အစာ လံုးဝမေကြ်းဘဲ ထားတဲ့အခါ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ႏိႈးေဆာ္ႏိုင္တဲ့ တက္ႂကြဖ်တ္လတ္မႈ ေပ်ာက္ဆံုး သြားတာကို ေတြ႕ရပါ တယ္။ ေရ မေသာက္ ဘဲ အခ်ိန္ ၁၃ နာရီေလာက္ ၾကာသြားရင္ အာ႐ံုစူးစိုက္ႏိုင္စြမ္းနဲ႔ တက္ႂကြမႈ တို႔ ေလ်ာ့ က် သြားၿပီး ေခါင္းကိုက္ေဝဒနာ ခံစားရတတ္ပါတယ္။ သင္ ဘယ္ေလာက္ ေရေသာက္ သင့္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ က သင့္ခႏၶာကိုယ္ အေလးခ်ိန္၊ လႈပ္ရွားမႈအ ဆင့္၊ ေလရဲ႕ အပူခ်ိန္နဲ႔ စိုထိုင္းဆတို႔အေပၚ မူတည္ေန ပါတယ္။ အစာစားၿပီး တိုင္း ေရတစ္ ဖန္ခြက္ ေသာက္ပါ။ ေလ့က်င့္ခန္း မလုပ္ခင္နဲ႔ လုပ္ၿပီးခ်ိန္မွာ လည္း ေရတစ္ဖန္ ခြက္စီ ေသာက္ေပး ပါ လို႔ ေဒါက္တာေဘာ္ဒေလက အႀကံျပဳထားပါတယ္။

ေရပက္ဖ်န္းပါ

စိတ္ဖိစီးမႈ ကင္းေအာင္ ပက္ဖ်န္းရတဲ့ စပေရးကို လိုခ်င္ရင္ ေရတံခြန္ဆီကို သြားပါ။ ေရတံခြန္ရဲ႕ အေျခရွိ ေလထဲမွာ စိတ္ဓာတ္က်တာကို သက္သာေစတဲ့ ေမာ္လီက်ဴး အမႈန္ေတြ ပါဝင္ေနပါတယ္။ ဝက္စ္လီ ရန္ တကၠသိုလ္ရဲ႕ ေလ့လာမႈအရ ၁၅-၃၀ မိနစ္ေလာက္ ေရနဲ႔ပက္ဖ်န္း ေပးတာက စိတ္ဓာတ္ က်တာ ကို သက္သာေစတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါဟာ ဦးေႏွာက္ထဲမွာ စိတ္ခံစားမႈ ေကာင္းေစတဲ့ ဆီ႐ိုတိုနင္ ပမာဏကို တိုးေစလို႔ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေရတံခြန္နားကို သြားတဲ့အခါ အသက္ျပင္းျပင္း ႐ွဴသြင္း႐ွဴ သြင္း လုပ္ေပးပါ။ ဒါမွမဟုတ္ ေရပန္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါ။ ငါးမိနစ္ေလာက္ ေရပန္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးေပးတာက ပူပင္ေသာကေတြကို သိသိသာသာ ေလ်ာ့က်သြားေစ တယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြ က ဆိုပါတယ္။

ေရပက္ဖ်န္းပါ

ကမ္းေျခမွာ ေနတဲ့ရက္ေတြမွာ ေသြးဖိအားေတြ တည္ၿငိမ္ေနတယ္လို႔ မထင္ဘူးလား။ ေရသံက စိတ္ ကို ေအးခ်မ္း တည္ၿငိမ္ေစပါတယ္။ အလာဘားမား ေဆး႐ံုသုေတသီေတြက ပင္လယ္ေရသံဟာ ၾကားရသူ လူနာေတြကို သံုးညခန္႔ ေကာင္းေကာင္း အိပ္ေပ်ာ္ေစတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ပင္လယ္ေရလိႈင္းသံနဲ႔ လိႈင္းပုတ္သံေတြဟာ စိတ္ကို ေအးခ်မ္းေစတာေၾကာင့္ပါ။ ဦးေႏွာက္ဟာ လိႈင္းသံ၊ ေရသံေတြအေပၚ ေကာင္းတဲ့ တံု႔ျပန္မႈ ေပးႏိုင္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

Ref:By Good Health Originally
http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

လည္ေခ်ာင္းနာခ်ိန္ သက္သာေစရန္ လုပ္ေဆာင္နည္းမ်ား

လည္ေခ်ာင္းနာခ်ိန္ သက္သာေစရန္ လုပ္ေဆာင္ နည္းမ်ားအခုလို အေအးမိ တုပ္ေကြးျဖစ္သူ မ်ားျပားခ်ိန္မွာ လည္ေခ်ာင္းနာတဲ့ ေဝဒနာရွင္ေတြ အမ်ားအျပား ရွိၾကပါတယ္။ လည္ ေခ်ာင္းနာေနခ်ိန္မွာ ပူစပ္ပူေလာင္ ခံစားရသလို အစာတစ္ခုခု မ်ိဳလိုက္တိုင္း လည္ေခ်ာင္း နာက်င္ေနတတ္ ပါတယ္။ လည္ေခ်ာင္း နာတာက အမ်ားအားျဖင့္ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးဝင္ တာေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ ၿပီး အမ်ားအားျဖင့္ စိုးရိမ္စရာ မရွိပါဘူး။ ခံရခက္တဲ့ ေဝဒနာကို ေအာက္ပါနည္းေတြနဲ႔ ကုသပါ။

လည္ေခ်ာင္း စိုစြတ္ေနပါေစ

လည္ေခ်ာင္း ယားယံမႈေဝဒနာ သက္သာေစဖို႔ စိုစြတ္ေအာင္ ထားပါ။ နံနက္ခင္းမွာ လည္ေခ်ာင္းနာေဝဒနာက ပိုဆိုးတာကို သတိထားမိပါသလား။ တစ္ညလံုး အရည္ေသာက္သံုးမႈနည္းတဲ့ အတြက္ လည္ေခ်ာင္းေျခာက္ၿပီး နာက်င္ေနလို႔ ျဖစ္ရတာပါ။ အရည္ မ်ားမ်ားေသာက္ေပးဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။

ငံုေဆး ငံုပါ

ငံုေဆး (lozenges) ဒါမွမဟုတ္ သၾကားမပါတဲ့ သၾကားလံုး အမာကို ဝါးတာေၾကာင့္ တံေတြးထြက္ႏႈန္းကို လံႈ႔ေဆာ္ေပးႏိုင္ၿပီး လည္ေခ်ာင္းကို စိုစြတ္ေစပါတယ္။

အကိုက္အခဲ ေပ်ာက္ေဆးေသာက္ပါ

လည္ေခ်ာင္းနာၿပီး တစ္ကိုယ္လံုး ကိုက္ခဲေနရင္ ပါရာစီ တေမာ၊ အိုင္ဗ်ဴပ႐ိုဖန္တို႔လို အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးကို ေသာက္ ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကေလးငယ္ေတြကို အက္စ္ပရင္ မတိုက္ပါနဲ႔။

လည္ေခ်ာင္းနာခ်ိန္ ၾကာလွ်င္ ဆရာဝန္နွင့္ျပပါ

လည္ေခ်ာင္းနာတဲ့ ေဝဒနာက အလြန္ဆိုးရြားေနရင္ ဒါမွမ ဟုတ္ ရက္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အထိ မေပ်ာက္ရင္၊ အဖ်ားႀကီးတာ နဲ႔ တြဲျဖစ္ရင္ ဘက္တီးရီးယား ပိုးဝင္တာေၾကာင့္ ျဖစ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ပဋိဇီဝပိုးသတ္ေဆးကို မွီဝဲဖို႔ လိုအပ္ေနပါၿပီ။ ဒီအေျခအေနမွာ ဆရာဝန္နဲ႔ ျပပါ။

လည္ေခ်ာင္းနာ သက္သာေစရန္

- သံပရာရည္ ခတ္ထားတဲ့ ေရေႏြးၾကမ္း ပူပူတစ္ခြက္ ဒါမွမဟုတ္ စြပ္ျပဳတ္ပူပူကို ေသာက္ပါ။

- ငံုေဆးငံုၿပီး လည္ေခ်ာင္းစိုစြတ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ပါ။

- အိပ္ေရးဝ၀အိပ္ပါ။

- အိပ္ေနစဥ္ အခန္းထဲမွာ ေလထုစိုထိုင္းဆ မ်ားေစတဲ့ စက္ကို တပ္ဆင္ထားပါ။ ေလထုကို စိုစြတ္ေစၿပီး လည္ေခ်ာင္းနာ သက္ သာေစပါတယ္။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

ရွမ္းတို.ရဲ.ရတနာတပါး

ေရွး ရွမ္းေစာ္ဘြား ေတြရဲ. နန္းစဥ္ ရတနာတပါးလို.ဘဲ အၾကမ္းဖ်င္းသိရပါတယ္
န၀ရတ္ကိုးသြယ္လက္စြပ္တကြင္းပါဘဲ…
ဒီလက္စြပ္ရဲ. ေစာ္ဘြားႏြယ္၀င္ေနာက္ဆံုးပိုင္ရွင္ဟာ လက္စြပ္ကို ထာ၀ရ ရဲ.လက္ထဲကို ရွမ္းတို.ရိုးရာကေတာ.ပြဲအစံုနဲ.
အပ္ႏွံၿပီး အေမရိကားကိုထြက္သြားတဲ.အခ်ိန္ကစလို. အခုအခ်ိန္ထိ အဆက္သြယ္မရေတာ.ပါဘူး
သူၾကီးခင္ဗ်ား ေရွးနန္းစဥ္ ရတနာ တပါးမို. သူ.ရဲရာဇ၀င္ကိုလဲသိနိင္တဲ.လူမ်ား ရြာထဲမွာရိွခဲ.ရင္
ဒါမွမဟုတ္ ၀င္ေရာက္ဖတ္ရွဳသူေတြထဲကပညာရွင္ေတြမ်ားသိခဲ.ရင္ ေဖၚထုတ္ေပးနိင္ေအာင္
ရွားပါးတဲ.နန္းစဥ္ န၀ရတ္လက္စြပ္ရဲ.ပံုေတြကိုတင္ေပးလိုက္ပါတယ္
ဒီန၀ရတ္လက္စြပ္ဟာ ေဘးတဖက္တခ်က္မွာ ကေဒါင္းကေနတဲ.ပံုကိုအနဳစိတ္ၿပဳလုပ္ထားပါတယ္
လက္စြပ္တဲ.ဘက္၂ဘက္မွာေတာ. ၿခေသၤ. ကို နဂါး၂ေကာင္ ၿခံရံထားတဲ.ပံု ကိုအနဳစိတ္ၿပဳလုပ္ထားပါတယ္။

ဘယ္ေလာက္အနဳစိတ္လဲဆိုရင္ၿခေသၤ.ရဲ.လိင္အဂါၤကိုေတာင္မွန္ဘီလူးနဲ.ၾကည္.ရင္ေတြ.နိင္ပါတယ္
လက္စြပ္ကြင္းဟာသာမန္လူလက္မမွာစြပ္တာေတာင္ေခ်ာင္ခ်င္ပါတယ္
လက္စြပ္ဟာပတၱာ နဲ.ၿပဳလုပ္ထားတဲကြင္းအရွင္ပါ
လက္စြပ္ဟာန၀ရတ္ကိုးသြယ္ကိုစီၿခယ္ထားေပမယ္. မတၱၿမားပတ္လည္ၿမွတ္ထားတဲ.ေရွးလက္စြပ္တကြင္းပါဘဲ
ေနာက္ဆံုးပိုင္ရွင္ရဲ. ေၿပာၿပခ်က္အရ ေရွးရွမ္းေတာ္၀င္ေစာ္ဘြားေတြ တရားစီရင္ရာ နဲ.မဂၤလာအခမ္းနားေတြမွာ
၀တ္စဥ္ေလ.ရိွတဲ.ရတနာ တပါးလို.ဆိုပါတယ္။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

 

Share:

Read More

ရွမ္းေစာ္ဘြား အဆက္ဆက္ ကုိးကြယ္လာခဲ့ေသာ ခႏၵာကိုယ္ေပၚတြင္ ရုပ္ပြားေတာ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ပါေသာ ေရွးေဟာင္း ရုပ္ပြားေတာ္

ရွမ္းေစာ္ဘြား အဆက္ဆက္ ကုိးကြယ္လာခဲ့ေသာ ခႏၵာကိုယ္ေပၚတြင္ ရုပ္ပြားေတာ္ေပါင္း ၁၀၀၀ ပါေသာ ေရွးေဟာင္း ရုပ္ပြားေတာ္ 

 http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

ရွမ္းျပည္နယ္

 

 

တည္ေနရာႏွင့္ အက်ယ္အဝန္း

ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ၆၀၁၅၅ စတုရန္းမိုင္က်ယ္ဝန္းၿပီး တိုင္းႏွင့္ ျပည္နယ္ ၁၄ ခုအနက္ ဧရိယာအားျဖင့္ အႀကီးဆံုးလည္းျဖစ္သည္။ အႀကမ္းအားျဖင့္ ႀတိဂံပံုသဏၭာန္ရွိၿပီး ရွမ္းျပည္အေရွ႕ပိုင္း၊ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ ရွမ္းျပည္ေတာင္ပိုင္းဟူ၍ ခြဲျခားေျပာဆိုေလ့ရွိၾကသည္။ျမန္မာနိုင္ငံ၏ အေရွ႕ပိုင္းတြင္တည္ရွိတည္ရွိၿပီး ကခ်င္ျပည္နယ္၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း၊ မႏၲေလးတိုင္း၊ ကရင္ျပည္နယ္၊ ကယားျပည္နယ္၊ ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ လာအိုႏိုင္ငံ၊ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔သမၼတႏိုင္ငံတို႔ႏွင့္ နယ္နမိတ္ခ်င္း ထိစပ္လ်က္ရွိသည္။

ရာသီဥတု

ေတာင္ေပၚေဒသျဖစ္၍၊ ခ်မ္းေအးေသာ ရာသီဥတုရွိသည္။

ၿမိဳ႕ေတာ္

ရွမ္းျပည္နယ္သည္‌၏ ၿမိဳ႕ေတာ္မွာ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ စစ္အစိုးရလက္ထပ္တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လြယ္ကူအဆင္ေျပေစရန္ အတြက္ ရွမ္းျပည္နယ္ကို ေျမာက္ပိုင္း၊ေတာင္ပိုင္း ႏွင့္ အေရွ႕ပိုင္း ဟု စစ္တိုင္းဌာနခ်ဳပ္မ်ားရွိသည့္ အတိုင္း ခြဲျခားလိုက္ျပီး ေျမာက္ပိုင္း၏ ျမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ လားရႈိးျမိဳ႕ ၊ အေရွ႕ပိုင္း၏ျမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ႏွင့္ ေတာင္ပိုင္း၏ ျမိဳ႕ေတာ္အျဖစ္ လက္ရွိျမိဳ႕ေတာ္ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ အျဖစ္ အသီးသီ သတ္မွတ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တရား၀င္အားျဖင့္ ျမိဳ႕ေတာ္မွာ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕သာျဖစ္သည္။

ေနထိုင္ေသာလူမ်ိဳးမ်ား

ရွမ္း၊ ဓႏု၊ အင္းသား၊ ပအို၀့္၊ ပေဒါင္၊ ပေလာင္၊ ကိုးကန္႔၊ ၀ ၊ ကခ်င္ ၊ ဗမာ ၊ အခါ၊ လားဟူ၊ လီဆူး ႏွင့္ လီေရွာ​

ခရိုင္ရံုးစိုက္ရာၿမိဳ႕မ်ား

• က်ဳိင္းတံု အေရွ႕ပိုင္းရွမ္းျပည္ ၿမိဳ႕ေတာ္
• ကြမ္းလံု
• ေက်ာက္မဲ
• လား႐ႈိးၿမိဳ႕ ေျမာက္ပိုင္းရွမ္းျပည္ ၿမိဳ႕ေတာ္
• ေလာက္ကိုင္
• လြိဳင္လင္
• လင္းေခး
• မိုင္းျဖတ္
• မိုင္းဆက္
• မူဆယ္ၿမိဳ႕
• တာခ်ီလိတ္

ရွမ္းျပည္နယ္ေျမပံု

အျခား ၿမိဳ႕ရြာမ်ား

• ေအာင္ပန္း
• ဗထူးတပ္ျမိဳ႕
• ဘန္းယဥ္
• ဘတ္တိုက္
• ေဘာ္တြင္း
• ေဘာ္ဆိုင္း
• ဗုတ္ဆုတ္နမ္
• ခ်င္းေရႊေဟာ္
• ခ်ိဳခမ္း
• ေဒါင္လိေကာင္
• ဂုတ္ထိပ္
• ဟိုင္းဖာ
• ဟံငဲ
• ဟဲဟိုး
• ဟိုပံုး
• ဟိုခို
• ဟိုပန္
• သိႏၷီ
• ဆီဆိုင္
• သီေပါ
• ေဟြေတာက္
• အင္ေတာ
• ကဒူးႀကီး
• ကေလာ
• က်ိဳင္းခမ္း
• က်ိဳင္းကုန္း
• က်ိဳင္းလပ္
• က်ိဳင္းခမ္း
• က်ိဳင္းလံု
• က်ိဳင္းလြန္း
• က်ိဳင္းေတာင္
• ေခါင္တိုင္
• ခိုအြတ္
• ကုန္းၾကမ္း
• ကြန္ဟိန္း
• ကြတ္ခိုင္
• ၾကက္ဥေတာင္
• ေက်ာက္တိုင္
• ေက်ာက္ဂူ
• ေက်ာက္တလံုး
• ေက်ာက္တန္း
• ေက်းသီးမံစံ
• က်ိဳးခမ္း
• က်ံဳး
• က်ဴေဆာက္
• လဲခ်ား
• လင္းေခး
• ရပ္ေစာက္
• လယ္ၾကား
• လြယ္ကင္း
• လြိဳင္ေမာ္
• လြိဳင္မြတ္
• လြိဳင္ေမြ
• လြယ္ဆိုင္
• လြယ္ဆမ္ဆစ္
• လြယ္ယင္း
• လြယ္လန္း
• လံုးပိုး
• မဘိန္း
• မန္းကန္မိုင္း
• မန္ပန္ဖတ္
• မန္းစက္
• မန္ကလူ
• မန္းေမာက္
• မန္မံု
• မန္းနား
• မန္စံ
• မန္တံု
• မက္မန္း
• ေမာက္မယ္
• မိုင္ေအာ့
• မိုင္းဟန္
• မိုင္းခုတ္
• မိုင္းညႇင္း
• မိုင္းဟိုပြန္
• မိုင္းဖ်င္
• မိုင္းေသာက္
• မိုင္း႐ႈး
• မိုင္းေကာင္း
• မိုင္းေကာ
• မိုင္းခတ္
• မုန္းကို
• မိုင္းကိုင္
• မိုင္းကၽြတ္
• မိုင္းၾကက္
• မိုင္းလား
• မိုင္းလီ
• မိုင္းလင္း
• မိုင္းလံု
• မိုင္းေလာင္
• မံုးလံု
• မိုင္းမ
• မိုင္းေမာ
• မိုင္းေမာ
• မိုးမိတ္
• မိုးနဲ
• မုန္းေနာင္
• မိုင္းေနာင္
• မိုင္းေငါင္း
• မိုင္းေငါ့
• မိုင္းနင္း
• မိုင္းနင္း
• မိုင္းႏံုး
• မိုးၿဗဲ
• မိုင္းပန္
• မိုင္ပါလ်ိဳ
• မိုင္းေပါက္
• မိုင္းျပင္း
• မိုင္းပု
• မိုင္းပုအြန္
• မိုင္းပြန္
• မိုင္းစံ
• မုန္းစီ
• မိုင္စစ္
• မိုင္းတပ္
• မိုင္းတုန္း
• မိုင္းတံု
• မိုင္းတန္႔
• မိုင္းဝ
• လမိုင္းဝီး
• မိုင္းရယ္
• မိုင္းယန္း
• မိုင္းေယာ္
• မိုင္းယြန္း
• မိုင္းရင္း
• မိုင္းယု
• မိုင္းယု
• ေျမနီ
• ၿမိဳ႕ႀကီး
• နားဝီး
• နဘူ
• နားဖိုင္
• နမ့္ဆန္
• နမ္းလန္
• နားမြန္
• နမ္ဖန္
• နမ့္ဖတ္ကာ
• နမ္းေတာင္း
• နမၼတူ
• နမ့္ရန္
• နမ္းခမ္း
• နမ့္ခုတ္
• နမ္းမယ္ဟစ္
• နမ္းေပါင္
• နမ္႔စန္
• နားဖန္း
• ေနာင္ေကာ့
• ေနာင္လိုင္
• ေနာင္ကား
• ေနာင္လြမ္
• ေနာင္ခ်ိဳ
• ေနာင္ပါ
• ေနာင္ကိုင္
• ေနာင္ဝိုး
• ေညာင္ေရႊၿမဳိ႕
• ပါခ်ီ
• ပန္ဖက္မန္
• ပင္လံု
• ပန္ဝိုင္
• ပန္ယန္း
• ပန္ဆက္
• ပန္လံု
• ပန္းနား
• ပန္စံ
• ပန္ေကတု
• ပန္ဆန္း
• ေပရုပ္
• ဖယ္ခံု
• ဖလိုင္း
• ဖာလဲ
• ပင္းတယျမိဳ႕
• ပင္ေလာင္း
• ပင္းေပါ
• ပန္လံု
• ပံုပါက်င္
• ေပြးလွ
• ဆိုင္းမြန္
• စကြယ္
• စံကား
• စံပု
• ေဆာင္းကန္
• ေဆာင္ႀကဲ
• ေရႊေညာင္
• တာထစ္
• တာေကာ
• တာေကာအက္
• တန္႔ယန္း
• တာကြတ္
• တာမဘြမ္
• တာမိုးညဲ
• တာပင္
• တာဆန္း
• ေတာင္ကုန္း
• ေတာင္ခမ္း
• ေတာင္ထိပ္
• ေတာ့ဆန္
• သေျပကုန္း
• သာမႈိင္းခန္း
• တံုေလာ
• သံုးဆယ္
• ဝမ္စိန္း
• ဝမ္းစိန္း
• ဝမ္ခ်န္႐ူ
• ဝမ္းေနာင္
• ဝမ္စိန္း
• ဝမ္ခ်န္႐ႈ
• ဝမ္းေနာင္
• ဝမ္ရိမ္
• ဝမ္ဆာလ
• ဝမ္ေဆာ
• ဝမ္ေလာ
• ဝမ္းပါဆက္
• ဝန္ပြဲ
• ေရဦး
• ရြာငံ
• ရြာသစ္

စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေနရာမ်ား

• အင္းေလးကန္
• အင္းေလး ေဖာင္ေတာ္ဦးဘုုရား
• ဂုတ္ထိပ္တံတား
• သီေပါ ေဘာ္က်ိဳဘုရား
• Kalaw Hill Station
• ပင္းတယဂူ
• ပဒါးလင္းဂူ(ျပဒါးလင္းဂူ)
• ေမြေတာ္ကကၠဴဘုရားမ်ား

စာေပ၊ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ ရိုးရာဓေလ့

ရွမ္းျပည္နယ္သည္ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားသာမက အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ား၊တရုတ္၊ကုလား ပါေရာေႏွာေနထိုင္သည့္အတြက္ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးတန္းမ်ား မ်ားျပားသည္။သို႔ေသာ္ တိုင္းရင္းသားအမ်ားစု မွာရွမ္းစကားကိုအသံုးျပဳကာ ဆက္ဆံေလ့ရွိသည္။

ေဒသထြက္ကုန္မ်ား

အဓိကအားျဖင့္ သစ္၊လက္ဖက္ ႏွင့္ ရာဘာ အပါအ၀င္ သီးႏွံမ်ားျဖစ္ေသာ ပန္းသီး၊စပ်စ္သီး၊လိေမၼာ္သီး ႏွင့္ အျခားလူၾကိဳက္မ်ားသည့္သီးႏွံမ်ားလည္းထြက္ရွိသည္။

တြင္းထြက္မ်ား

နမၼတူ သတၱဳတြင္းမွ ေဘာ္၊ခဲ၊ေရႊ ႏွင့္ အျခားဓါတ္သတၱဳအနည္းငယ္တို႔ထြက္ရွိသည္။တီက်စ္ ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းမွ ေက်ာက္မီးေသြးမ်ားထုတ္လုပ္ျပီး တီက်စ္ေက်ာက္မီးေသြးသံုလွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားေပး စက္ရံုကို ေလာင္စာကုန္ၾကမ္း ေထာက္ပံ့လ်က္ရွိသည္။အထူးထင္ရွားသည့္ ျမန္မာ့ပတၱျမား၊နီလာႏွင့္ ေက်ာက္မ်က္ ရတနာမ်ားကို မိုင္းရွဴး ႏွင့္ နမ့္ယားဆိမ့္ ေဒသမ်ားမွ တူးေဖာ္ထုတ္ယူႏိုင္သည္။

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

ရွမ္းျပည္နယ္၏ေျမမ်က္ႏွာျပင္

ရွမ္းျပည္နယ္ တည္ရွိေသာ ကုန္းျပင္ျမင့္သည္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ေရွးအက်ဆံုး ကုန္းေျမစိုင္ျဖစ္သည္။ ဤေဒသသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း သန္း ၁၀၀၀ (ကမ္ဘာရီယန္ေခတ္ မတိုင္မီ) ကပင္ ကုန္းျဖစ္ေနသည္ဟု သိရသည္။ သို႔ရာတြင္ ေနာက္ပိုင္း ဘူမိေဗဒေခတ္မ်ား၏ ပို႔ခ်မႈမ်ားကိုလည္း အစဥ္အဆက္ ေတြ႕ရသည္။ ဤကဲ့သုိ႔ျဖစ္ရသည္မွာ ကုန္းျဖစ္ၿပီးေသာ ဤေဒသအတြင္း ပင္လယ္ေရတစ္ႀကိမ္မက ဝင္ေရာက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ အလယ္ကပ္ (Mesozoic Era) အဆံုးေလာက္တြင္မူ ပင္လယ္ေရသည္ ရွမ္းျပည္မွ ဆုတ္ခြာသြားၿပီးျဖစ္၍ ရွမ္းကုန္းျပင္ျမင့္ အေနာက္ဖက္စြန္းသည္ ထိုအခ်ိန္က ပင္လယ္ကမ္းရိုးတန္း ျဖစ္ဟန္ရွိသည္။ ကုန္းေျမျဖစ္ၿပီးမွ ျပင္းထန္ေသာ ေျမလႊာလႈပ္ရွားမႈမ်ား ရွိခဲ့၍ အခ်ိဳ႕ေနရာတြင္ ေက်ာက္လႊာမ်ား ကြဲျပတ္ကၽြံက်ေနေသာ လႊာကၽြံခ်ိဳင့္ဝွမ္းမ်ားတေလွ်ာက္ စီးဆင္းေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ျပင္းထန္ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ပင္ အခ်ိဳ႕ေက်ာက္မ်ားတြင္ အသြင္ေျပာင္းလဲျခင္းမ်ား ျဖစ္ေပၚရာ စက်င္ေက်ာက္ကဲ့သို႔ေသာ ထံုးေက်ာက္ႏုမ်ား ေပၚလာသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ ဘူမိေဗဒေခတ္ အခ်ိန္က ေရအိုင္မ်ား အေတာ္အတန္ မ်ားျပားခဲ့ဟန္ရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာအိုင္မ်ားမွာ ထံုးေက်ာက္မ်ား ေပ်ာ္ဝင္သြားရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အိုင္မ်ားျဖစ္သည္။ ယခုထက္တိုင္ က်န္ရွိေနေသးေသာ ေရအိုင္မွာ အင္းေလးေရအိုင္ ျဖစ္သည္။ ယခုအခါ ေျမနိမ့္လြင္ျပင္မ်ား ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သိႏၷီလြင္ျပင္၊ ေက်ာက္မဲလြင္ျပင္၊ သီေပါလြင္ျပင္၊ ဟဲဟိုးလြင္ျပင္၊ က်ိဳင္းတံုလြင္ျပင္မ်ားမွာ တစ္ႀကိမ္က ေရအိုင္ေနရာေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္၏ ေယဘုယ် အျမင့္မွ ၃၀၀၀ ႏွင့္ ၄၀၀၀ ေပၾကားတြင္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ိဳ႕ေတာင္တန္းမ်ားမွာ ၅၀၀၀ မွ ၇,၅၀၀ ေပ ထိေအာင္ ျမင့္သည္။ ေတာင္ထြတ္မ်ားမွာမူ ထိုထက္မက ပို၍ျမင့္ၾကသည္။ ေတာင္တန္းမ်ားသည္ အမ်ားအားျဖင့္ ေတာင္ႏွင့္ေျမာက္ သြယ္တန္းေနၾကသည္။ သို႔ရာတြင္အေနာက္ေျမာက္ပိုင္းရွိ ေတာင္တန္းမ်ားသည္ ေယဘုယ် ေတာင္ေၾကာမွ ေသြဖည္လ်က္ရွိသည္။ သိႏၷီနယ္အေနာက္ပိုင္းရွိ လြိဳင္လြန္ ေတာင္တန္းမွာ အေရွ႕ေျမာက္ အေနာက္ေတာင္ တန္းလ်က္ရွိၿပီး နမ့္ဆမ္ (ေတာင္ပိုင္နယ္) ႏွင့္ မိုးကုတ္ၾကားရွိ ေတာင္တန္းမွာမူ အေရွ႕အေနာက္ တန္းလ်က္ရွိသည္။ ေတာင္တန္းမ်ား ၾကားတြင္ လႊာကၽႊံ ခ်ိဳင္၀ွမ္းမ်ားရွိတတ္၍ ထိုခ်ိဳင့္၀ွမ္းမ်ား တေလွ်ာက္တြင္ ျမစ္မ်ားစီဆင္းလ်က္ရွိသည္။ ျမစ္မ်ားသည္လည္း ေတာင္တန္းမ်ားႏွင့္ မ်ဥ္းၿပိဳင္ေျမာက္မွေတာင္သို့ အမ်ားအားျဖင့္ စီးဆင္းသည္။

ဤေဒသ၏ အထင္ရွားဆံုးျမစ္မွာ သံလြင္ျမစ္ျဖစ္သည္။ သံလြင္ျမစ္သည္ အလ်ား အလြန္ရွည္၍ ျမစ္၀ွမ္း က်ဥ္းေသာျမစ္ျဖစ္သည္။ ယင္းျမစ္သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံ အေနာက္ပိုင္းရွိ တိဗက္ကုန္းျပင္ျမင့္တြင္ ျမစ္ဖ်ားခံ၍ အိႏၵိယသမုဒၵရာ၏ တစိတ္တေဒသျဖစ္ေသာ မုတၱမပင္လယ္ေကြ႕အတြင္းသို့ စီး၀င္သည္။ ထိုျမစ္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္းသို့ ကိုးကန့္နယ္ ေျမာက္ဖ်ားမွ စတင္စီး၀င္းလာသည္။ ယင္းျမစ္ကို ျမန္မာမ်ားက သံလြင္ဟု ေခၚ၍ရွမ္းမ်ားက နမ့္ေခါင္ဟုေခၚသည္။ သံလြင္ျမစ္သည္ ေတာင္ကုန္း ထူထပ္ေသာ အပိုင္းကို နက္ရႈိင္းစြာ တုိက္စားစီးဆင္းလာ၍ ျမစ္၀ွမ္းမွာ က်ဥ္းေျမာင္း နက္ရႈိင္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သံလြင္ျမစ္ ျဖတ္စီးရာတေလွ်ာက္တြင္ နက္ရႈိင္းေသာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။

ျမစ္ျဖတ္စီးရာတေလွ်ာက္တြင္ ေက်ာက္ေဆာင္လည္း အလြန္ထူထပ္၍ ေရစီးမွာလည္း အလြန္ျမန္သည္။ ျမစ္၀ွမ္းနက္ရႈိင္းျခင္းေၾကာင့္ ေရျပင္ အတက္အက်လည္း အလြန္မ်ားသည္။ ထိုကဲ့သို့ ေရစီးျမန္ျခင္း၊ ေရျပင္အတက္အက်မ်ားျခင္း၊ ေရတံခြန္မ်ား၊ ေရေမွာ္မ်ားရွိျခင္းေၾကာင့္ သံလြင္ျမစ္သည္ ေရေၾကာင္းခရီးသြားလာေရးအတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ေရသြင္း စိုက္ပ်ိဳးေရးအတြက္ ေသာ္လည္းေကာင္း အသံုးမ၀င္ေပ။ သို့ရာတြင္ လွ်ပ္စစ္အား ထုတ္ယူရန္အတြက္မူ အသံုးခ်ကရႏိုင္စရာ ရွိသည္။

ရွမ္းျပည္မနယ္အတြင္း သံလြင္ျမစ္၏ ထင္ရွားေသာ ျမစ္လက္တက္မ်ားမွာ အေရွ႕ဖက္တြင္ ေျမာက္မွ စေသာ္ နမ့္တင္းဟိုႏွင့္ နမ့္ခတို႔ ရွိၾက၍ အေနာက္ဖက္တြင္ နမ့္ပန္ႏွင့္ နမ့္တန္တို႔ ရွိၾကသည္။ ဘီလူးေခ်ာင္းသည္လည္း သံလြင္ျမစ္၏ ျမစ္လက္တက္ တခုျဖစ္ေသာ နမ့္ပြန္ ျမစ္ထဲသိစီး၀င္သည္။ ျမစ္လက္တက္မ်ားအနက္ အေရွ႕ဖက္မွ စီး၀င္ေသာ ျမစ္မ်ားသည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံ ယူနန္ကုန္းျပင္ျမင့္တြင္ ျမစ္ဖ်ားခံ၍ စီးလာၾကျခင္းျဖစ္သည္။

သံလြင္ျမစ္အျပင္ အျခားထင္ရွားေသာ ျမစ္မ်ားမွာ ဧရာဝတီ၏ လက္တက္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေရႊလီ၊ ဒု႒ဝတီ ေခၚ နမၼတူျမစ္မ်ားႏွင့္ မဲေခါင္း၏ ျမစ္လက္တက္နမ့္လြယ္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ေရႊလီျမစ္သည္ ယူနန္နယ္တြင္ ျမစ္ဖ်ားခံ၍ မိုးမိတ္နယ္ကို ျဖတ္စီးသည္။ ဒု႒ဝတီေခၚ နမၼတူျမစ္ေအာက္ပိုင္းကို ျမစ္ငယ္ျမစ္ဟုေခၚ၍ ထိုျမစ္သည္ စစ္ကိုင္းၿမို႕၏ တဖက္ကမ္းတြင္ ဧရာဝတီတြင္းသို႔စီးဝင္သည္။ ျမစ္ငယ္၏ အေရးႀကီးေသာ လက္တက္တခု ျဖစ္သည့္ ေဇာ္ဂ်ီျမစ္မွာလည္း ပင္းတယႏွင့္ ရပ္ေစာက္နယ္မ်ားတြင္ ျမစ္ဖ်ားခံ၍ စီးဆင္းသည္။ နမ့္လြယ္သည္ တရုတ္ျပည္သူ႕သမၼတႏိုင္ငံ ယူနန္နယ္မွ ျမစ္ဖ်ားခံ၍ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း က်ိုင္းတံုနယ္ကို ျဖစ္ကာ ေလာႏွင့္ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံအၾကား နယ္နိမိတ္ ျဖစ္ေသာ မဲေခါင္ျမစ္တြင္းသို့ စီးဝင္သည္။

.:: တိုင္းရင္းသားရိုးရာ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား မွ ::.

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

LEARN ENGLISH'S

http://www.free-ebooks.net/

Learn English

http://manybooks.net/

http://www.getfreeebooks.com/

http://www.freebyte.com/free_ebooks/

http://www.wdl.org/en/

http://rarebookroom.org/

http://drscavanaugh.org/ebooks/

Myanmar

Learn English

GETC

GOOD LEARN ENGLISH

Share:

Read More

သံလြင္ျမစ္

သံလြင္ျမစ္ဟာ ရွမ္းျပည္နယ္မွာ အႀကီးဆံုးျမစ္ျဖစ္သည့္အျပင္ ကမၻာေပၚမွာ ေရစီးအသန္ဆံုးျမစ္၊ အလွပဆံုးျမစ္တစ္ခုျဖစ္တယ္။ အႏုပညာရွင္မ်ားကေတာ့ သံလြင္ျမစ္ ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေတးသီခ်င္းေတြ ေရးဖဲြ႕သီကုံးၾကတယ္။ ေရႊလီျမစ္၊ နမ့္တိန္းျမစ္တုိ႔ကုိ ရွမ္းသီခ်င္းေရးဆရာေတြက အခ်စ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့အေၾကာင္းေတြကုိသာ ေရးစပ္ၾကေသာ္ လည္း သံလြင္ျမစ္ကုိေတာ့ အမ်ဳိးသားေရးသီခ်င္းအျဖစ္ ေရးဖဲြ႕ၾကတယ္။ ရွမ္းသီခ်င္းတစ္ ပုဒ္က (ဘယ္သူကမွ သူ႔အေၾကာင္းကုိ မသိၾကဘူး)လုိ႔ဆုိထားတာေၾကာင့္ စာေရးသူက သံလြင္ျမစ္အေၾကာင္း ေရးဖဲြျဖစ္ခဲ့တာပါ။
သံလြင္ျမစ္ဟာ တိဗက္ျပည္အေရွ႕ဘက္ ဒန္ကလာ ေရခဲေတာင္ကေန ျမစ္ဖ်ားခံခဲ့ၿပီး အေနာက္ကေန အေရွ႕ဘက္ကုိ စတင္စီးဆင္းတယ္။ တရုတ္ျပည္၊ ဆိက်င္း ျပည္နယ္ လတီၱတြဒ္ ၃၀ ဒီဂရီေရာက္ အေရွ႕ေတာင္ဘက္ကုိ ခ်ဳိး၀င္ကာ ယူနန္ျပည္နယ္ထဲ ေရာက္သြားတယ္။
ယူနန္ျပည္နယ္ထဲေရာက္တဲ့အခ်ိန္ သံလြင္ျမစ္ဟာ ေျမာက္ဘက္ကေန ေတာင္ ဘက္ကုိ စီးဆင္းျပီး လတီၱတြဒ္ ၂၇ ဒီဂရီအေရာက္ သံလြင္ျမစ္ဟာ ေမချမစ္နဲ႔ လြန္စြာနီး ကပ္ခဲ့ၿပီး ေတာင္တစ္လံုးပဲ ျခားပါေတာ့တယ္။ မဲေခါင္ျမစ္နဲ႔ေတာ့ မုိင္ ၃၀ ခန္႔ေ၀းတယ္။
လတီၱတြဒ္ ၂၄ ဒီဂရီအေရာက္ ရွမ္းျပည္နယ္ထဲ စစီး၀င္ၿပီး ၀နယ္၊ ကုိးကန္႔နယ္၊ တန္႔ယန္း၊ က်ဳိင္းတံု၊ မိုင္းပန္၊ ေမာက္မယ္တုိ႔ကုိ ျဖတ္ကာ ကယားျပည္နယ္အတြင္းမွာေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံနဲ႔ နယ္ျခားျမစ္အျဖစ္ တည္ရွိခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္၊ မြန္ျပည္နယ္ကုိ ျဖတ္သန္းကာ လတီၱတြဒ္ ၁၆.၅ ဒီဂရီ ေမာ္လၿမိဳင္အနီး မုတၱမပင္လယ္ေကြ႕မွတစ္ဆင့္ ပင္လယ္ထဲကုိ စီး၀င္တယ္။
မုတၱမပင္လယ္ေကြ႕ထဲ ၀င္သြားတဲ့အခ်ိန္ ျမစ္ႏွစ္ျခမ္္းကဲြသြားၿပီး ဘီလူးကၽြန္းရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ကုိစီးသြားတဲ့ျမစ္ကုိ နမ့္တိန္ျမစ္အျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ဘီလူးကၽြန္းေတာင္ဘက္ ကိုစီးသြားတဲ့အပုိင္းကေတာ့ ေမာ္လၿမိဳင္ျမစ္လုိ႔ ေခၚတယ္။ နမ့္တိန္ျမစ္အတြင္း ေလွငယ္မ်ား ေဖာင္မ်ားသာ သြားလာႏုိင္ေပမယ့္ ေမာ္လၿမိဳင္ျမစ္အတြင္းေတာ့ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာမ်ား ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕အထိ ၀င္ထြက္သြားလာႏုိင္တယ္။ သံလြင္ျမစ္ေရေၾကာင္းလမ္းကေတာ့ မုိင္ (၁၀၀)နီးပါးေလာက္ပဲ အသံုးျပဳႏုိင္တယ္။
သံလြင္ျမစ္ရဲ႕ အျခားအမည္မ်ား
သံလြင္ျမစ္ကုိ တိဗက္တုိ႔က ဂ်ာမုိငုိခ်ဴ (သုိ႔မဟုတ္) နတ္ဂ်ဴ လုိ႔ေခၚတယ္။ တရုတ္က ေတာ့ လုက်င္း၊ ႏုက်င္း၊ ဖုိ႔ဆုက်င္း လုိ႔ေခၚၿပီး ရွမ္းေတြကေတာ့ နမ့္ခံုး၊ ျမန္မာကေတာ့ သံလြင္ျမစ္လုိ႔ေခၚတာေပါ့။ ထုိင္းကေတာ့ မယ့္နမ့္ဆလ၀င္းလုိ႔ေခၚေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြ ကလည္း ထုိင္းသံနဲ႔အတူ သံလြင္ျမစ္ကုိ Salween River လုိ႔ေခၚတယ္။
တိဗက္စကား ဂ်ာမုိငုိခ်ဴ ဆုိတာကေတာ့ တရုတ္ျပည္က ျမစ္ျပာႀကီးတဲ့။ တရုတ္ စကား လုက်င္းကေတာ့ ေရႊထြက္တဲ့ျမစ္လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရတယ္။ တိဗက္မွာရွိတဲ့ သံလြင္ျမစ္ဖ်ား ကေတာ့ ေရခဲျမစ္ပါပဲ။ တိဗက္ေဒသ ေရခဲရည္ ေပ်ာ္သြားတဲ့အခ်ိန္ သံလြင္ျမစ္ဟာ အျပာေရာင္ သမ္းေနတယ္။ ေဆာင္းရာသီမွာေတာ့ သံလြင္ျမစ္အေရာင္ဟာ ရြံ႕၀ါေရာင္လုိပါ။
သံလြင္ျမစ္အထက္ပုိင္းမွာ စာမရီ၊ ၀ံပုေလြ၊ ေတာင္ဆိတ္ စတာေတြရွိလုိ႔ ပုိၿပီး ထင္ ရွားတယ္။ (စာမရီဆုိတာ ေရခဲေတာင္မွာရွိတဲ့ႏြားကုိေခၚတယ္။ အေမြးရွည္တယ္။ ထူးဆန္းတာ က စာမရီရဲ႕ အၿမီးက ႏြားၿမီးလုိမဟုတ္ဘဲ ျမင္းၿမီးလုိ အရင္းကေန ဖြာဆင္းလာတယ္။ တခ်ဳိ႕က စာမရီဆုိရင္ ငွက္တစ္မ်ဳိးလုိ႔ထင္ၾကတယ္ အဲတာ မဟုတ္ဘူး။ စာေရးသူ တိဗက္နယ္စပ္ ေရာက္တံုးက အဲဒီ စာမရီကုိ ျမင္ဖူးခဲ့တယ္။) သံလြင္ျမစ္တစ္ေလွ်ာက္ ပင္လယ္၀မွာရွိတဲ့ သံလြင္ျမစ္ကမ္းမွအပ လူအမ်ားဆံုးေနတဲ့ ေဒသကေတာ့ တရုတ္ျပည္ထဲရွိ လုက်င္းေဒသ ပဲျဖစ္တယ္။
သံလြင္ျမစ္ရဲ႕ အသြင္
ေရစီးသန္တယ္။ အထက္ပုိင္းမွာ က်ဥ္းေျမာင္းျပီး လြန္စြာလွပတယ္။ ကမ္းပါးႏွစ္ဘက္စလံုး ကမ္းပါးျပတ္ႀကီးအျဖစ္ တည္ရွိၿပီး အထက္ကေနၾကည့္ရင္ သံလြင္ျမစ္ဟာ ေက်ာက္ကမ္းပါးႏွစ္ျခမ္း ကဲြအက္ေနတဲ့ပံုနဲ႔တူတယ္။ ထူးျခားမႈကေတာ့ သံလြင္ျမစ္ရဲ႕ ကမ္းပါးအျမင့္ဟာ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ထက္ ေပေပါင္း ၃၀၀၀ ေက်ာ္မွ ၆၀၀၀ ေက်ာ္အထိ ျမင့္မားၾကလုိ႔ ေလယာဥ္ေပၚကေနၾကည့္ရင္ ေခ်ာက္နက္ႀကီးလုိ ထင္ရတယ္။
သံလြင္ျမစ္ဟာ ပင္လယ္၀မွလဲႊၿပီး အထက္ပုိင္းျမစ္တစ္ေလွ်ာက္လံုး ျမစ္ကမ္းၿမိဳ႕ မရွိပါဘူး။ ေႏြရာသီေရာက္တဲ့အခ်ိန္ ကမ္းနံေဘးမွာ ေရတုိက္ၿပီး ပါလာတဲ့ သဲမႈန္႔ေတြ၊ ေက်ာက္ခဲေတြ လြင္ျပင္အျဖစ္ ျမင္ေတြ႕ရတယ္။ မုိးတြင္းမွာေတာ့ ကမ္းေဘးမွာ ဘာမွမေတြ႕ ရေတာ့ဘဲ ကမ္းေဘးမွာ ရွိတဲ့ သစ္ပင္ေတြလည္း ေရတုိက္စားသြားကုန္တယ္။
သံလြင္ျမစ္ေရႀကီးေရလွ်ံမႈနဲ႔ ေရေလွ်ာ့က်မႈဟာ ၆၀ ေပ၊ ၇၀ ေပအထိကြာတတ္ တယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာကေတာ့ ေပ ၉၀ အထိကြာဟတယ္။ ေရစီးသန္မႈေၾကာင့္ ျမစ္အတြင္းမွာ ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ေရ၀ဲကလည္း ေပါမ်ား၊ ေရတံခြန္လည္း မ်ားတဲ့အတြက္ ေရလမ္းခရီး ခက္ခဲေစတယ္။ မုိးတြင္းကာလ ေရလည္မွာရွိတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္ေတြကုိ ေရျမဳပ္ေပမယ့္ သေဘၤာသြားလာမႈ ခက္ခဲတယ္။
သံလြင္ျမစ္အရွည္ကေတာ့ မုိင္ေပါင္း ၁၇၅၀ ရွိၿပီး ျမန္မာျပည္အတြင္းမွာေတာ့ မုိင္ေပါင္း ၆၅၀ မုိင္ပါ။ သံလြင္ျမစ္ဟာ ဧရာ၀တီျမစ္ထက္ ရွည္ေသာ္လည္း ေရလမ္းခရီး အတြက္ ဧရာ၀တီျမစ္ေလာက္ အသံုးမ၀င္ေပ။ သစ္၀ါးေမွ်ာရန္အတြက္ကား အသံုး၀င္၏။
သံလြင္ဆိပ္ကမ္း
ခပ္ေစာေစာပုိင္းတံုးက ျမန္မာျပည္၊ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္းမွာ သံလြင္တံတား မေဆာက္ႏုိင္ေသးခင္ ကူးတုိ႔နဲ႔သာ ကူးၾကတယ္။ ျမန္မာျပည္အတြင္း သံလြင္ကူးတို႔ဆိပ္ ၈၈ ခု ေလာက္ရွိၿပီး အျမင့္ေပ ၁၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ရွိၾကတယ္။ ပင္လယ္၀မွလဲႊ၍ သံလြင္ျမစ္ကမ္း ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွ မရွိဘူး။ ကူးတုိ႔ရြာ ေခတၱရြာေတြေလာက္ပဲ ရွိၾကတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ ကူးတုိ႔ဆိပ္က ေတာ့ ကြမ္းလံု၊ မန္းဆုိင္၊ တာေကာ္၊ တာဆန္း၊ တာေတာ္ေမာ္၊ တာဆုတ္ပုိင္း၊ တာဆန္းေလး တုိ႔ပဲျဖစ္တယ္။
ယခုအစစအရာရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္လာတဲ့ ေခတ္မွာ တည္ေဆာက္မႈ နည္းပညာတုိး တက္လာတဲ့အတြက္ တရုတ္ျပည္တြင္လည္း သံလြင္ကူးတံတားမ်ား၊ ဆည္မ်ား မ်ားစြာ ေပၚ ထြန္းလာခဲ့တယ္။ ျမန္မာျပည္ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ထင္ရွားေသာ သံလြင္ျမစ္ကူးတံတားမ်ား ကေတာ့ တာေကာ္အက္တံတား၊ တာေကာ္တံတား၊ တာဆန္းတံတား၊ ေမာ္လၿမိဳင္တံတား တုိ႔ ျဖစ္ၾကတယ္။
သံလြင္ျမစ္ကုိ ေရအားလွ်ပ္စစ္ထုတ္လုပ္ဖုိ႔ တရုတ္ျပည္မွာေရာ ျမန္မာျပည္မွာပါ ဆည္ေတြတည္ေဆာက္ေနၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕က သဘာ၀ပတ္၀န္က်င္ထိမ္းသိမ္းၾကစုိ႔ဆုိျပီး ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေရအားလွ်ပ္စစ္လုပ္ရင္ မ်ားစြာအသံုး၀င္မယ္ဆုိၿပီး ဆည္လုပ္တဲ့သူကလုပ္ ကန္႔ကြက္တဲ့သူက ကန္႔ကြက္နဲ႔ ျဖစ္ေနေပမယ့္ သံလြင္ျမစ္ကေတာ့ ပင္လယ္အထိ စီးဆင္းမွာပါပဲ။
သံလြင္ထြက္ပစၥည္း
သံလြင္ျမစ္ကမ္းမွာ ေနထုိင္ၾကတဲ့သူေတြကေတာ့ တံငါလုပ္တယ္။ တခ်ဳိ႕ သစ္၀ါး ေမွ်ာတယ္။ ေရႊက်င္တယ္။ သံလြင္ေရႊကေတာ့ မာတယ္။ ေရႊ၀ါေရာင္ ေဖ်ာ့တယ္။ သံလြင္ျမစ္ ကမ္းရွိ သဲေသာင္ျပင္ ေက်ာက္ခဲျပင္ေတြဟာ လြန္စြာလွပတယ္။ အမဲေရာင္ရွိတဲ့ သံလြင္ ေက်ာက္ခဲဟာ ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ ေရႊစစ္မစစ္ စမ္းသပ္ရာမွာ အသံုး၀င္တယ္။ သံလြင္ ေက်ာက္ခဲဟာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မုိင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေရတုိက္စားလာတဲ့ေက်ာက္ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ဳိ႕ျပားခ်ပ္ျပီး လွပစြာ ၀ုိင္းေနတာေတြ႕ရတယ္။ အနက္ေရာက္ ေက်ာက္ျပား၀ုိင္းေတြ အရြယ္အစား အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိတယ္။ သံလြင္သဲမႈန္႔ကေတာ့ ေျမမေရာတဲ့ သဲမႈန္႔အစစ္ျဖစ္လုိ႔ အေဆာက္အဦေဆာက္တဲ့ေနရာမွာ အသံုး၀င္၏။
သံလြင္ျမစ္အတြင္းရွိငါးေတြလည္း မ်ဳိးေပါင္းမ်ားစြာရွိမွာပါ။ နာမည္ႀကီးတာကေတာ့ ငါးၾကင္းျမီးကဲြလုိ သံလြင္ငါးပဲျဖစ္တယ္။ ေရစီးသန္တဲ့အတြက္ေၾကာင္း သဘာ၀အေလွ်ာက္ သံလြင္ငါးေတြဟာ ကုိယ္လံုးရွည္တာမ်ားတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ သံလြင္ငါးၿမီးကြဲဟာ ကမ္းစပ္ နားေရေသာက္ဆင္းလာတဲ့ သတၱ၀ါငယ္မ်ားကုိ အၿမီးနဲ႔ရုိက္လွဲၿပီး ဖမ္းစားတတ္တယ္။ သံလြင္ ငါးရဲ႕ အရသာဟာလည္း အမ်ားနဲ႔ မတူ တမူထူးျခားတဲ့ အရသာရွိတယ္။ သံလြင္ျမစ္ကမ္းမွာ ေပါက္တဲ့ ဟင္းရြက္တစ္မ်ဳိးကုိ ရွမ္းလုိ (ဖတ္ခံုး) ဟုေခၚၿပီး ျမန္မာလုိေတာ့ သံလြင္ဟင္းရြက္ စိမ္း လုိ႔ပဲေခၚရမယ္ထင္တယ္။ ခ်က္စားရင္ အရသာဆိမ့္တယ္။ ကင္းမြန္ရြက္ထက္ အရသာ ပုိဆိမ့္တယ္။ ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ့ သံလြင္ကန္စြန္းဥပါ။ ကန္စြန္းဥနီလုိပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္ ဥတုိင္း လုိလုိ ပုိးထုိးေနတဲ့ပံုစံမ်ဳိးျဖစ္ေနတယ္။ ျပဳတ္စား ခ်က္စားရင္ေတာ့ အထဲမွာ အနီေရာင္ အညိဳ ေရာင္ရွိၿပီး ရုိးရုိးကန္စြန္းဥထက္ အရသာကုိပုိၿပီး ခ်ဳိတယ္။ မာတယ္။
သံလြင္ျမစ္ရဲ႕ ျမစ္လက္တက္မ်ား
ျမစ္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ ျမစ္လက္တက္မ်ားစြာ ရွိတတ္စၿမဲပါ။ သံလြင္ျမစ္ လည္း ထုိ႔အတူပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္ တိဗက္၊ တရုတ္ျပည္အတြင္းမွာ သံလြင္ျမစ္ရဲ႕ ျမစ္လက္တက္ ဘယ္ေလာက္ရွိတာကုိ မသိရေပမယ့္ ျမန္မာျပည္အတြင္းမွာေတာ့ ၂၈ ခုရွိတယ္။
(၁) နမ့္ယုေခ်ာင္း – တရုတ္ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ စီး၀င္သည္။
(၂) နမ့္ေမြေခ်ာင္း – မုိင္းယမွ စီး၀င္သည္။
(၃) ဆီေအာေခ်ာင္း – ကုိးကန္႔နယ္မွ စီး၀င္သည္။
(၄) နမ့္နင္းေခ်ာင္း – အေနာက္ဘက္မွ စီး၀င္သည္။
(၅) နမ့္တိန္ျမစ္ – ကြမ္းလံုၿမိဳ႕အနီး စီး၀င္သည္။
(၆) နမ့္က်စ္ေခ်ာင္း – ေခ်ာင္းငယ္သာျဖစ္၏။
(၇) နမ့္မ – ၀နယ္မွ စီး၀င္သည္။
(၈) နမ့္နင္း – ညက္ေလ့ (၀နယ္)မွ စီး၀င္သည္။
(၉) နမ့္ေကာင္ေခ်ာင္း – မုိင္းလင္းနယ္မွ စီး၀င္သည္။
(၁၀) နမ့္ခါေခ်ာင္း – ဟုိလိန္းေစတီ အထက္မွ စီး၀င္သည္။
(၁၁) နမ့္လံုေခ်ာင္း – တာေကာ္အနီး စီး၀င္သည္။
(၁၂) နမ့္ပန္ေခ်ာင္း – ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ စီး၀င္သည္။
(၁၃) နမ့္ဆင္ေခ်ာင္း – က်ဳိင္းတံုမွ ဆင္းသက္လာျပီး စီး၀င္သည္။
(၁၄) မယ္ယန္းေခ်ာင္း – မုိင္းဟန္အနီးမွ စီး၀င္သည္။
(၁၅) နမ့္ပန္ေခ်ာင္း – မုိင္းပန္ၿမိဳ႕နယ္မွ စီး၀င္သည္။
(၁၆) မဲေခ်ာက္ – ေခ်ာင္းငယ္သာျဖစ္သည္။
(၁၇) နမ့္ဆကြန္ – ေခ်ာင္းငယ္သာျဖစ္သည္။
(၁၈) မယ္စဲ့ေခ်ာင္း – ကယားျပည္နယ္မွ စီး၀င္သည္။
(၁၉) နမ့္တန္ (ေခၚ) နမ့္တိန္းေခ်ာင္း – မုိင္းကုိင္မွ စီးဆင္းလာသည္။
(၂၀) ေဟြေလာင္ေခ်ာင္း – ရွမ္းျပည္နယ္ ကယားျပည္နယ္ နယ္စပ္တြင္ စီး၀င္သည္။
(၂၁) ေဟြလန္းေခ်ာင္း – ရွမ္းျပည္နယ္ ကယားျပည္နယ္ နယ္စပ္တြင္ စီး၀င္သည္။
(၂၂) နမ့္မယ္ပုိင္း – မယ္ေဟာင္ေဆာင္ကုိ ျဖတ္ၿပီး စီး၀င္သည္။
(၂၃) နမ့္ပြန္ေခ်ာင္း – ကယားျပည္နယ္တြင္ စီး၀င္သည္။
(၂၄) ေသာင္းရင္းျမစ္ – ထုိင္းႏွင့္ ကရင္နယ္စပ္တြင္ စီး၀င္သည္။
(၂၅) ယြန္းစလင္း – အေနာက္ဘက္မွ စီး၀င္သည္။
(၂၆) ဒံုတမိ – အေနာက္ဘက္မွ စီး၀င္သည္။
(၂၇) က်ဳိင္းျမစ္ – အေရွ႕ဘက္မွ စီး၀င္သည္။
(၂၈) အတၱရံျမစ္ – အေရွ႕ဘက္မွ စီး၀င္သည္။
ဒီျမစ္လက္ထက္ေတြထဲမွာ ထင္ရွားတဲ့ျမစ္လက္တက္ကေတာ့ နမ့္ခါ၊ နမ့္ပန္၊ နမ့္ဆင္၊ နမ့္တန္၊ နမ့္ပြန္၊ ေသာင္းရင္းျမစ္၊ ယြန္းစလင္းျမစ္တုိ႔ျဖစ္ၾကတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း ျမစ္ လက္တက္ေတြဟာ သံလြင္ျမစ္ထဲ စီး၀င္တဲ့အခ်ိန္ ေရတံခြန္အျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆင္ေျခေလွ်ာအျဖစ္ေသာ္လည္းေကာင္း စီး၀င္ၾကတယ္။
သံလြင္ျမစ္ဟာ ေရတံခြန္ေတြ၊ ေရလည္ေက်ာက္ေဆာင္ေတြ ေပါမ်ားတဲ့အျပင္ ေရစီး လည္းသန္တဲ့အတြက္ ေရလမ္္းခရီး အသံုးသိပ္မ၀င္ဘူး။ ပင္လယ္၀အနီးတစ္၀ုိက္ေလာက္သာ ေရလမ္းခရီး အသံုးျပဳႏုိင္တယ္။ ေရစီးသန္ေပမယ့္ ယခုေခတ္ ေခတ္မီအားေကာင္းတဲ့ အင္ဂ်င္ စက္တပ္ေရယာဥ္မ်ားလည္း သံလြင္ျမစ္အတြင္း တစတစ စတင္ခုတ္ေမာင္းေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ပါတယ္။
ရွမ္းစာေရးဆရာ ဟုိင္းေဆခုိင္ ၏ ေဆာင္းပါးကုိ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားသည္။

Get: Sao Su Kham
http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

စုိင္းေလာဝ္ဆိုင္

စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ (ရွမ္းအႏုပညာထူးခၽြန္ဆုရ)

၁၉၄၄ ခု ႏုိဝင္ဘာလတံုးက ဝါဒမတူ အယူမမွ်မႈေၾကာင့္ ဒုတိယကမၻာစစ္မီးႀကီး ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ရွမ္းျပည္မွာေတာ့ ဂ်ပန္စစ္သားေတြ ေရာက္လာၾကၿပီး ျပည္သူျပည္သားေတြ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ေနရတဲ့အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။

          အဲဒီျပည္သူေတြထဲမွာ စုိင္းဘခုိင္နဲ႔ နန္းေအးစိန္တုိ႔လည္း စစ္ေဘးစစ္ဒဏ္ကုိ တိမ္းေရွာင္ရင္း ကြတ္ခုိင္ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ နမ့္ကတ္ရြာကုိ ေရာက္လာၾကတယ္။ ဇနီးျဖစ္သူ နန္းေအးခုိင္ကလည္း ကုိယ္ဝန္အရင့္အမာႀကီးနဲ႔ ျဖစ္ေနေတာ့ အဲဒီႏွစ္ ႏုိဝင္ဘာလ ၃၀ ရက္၊ တနလၤာေန႔မွာ သားဦးရတနာကုိ ဖြားျမင္ခဲ့ၿပီး စုိင္းေက်ာ္စံလုိ႔ ကင္ပြန္းတပ္ေပးလုိက္တယ္။ စုိင္းေက်ာ္စံေမြးဖြားတဲ့အခ်ိန္ကေတာ့ စစ္ေၾကာင့္ လူေတြ ဟုိးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ေနေလေတာ့ သူကုိယ္တုိင္လည္း လူေတြကုိ ဟုိးေလးတေက်ာ္ ျဖစ္ေစမည့္ ရွမ္းနာမည္ေက်ာ္ေတးေရးဆရာ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ ျဖစ္လာျခင္းနိမိတ္လုိ႔ ဆုိရပါမယ္။

မ်ဳိး႐ုိး

အဘုိးနာမည္ကေတာ့ ပူလြယ္ထမ္းရြက္ျဖစ္ၿပီး အဖုိးရဲ႕ ညီမကေတာ့ နန္းနလံုတဲ့။ အဖြားကေတာ့ ႏုိင္းလြယ္စင္ျဖစ္ကာ အဖြားရဲ႕ အစ္မကေတာ့ နန္းေအးဆာပါ။ ေနာက္အစ္ကုိ တစ္ေယာက္ရွိေသးတယ္ စုိင္းဆန္စုိင္းတဲ့။ ညီတစ္ေယာက္ရဲ႕ နာမည္ကေတာ့ စုိင္းဆန္ထြန္း ျဖစ္ၿပီး သိႏီၷမွာေနထုိင္ကာ မ်ဳိးရုိးကေတာ့ ပ်ဲန္႔မ်ဳိးျဖစ္တယ္။

တစ္အူတံုဆင္းမ်ား

စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ရဲ႕ တစ္အူတံုဆင္း ေျခာက္ေယာက္ရွိၿပီး သူကေတာ့ အစ္ကုိႀကီးေပါ့။ က်န္တာေတြကေတာ့ စုိင္းေရႊလွ(ေခၚ) စိုင္းလိန္ခမ္း၊ စုိင္းအုိက္ဆမ္၊ စုိင္းညႊန္႔ေမာင္ (ေခၚ) စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္၊ စုိင္းတား(ေခၚ) စုိင္းလႈိင္းဆုိင္နဲ႔ နန္းသိန္းဟန္ တုိ႔ျဖစ္ၾကတယ္။

ေက်ာင္းသားဘဝ

၁၉၄၇-၄၉ တံုးက မိဘေတြနဲ႔အတူ လား႐ႈိးကုိ ေျပာင္းလာၾကၿပီး စာေရးကုန္းရပ္ကြက္မွာ ေနထုိင္ကာ ၁၉၅၂ မွာ လြယ္႐ုိး အလယ္တန္းေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့တယ္။ ၁၉၅၃ မိခင္ဆံုးၿပီးတဲ့ေနာက္ မူဆယ္ရွိ အဖုိးနဲ႔ အဖြားထံ လာေနၿပီး ၁၉၅၄ ခုမွာ မူဆယ္ အလယ္တန္း ေက်ာင္းတက္ကာ ပဥၥမတန္းကုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ အဖုိးျဖစ္သူက သူ႔ကုိ ကြတ္ခုိင္ၿမိဳ႕ Stealer Marist Convent ေက်ာင္းမွာ ၂ ႏွစ္သြားထားတယ္။ အဲဒီေနာက္ ၁၉၅၇ မွာေတာ့ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ ေနာင္စန္႔ေတာင္ေပၚေက်ာင္းမွာ သတၱမတန္းကုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။

၁၉၅၇ – ၅၈ အဖုိးျဖစ္သူက စီးပြားေရးေၾကာင့္ ေတာင္ႀကီးကုိ ေျပာင္းသြားေတာ့ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္နဲ႔ ညီျဖစ္သူ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္လည္း လုိက္ပါသြားရျပန္တယ္။ ၁၉၅၉ မွာေတာ့ ေတာင္ႀကီး အမွတ္ (၁)ေက်ာင္းမွာ အ႒မတန္းကုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ မၾကာခင္မွာ အဖုိးျဖစ္သူက ရန္ကုန္ကုိ ေျပာင္းသြားျပန္ေတာ့ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္လည္း အလံုၿမိဳ႕နယ္၊ ကူရွင္ေက်ာင္း (ယခု အမွတ္ ၄ အထက)မွာ ေက်ာင္းတက္ၿပီး ၁၉၆၀-၆၁ မွာေတာ့ High School Final) ကုိေအာင္ကာ ဆယ္တန္းကုိ ဆက္တက္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ပညာေရး ကံက အဲေလာက္ပဲပါလာသလားေတာ့ မေျပာတတ္ဘူး။ ဆယ္တန္းမွာပဲ အဆံုးသတ္သြား တယ္။ လူဘဝသင္တန္းေက်ာင္းကေတာ့ သက္ဆံုးတုိင္ လူတုိင္း ဆက္ေလ့လာသင္ယူရဦး မွာ ျဖစ္တယ္။

ဝါသနာ

မ်ဳိးေစ့တစ္ေစ့ဆုိတာ ေျမၾသဇာေကာင္းနဲ႔ မေတြ႕ေသးရင္၊ မုိးေရ၊ ေရစသျဖင့္ မေတြ႕ေသးရင္၊ ေနေရာင္ျခည္နဲ႔မထိေတြ႕ေသးရင္ အပင္မေပါက္ႏုိင္ေသးဘူး။ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္လည္း အဲဒီ အတုိင္းပါပဲ။ ၁၉၇၂-၇၃ ခုမွာေတာ့ ညီျဖစ္သူ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္နဲ႔အတူ က်ဳိင္းဟုိင္း(ထုိင္းႏုိင္ငံ)မွာ ရွမ္းေခတ္သစ္ သီခ်င္းသြားသြင္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ရွမ္းသီခ်င္းေရးဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာတယ္။ အဲဒီကစ မ်ဳိးေစ့ရလာၿပီး လမ္းပြင့္သြားတယ္လုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ အစ္ကုိျဖစ္သူက သီခ်င္းေရး၊ ညီျဖစ္သူက အသံေကာင္းေကာင္းနဲ႔ သီခ်င္းဆုိလုိက္တဲ့အခါ ရွမ္းပရိသတ္မ်ားအတြက္ နားဝင္ပီယံျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ သူတုိ႔ညီအစ္ကုိႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ေခါက္ဆဲြစားတဲ့အခ်ိန္မွာ အသံုး ျပဳရတဲ့ တူလုိပဲ။

တူ

          တူဆိုတာဟာ ႏွစ္ေခ်ာင္းရွိမွ လုိရာကုိ ညွပ္စားႏုိင္မွာျဖစ္တယ္။ သူတုိ႔ညီအစ္ကုိလည္း ဒီတူအတုိင္းပါပဲ။ ေရႊလီျမစ္ဝွမ္းေဒသမွာ တူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ မွတ္သားစရာ တစ္ခုရွိဖူးတယ္။ ကုိးသိန္းသခင္ သုိခန္ဘြားနဲ႔ သူညီ စစ္သူႀကီးခြန္ဆမ္တုိ႔ အေၾကာင္းပါ။

          စစ္သူႀကီးခြန္ဆမ္ဟာ အစ္ကုိျဖစ္သူရဲ႕ အမိန္႔အရ ေအဒီ ၁၂၃၀ မွာ ေမာအင္ပါယာကုိ ခ်ဲ႕ထြင္စဥ္ ရခုိင္၊ မဏိပူ၊

အာသံေဒသကုိ ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္ တျခားစစ္သူႀကီးေတြ ေသြးထုိးမႈေၾကာင့္ သုိခန္ဘြားက ညီျဖစ္သူအား အထင္မွားၿပီး အဆိပ္ခတ္သတ္ခဲ့တယ္။ ညီေတာ္မရွိတဲ့ေနာက္ပုိင္း မယ္ေတာ္ျဖစ္သူက သုိခန္ဘြားအား ဆံုးမရန္အတြက္ ထမင္းစားခ်ိန္ တူတစ္ေခ်ာင္းသာ ထဲ့ေပးလုိက္တယ္။ သုိခန္ဘြားက စိတ္ဆုိးၿပီး (တူတစ္ေခ်ာင္းထဲ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီး အသံုးျပဳႏုိင္မွာလဲ၊ ဒါဘယ္သူလုပ္လာသလဲ)တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မယ္ေတာ္ျဖစ္ သူက (မယ္ေတာ္လုပ္လာတာ တူတစ္ေခ်ာင္းထဲ ဘာမွ ညွပ္ယူလုိ႔ မရသလုိ ညီေတာ္ကုိ သတ္ ၿပီးတဲ့ေနာက္ တစ္ေယာက္ထဲ ဘယ္တုိင္းျပည္ကုိ ထပ္ၿပီး တုိက္ႏုိင္မလဲ)တဲ့။ မယ္ေတာ္ေျပာတဲ့ စကားက ညီအစ္ကုိအခ်င္းခ်င္း ညီညြတ္ဖုိ႔အတြက္ လြန္စြာတန္ဖုိးရွိလွတယ္။ အႏုပညာေလာ ကမွာ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္နဲ႔ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္တုိ႔ ညီအစ္ကုိလဲ ဒီတူႏွစ္ေခ်ာင္းလုိပဲ။

နာမည္ႀကီး ရွမ္းသီခ်င္းမ်ား

          ၁၉၇၆-၇၇ မွာ ဇင္းမယ္ New Brother ကုမၸဏီရဲ႕ ဖိတ္ၾကားခ်က္အရ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္ က သီခ်င္းသြားဆုိၿပီး စုိင္ေလာဝ္ဆုိင္က သီခ်င္းသြားေရးခဲ့လုိ႔ ရွမ္းအမွတ္တရ ေတးသီခ်င္း အမွတ္ ၀၀၁၊ ၀၀၂၊ ၀၀၃ ထြက္လာတယ္။ ရွမ္းပရိသတ္မ်ား အႀကိဳက္သီခ်င္းေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ေတးေရးသူရဲ႕ အမည္ကုိလည္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ အမ်ားအတြက္ ၿငိမ္းခ်မ္းေစဖုိ႔ဆုိၿပီး စုိင္းေလာဝ္ ဆုိင္ (ၾကည္လင္လင္းလက္ေသာၾကယ္)ဆုိတဲ့ နာမည္တပ္ခဲ့တယ္။

          အေတြးအေခၚ ဉာဏ္မမီတာက တစ္ေၾကာင္း၊ စာသားေတြ မၾကင္လည္တာကတစ္ ေၾကာင္း စတာေတြေၾကာင့္ သီခ်င္းစေရးတံုးကေတာ့ အခက္အခဲဆုိတာ ရွိစၿမဲပါ။ ဒါေပမယ့္ ေရးရင္းက်င့္ရင္းနဲ႔ ခက္တာေတြလည္း သြက္လာတယ္၊ တန္ဘုိးမရွိတဲ့စကားေတြလည္း တန္ ဘုိးရွိလာတယ္။ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ရဲ႕သီခ်င္းေတြလည္း ဒီအတုိင္းပါပဲ။ သီခ်င္းေရးတယ္ဆုိတာ လြယ္ေတာ့မလြယ္ပါ။ တခ်ဳိ႕ကဒီလုိထင္တတ္ေသးတယ္။ ဂီတာတီးတတ္မွ သီခ်င္းေရးတတ္ တယ္ေပါ့။ အဲဒါ မဟုတ္ပါဘူး။ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္က ဂီတာမတီးတတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သီခ်င္း ေရးဖဲြ႕တတ္တယ္။ ဂီတာတီးတတ္ၿပီး သီခ်င္းပါေရးဖဲြ႕တတ္ရင္ေတာ့ ရွမ္းအဆုိေတာ္ စုိင္းမူးလုိ ေတးသြားေတြ ပုိၿပီး လွပခန္႔ညားမွာေပါ့။

          စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ရဲ႕ သီခ်င္းစာသားေတြကလည္း ေကာင္းမြန္၊ ဆုိတဲ့သူ စုိင္ဆုိင္ေမာဝ္ရဲ႕ အသံကလည္း ေကာင္းလြန္ေလေတာ့ ထြက္ခဲ့တဲ့ စီးရီးေတြဟာ ရွမ္းပရိသတ္မ်ားအတြက္ ပ်ားရည္ဆမ္းသီခ်င္းလုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ သီခ်င္းသြင္းၿပီး အျပန္လမ္း(မုိင္းပန္-လင္းေခးလမ္း)မွာ မုိင္းပန္အေရာက္ ေနာင္ေလရြာမွာ မူလတန္းျပဆရာလုပ္ေနတဲ့ ရွမ္းအဆုိေတာ္ျဖစ္လာမည့္ စုိင္းမူးနဲ႔ ေတြ႕ဆံုျဖစ္ေသးတယ္။

ေက်ာက္ကုန္သည္ျဖစ္ခ်င္သူ

          လူဆုိတာ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔သူ ရွိစၿမဲပါ။ သုိ႔ေသာ္ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြဟာ တခ်ဳိ႕ မိမိရဲ႕ဆႏၵအတုိင္းျဖစ္လာသလုိ တခ်ဳိ႕လည္း သဲထဲေရသြန္ျဖစ္စၿမဲပါ။ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္က လည္း ရည္ရြယ္ခ်က္ႀကီးမားစြာနဲ႔ ေငြေထာခ်င္တဲ့သူျဖစ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမွ်ာ္လင့္တဲ့ အတုိင္း ျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။ ၁၉၈၃-၈၅ တံုးက ေက်ာက္စိမ္းေလာပန္းျဖစ္ဖုိ႔ဆုိၿပီး ဖားကန္႔၊ ေမ်ာက္ျဖဴေမွာ္မွာ ေက်ာက္တူးသမားျဖစ္ခဲ့တယ္။ အထင္နဲ႔ အျမင္နဲ႔လႊဲကာ အလုပ္မျဖစ္ဘဲ ၁၉၈၆ မွာ တပ္ေခါက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ ညီျဖစ္သူ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္က မႏၱေလး ၆၃ လမ္း၊ ၂၉-၃၀ အၾကားမွာေနေနတံုးပါ။ ၁၉၉၁ ခုမွာေတာ့ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ဟာ နန္းသီတာနဲ႔ အိမ္ေထာင္ က်ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္း

(၁) စုိင္းခမ္းဆုိင္ (၂) စုိင္းအြမ္ဆုိင္ (၃) စုိင္းဖုန္းဆုိင္ သားသံုးေယာက္ ထြန္းကားခဲ့တယ္။

          ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာေတာ့ က်ဳိင္းတံုမွ စုိင္းေက်ာ္ေက်ာ္၊ မႏၱေလး Onpa ေတးသံသြင္းမွ စုိင္းေအာင္လႈိင္းဆုိင္၊ နမ့္ခမ္းမွ စုိင္းထုံ႔လႈိင္းဆုိင္တုိ႔က နန္းခမ္းေနာင့္(နမ့္ခမ္း )အတြက္ သီခ်င္း ေရးေပးရန္ ေတာင္းဆုိလာလုိ႔ ရွမ္းသီခ်င္း တစ္ေခြစာ ေရးေပးလုိက္တယ္။ နန္းခမ္းေနာင့္ လည္း အႏုပညာပါရမီးရွင္တစ္ဦးျဖစ္လုိ႔ သူမပဲြဦးထြက္ေခြျဖစ္တဲ့ (မတ္ဟုိစုိင္လ်က္ငင္း = အသျပာ ႏွလံုးသား)စီးရီးဟာ တကယ့္ေပါက္စီးရီးျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ နဂုိကတည္းက သီခ်င္းစာသားလွတဲ့ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ရဲ႕ အေရးအသားကုိ ပုိမုိၿပီး ထင္ေပၚေစခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ရွမ္းသီခ်င္း၊ ဗမာသီခ်င္း ၉ ေခြစာေလာက္ ေရးျဖစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။

          အစတံုးက စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ဟာ သူ႔ရဲ႕ညီ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္အတြက္ပဲ သီခ်င္းေတြေရး ေပးတယ္။ တျခားသူေတြအတြက္ မေရးေပးဘူးလုိ႔ ထင္ေနၾကတယ္။ နန္းခမ္းေနာင့္ရဲ႕ အသျပာ ႏွလံုးသား ထြက္လာေတာ့မွ အားလံုးသေဘာေပါက္ၿပီး ေနာက္ေပါက္အဆုိေတာ္ ေတြ သူ႔နဲ႔အဆက္အသြယ္ လုပ္လာၾကေတာ့တယ္။ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္လည္း အႏုပညာစိတ္ ဓါတ္အျပည့္အဝရွိသူပါ။ သူဖန္တီးလာတဲ့ ေတးသီခ်င္းေတြဟာ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ မဟုတ္ဘဲ အမ်ားသူငါ ခံစားနားဆင္ဖုိ႔ပါ။

          စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ဟာ အခက္အခဲအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၿပီး ရွမ္းသီခ်င္းသစ္ေတြ မ်ား စြာေရးသားႏုိင္ခဲ့တယ္။ မိမိရဲ႕ အႏုပညာလမ္းေၾကာင္းေပၚ ယံုၾကည္စြာနဲ႔ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့ တယ္။ မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားအတြက္ ဦးေဆာင္လမ္းဖြင့္ေပးခဲ့တယ္။ လက္တဲြေဖးကူခဲ့ တယ္။ သူေရးခဲ့တဲ့သီခ်င္းေတြကေတာ့ အခ်စ္ကုိ ဦးစားေပးတဲ့သီခ်င္း၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈကုိ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့သီခ်င္း၊ အသိပညာေပး သီခ်င္း၊ ရုိးရာသီခ်င္း၊ အမ်ဳိးသားေရးသီခ်င္းေတြ မ်ားစြာသီကုံုးႏုိင္ခဲ့တယ္။ ရွမ္းသီခ်င္းအပုဒ္ေပါင္း ၂၀၀၀ ေက်ာ္၊ ျမန္မာသီခ်င္း အပုဒ္ ၃၀ ေက်ာ္ေရးသားႏုိင္ခဲ့တယ္။ ရွမ္းဗုဒၶဝင္၊ ေအာင္ျခင္းရွစ္ပါးစီးရီးတစ္ေခြကုိလည္း ကုိ

ယ္တုိင္ေရး စပ္ သီဆုိခဲ့ေသးတယ္။ သူကိုယ္တုိင္လည္း သူမ်ားနဲ႔အတူ စီရီး ၄ ေခြေလာက္ ဆုိဖူးေသး

တယ္။ မင္မကုန္ေသးသ၍ ေတးသီခ်င္းေတြ ဆက္ေရးဦးမယ္လုိ႔ဆုိတယ္။

          စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ရဲ႕ ပရိသတ္အတြက္ အမွာစကားကေတာ့ . . .

          တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္၊ တစ္ဖဲြ႕နဲ႔တစ္ဖဲြ႕ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ရွိၾကၿပီး ႐ုိင္းပင္းကူညီမႈ ရွိၾကပါေစ။ ခ်စ္ခင္ျခင္းဟာ ေရရွည္အတြက္ ပုိမုိခုိင္ၿမဲေစတယ္။ အကၽြႏု္ပ္ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ လုိ႔ အမည္ရခဲ့တာကလည္း ပရိသတ္က အသိအမွတ္ျပဳေပးလုိ႔ ဒီနာမည္ရလာခဲ့တာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ပရိသတ္အားလံုးကုိ အစဥ္ထာဝရ ေလးစားပါတယ္။ အနာဂတ္မွာလည္း အခ်င္းခ်င္း ဆက္လက္ ကူညီေဖးမၾကပါ။

          ယခု ေနေနတာကေတာ့ မႏၱေလးက ၂၈ လမ္း၊ ၆၄-၆၅ လမ္းၾကား ေအာင္ေတာ္မူရပ္ မွာ မိသားစုနဲ႔အတူ ေနထုိ

င္လ်က္ပါ။

          စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္ဟာ ရွမ္းလူမ်ဳိးအတြက္ ေခတ္သစ္ေတးသီခ်င္းမ်ားကုိ ေခတ္ႏွင့္အညီ တီထြင္ဖန္တီးေပးကာ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာေတာ္အတြက္ ဂုဏ္တင့္ေပးခဲ့လုိ႔ပင္လံုၿမိဳ႕ ပိဋကတ္ရွမ္း ဘာသာျပန္အဖဲြ႕ခ်ဳပ္၊ ပရိယတိၱသဒၶမၼပါလ စာပဲြေတာ္မွ ၁၉၇၀ ျပည့္ ကဆုန္လဆန္း ၁၃ ရက္ ေန႔ (၁၇၊ ၅၊ ၂၀၀၈)၊ ေရႊရတုစာျပန္ပဲြေတာ္မွာ စုိင္းေလာဝ္ဆုိင္အား ရွမ္းအႏုပညာရွင္ ထူးခၽြန္ဆုကုိ ခ်ီးျမႇင့္ေပးခဲ့တယ္။ သူကုိယ္တုိင္ ဆုတက္ယူခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာ့ ပရိသတ္ရဲ႕ လက္ခုပ္သံေတြဟာ မုိးထက္သုိ႔ ညံေနခဲ့တယ္။ အဲဒီညမွာ သူကုိယ္တုိင္ သူ႔အႀကိဳက္ဆံုး ေတးသီခ်င္းနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖေပးသြားေတာ့ ေရႊရတုပဲြလာ ပရိသတ္ေတြဝမ္းသာ ဂုဏ္ယူမဆံုး ပီတိေတြဖံုးတဲ့ ညေလးတစ္ညလုိ႔ ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။

၂၀၀၉ ခု ေရႊရတုပံုရိပ္ မဂၢဇင္းမွ ရွမ္းစာေရးဆရာ ဟုိင္းေဆခုိင္၏ စာမူကုိ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားသည္။

Get: Sao Su Kham

http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More

ေဒါက္တာ စုိင္းခမ္းလိတ္

 

 ရွမ္းအႏုပညာရွင္ ထူးခၽြန္ဆုရ ေဒါက္တာ စုိင္းခမ္းလိတ္

`ကေလာင္သြားဟာ လံွသြား ဓါးသြား၊ လက္နက္သြားထက္ ထက္တယ္`လုိ႔ ဆုိ႐ုိးရွိတယ္။ လက္နက္ကုိင္တဲ့သူတခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကေလာင္သြားက လူကုိထုိးသတ္ႏုိင္တာမွ မဟုတ္တာ၊ ငါတုိ႔လက္နက္ကသာလွ်င္ လူကုိ ေသေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္ လုိ႔ ဆုိေကာင္းဆုိ မယ္။ လက္နက္သြားက အစဥ္ထာဝရ မပစ္ခတ္ မသတ္ျဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ လက္နက္ကုိတဲ့သူ လည္း အသက္တစ္ရာအထိ သက္တမ္းမရွည္ႏုိင္ဘူး။
ကေလာင္သြားကေတာ့ သေဘာတရားတစ္ခု စာရြက္ေပၚ ခ်ျပသြားခဲ့ရင္ အဲဒီစာသြား အတုိင္း ေဆြစဥ္မ်ဳိးဆက္မ်ားစြာ လက္ခံက်င့္သံုးသြားႏုိင္တယ္။ အကယ္၍ ကေလာင္သြားတစ္ ခုက အဲဒါ မင္းတုိ႔ရဲ႕ ဘုိးဘြားပုိင္ေျမေတြ လုိ႔ ဆုိထားခဲ့ရင္ ေနာင္လာေနာက္သားေတြက အဲဒီ နယ္ေျမကုိ ျပန္လည္လုယူမႈ တုိက္ယူမႈေၾကာင့္ ကမၻာခ်ီစစ္ပဲြႀကီးေတာင္ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါ ေၾကာင့္ ကေလာင္သြားကုိ ဘယ္သူကမွ အထင္မေသးဝံ့ပါ။
ကေလာင္ ဆရာ၀န္
         တကယ္ေတာ့ ဆရာဝန္ဆုိရင္ ေဆးထုိးအပ္ကုိင္ရမွာပါ။ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္က ေတာ့ ကေလာင္ကုိင္တဲ့ ဆရာ၀န္ လုိ႔ဆုိရမွာပဲ။ ဒါလည္း မ်ဳိး႐ုိးေၾကာင့္ထင္ပါရဲ႕။ ေဒါက္တာ စုိင္းခမ္းလိတ္တုိ႔ရဲ႕ ဖခင္ လံုးခမ္းကာတုန္ဟုန္းဟာ ရွမ္းစာေပလကၤာ ေရးဖဲြ႕တတ္တဲ့သူ တစ္ ေယာက္ျဖစ္တယ္။ မိခင္က ေဒၚနန္းစိန္ဥကေတာ့ မိခင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ေဒါက္တာ စုိင္းခမ္းလိတ္ေလာင္းလ်ာကုိ ၁၉၄၉ ခု ဧၿပီလ ၂၇ ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ဇာတိ က ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း သိႏၷီပါ။
ေမြးခ်င္းမ်ား
         စုိင္းတုမ္ခမ္း၊ စုိင္းခမ္းလိတ္၊ စုိင္းခမ္းသီ၊ နန္းအြမ္ခမ္း ဆုိၿပီး ေမြးခ်င္း ေလးေယာက္ရွိ တယ္။ သူတုိ႔ ညီအစ္ကုိ သံုးေယာက္စလံုး ဖခင္ရဲ႕အႏုပညာအေမြကုိ ရရွိတဲ့သူေတြပါ။ အစ္ကုိ ႀကီး စုိင္းတုမ္ခမ္းက ရွမ္းေခတ္သစ္သီခ်င္းေတြကုိ ေရးသားတဲ့သူျဖစ္တဲ့အျပင္ သူတတ္သမွ် သိသမွ် ညီျဖစ္သူ စုိင္းခမ္းလိတ္ကုိ သင္ေပးခဲ့သူပါ။ သီခ်င္းစာသားမ်ားဟာ ေရးစပ္သူရဲ႕ စိတ္ ထားကုိ တစြန္းတစ ေဖၚျပစၿမဲပါ။ စုိင္းတုမ္ခမ္းေရးသားတဲ့ ရွမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကေတာ့ ဒုိ႔အမ်ဳိးသား တာ၀န္မုိ႔ ေရွာင္လုိ႔မရပါ သီခ်င္းအရ သူဟာ အမ်ဳိးသားအတြက္ တာဝန္ကုိ ဦး လည္မသုန္ ယူတတ္သူျဖစ္ေၾကာင္း ျပသလွ်က္ပါ။ စုိင္းခမ္းလိတ္လည္း စုိင္းတုမ္ခမ္းထံ ေဝါဟာရအသစ္အဆန္း ရွာေဖြနည္းကုိ ရယူခဲ့ သည့္အျပင္ သံစဥ္ရွာနည္း အေတြးအေခၚအယူ အဆ ယူနည္းမ်ားကုိ ေကာင္းစြာရရွိခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းသားဘ၀
`        ဖခင္ျဖစ္သူက တာဝန္အရ သိႏီၷကေန နမၼတူၿမိဳ႕ကုိေျပာင္းလာရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူတုိ႔ ညီအစ္ကုိလည္း နမၼတူကုိေရာက္လာတယ္။ ၁၉၅၄ ကတည္းက စုိင္းခမ္းလိတ္ဟာ နမၼတူ မူလတန္းေက်ာင္းကို ပန္ဟုိင္း(နမၼတူ)မွာ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသားနာမည္က ေတာ့ Louvis Kham လူးဗစ္ခမ္း တဲ့။
နမၼတူ သတၱမတန္းကုိ ေအာင္ျမင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၁၉၆၃ ခုမွ ျပင္ဦးလြင္ (ယခင္ေမၿမိဳ႕) St. Albert High School (ယခု ျပင္ဦးလြင္ အမွတ္ ၂) မွာ အ႒မတန္း တက္ခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာ တဲြဖက္ေကာင္းျဖစ္တဲ့ ေက်ာင္းသူ မႏဲြ႕ႏြဲ႕တင္နဲ႔ စတင္ေတြ႕ဆံုခဲ့တာပါ။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ေတြ႕ ဆံုမႈဇာတ္လမ္းဟာ လူအမ်ား စိတ္ဝင္စားျခင္း ခံခဲ့ရပါတယ္။
ႏဲြ႕ႏြဲ႕တင္ကေတာ့ စာေတာ္တဲ့သူျဖစ္ၿပီး အတန္းထဲမွာ ပထမေနရာယူခဲ့တဲ့သူပါ။ အ႒ မတန္းတံုးက လူရည္ခၽြန္အျဖစ္ အေရြးခံလုိက္ရေသးတယ္။ လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ရင္ ပညာေရးဝန္ ႀကီးဌာနက လူရည္ခၽြန္ေမာင္မယ္မ်ားကုိ ေဒသႏၱရဗဟုသုတရေစရန္ ျမန္မာျပည္ထင္ရွားတဲ့ ေဒသမ်ား စက္႐ုံမ်ား၊ ငပလီအပမ္းေျဖကမ္းေျခစတာေတြကုိ ေခၚသြားတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပုိင္းမွာေတာ့ အင္းေလးမွာေတာ့ ေခါင္တုိင္လူရည္ခၽြန္စခန္း တစ္ခု ယခင္က ရွိခဲ့ဖူး တယ္။ လူရည္ခၽြန္အေရြးခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူဟာလည္း ထက္ျမက္တဲ့ ေက်ာင္း သူေက်ာင္းသားအျဖစ္ အသတ္မွတ္ခံရတယ္။
လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ ဉာဏအားလည္း ေကာင္းရသလုိ၊ က်န္းမာေရးလည္းေကာင္း ရမယ္၊ ၿပီးေတာ့ စာလည္းေတာ္ရမယ္၊ ဘက္စံုထူးခၽြန္ရမယ္ေပါ့။ လူရည္ခၽြန္ အင္တာဗ်ဴးမႈ တစ္ခုကေတာ့
`မင္း ေရႊတိဂုံေစတီေတာ္ကုိ ဖူးဘူးသလား`
`ဖူးဘူးပါတယ္`
` ေစတီရင္ျပင္ေတာ္အေရာက္ ေလွခါး ဘယ္ႏွစ္ထစ္ရွိသလဲ` စသျဖင့္ ေမးတတ္တာ ေပါ့။ သာမန္လူဆုိရင္ ဘယ္သူက ေလွခါးထစ္ေတြကုိ ေရတြက္ထားမလဲ။ သုိ႔ေသာ္ လူရည္ခၽြန္ ျဖစ္မယ့္ေက်ာင္းသားကေတာ့ ဒီလုိ အေျဖေပးလုိက္တယ္။
`ကၽြန္ေတာ္ ဓါတ္ေလွခါးနဲ႔ တက္ခဲ့တာပါ ဆရာ`တဲ့ အဲဒါကေတာ့ ဉာဏ္ရည္ကုိ စမ္း တာပါ။ ဥပမာ ေကာင္းကင္ေပၚမွာ မုိးေရကလဲြလုိ႔ ဘာအရည္ေတြ ထပ္ရွိေသးသလဲ လုိ႔ေမးရင္ ခ်က္ခ်င္း မေျဖတတ္ၾကဘူး။ လူရည္ခၽြန္ေလးေတြကေတာ့ ဒီလုိေျဖၾကတယ္။
`အုန္းရည္၊ ထန္းရည္ပါဆရာ`တဲ့။
လူရည္ခၽြန္ျဖစ္တဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ကေတာ့ ရုပ္လွတယ္။ စာေတာ္တယ္။ အဲဒီေခတ္တံုးက ေက်ာင္းမွာ စူပါစတားေပါ့။ ေက်ာင္းသားေတြအားလံုး ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ကုိ အားက်သလုိ စုိင္းခမ္း လိတ္တစ္ေယာက္လည္း သူမ်ားနည္းတူ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ကုိ အားက်မိသူပါ။
လူရည္ခၽြန္
         သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ပဲြဦးထြက္ဇာတ္လမ္း တစ္ပုုဒ္ကေတာ့ ေက်ာင္းနံရံကပ္စာေစာင္ ကေန စခဲ့တယ္။ နံရံကပ္စာေစာင္ဆုိတာက စာေပဝါသနာပါတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ လြတ္လပ္ စြာ ကဗ်ာ၊ ေဆာင္းပါး၊ ဝတၳဳတုိေတြေရးၿပီး ဆရာဆရာမမ်ားက ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့ဟာ ေတြကုိေက်ာက္သင္ပံုးမွာ လွပစြာ ျပန္လည္ ကပ္ထားေပးတယ္။ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား ေတြက ဝုိင္းၾကည့္ၾကတာေပါ့။ အဲဒီနံရံကပ္စာေစာင္မွာ စုိင္းခမ္းလိတ္က ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ေရးကာ သြားကပ္ထားလုိက္တယ္။ သူ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ကုိ တင္ျပတာပါ။ ဒါေပမယ့္ သူတင္ျပခ်က္ ကေတာ့ အသြားႏွစ္ဖက္ ရွိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကုိက လူရည္ခၽြန္ကုိ ရေအာင္ယူ မည္ တဲ့။ ေက်ာင္းသားေတြ အဲဒီကဗ်ာေလးကုိ ဖတ္ၿပီးေတာ့ ဟုိးေလးတေက်ာ္ျဖစ္သြားတာ ေပါ့။ လူသတင္း လူခ်င္းေဆာင္ဆုိသလုိ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္လည္း ၾကားသိသြားတယ္။ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ့ ေရးတဲ့သူက စုိင္းခမ္းလိတ္ျဖစ္ေနေတာ့ ဆရာဆရာမေတြ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြအား လံုး အဲဒီအေၾကာင္းကုိ စိတ္ဝင္စားေနၾကတယ္။ ႏြဲ႕တင္ကေတာ့ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ အေန နဲ႔ သူမကုိ ယခုလုိ ေစာင္းလား ခ်ိတ္လား တင္စီးၿပီး ေရးထားတာကုိ ျမင္ရေတာ့ မခံခ်င္တာ အမွန္ပါ။ ဒီေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းလံုးမွာ သူမတစ္ေယာက္ထဲသာ လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ေနေလေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က သူမကုိ ရည္ရြယ္ၿပီး တမင္သက္ကက္ ေရးတဲ့အေၾကာင္း ေက်ာင္းအုပ္ဆရာ ႀကီးကုိ သြားတုိင္ပါေလေရာ။ ဒီကိစၥကုိ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကုိယ္တုိင္ စုိင္းခမ္းလိတ္ကုိ ရံုးခန္းမွာ ေခၚေတြ႕တယ္။ စုိင္းခမ္းလိတ္က ၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ပဲ အေျဖေပးလုိက္တယ္။
`ကၽြန္ေတာ္ သူမလုိ လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ခ်င္လုိ႔ လူရည္ခၽြန္ကုိ ရေအာင္ယူမယ္လုိ႔ ေရးတာ ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ`တဲ့။ ဒီလုိနဲ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ျပႆနာလည္း ေျပလည္ သြားတယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္လည္း ခင္မင္ရင္းနီးသြားတယ္။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းအစ လူရည္ခၽြန္ကလုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိတဲ့အတုိင္း နဝမတန္းေရာက္ေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္လည္း လူရည္ခၽြန္ အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရတယ္။ ႏြဲ႕တင္ကလည္း လူရည္ခၽြန္ႏွစ္ထပ္ကြမ္း ျဖစ္ျပန္တယ္။ (ဒသမ တန္းလည္း ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္က လူရည္ခၽြန္ သံုးထပ္ကြမ္းအျဖစ္ ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခံရျပန္တယ္) ေမၿမိဳ႕ လူရည္ခၽြန္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ လူရည္ခၽြန္ခရီးအျဖစ္ အတူတူသြားလာၾကရလုိ႔ ပုိၿပီး ခင္မင္ရင္းနီးလာပါေတာ့တယ္။
ေမၿမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းတက္ကတည္းက စုိင္းခမ္းလိတ္ဟာ ရွမ္း၊ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္ကဗ်ာ မ်ားကုိ ေရးစပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့သူပါ။ ၁၉၆၅ ခုမွာေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က နမၼတူမွာ ဒသမတန္း ျပန္လာ တက္ရတယ္။ ဖခင္ျဖစ္သူ လံုးခမ္းကာလည္း သူ႔သားဝါသနာပါတဲ့ စာေပအႏုပညာကုိ အားေပးခဲ့တယ္။ ညီျဖစ္သူ စုိင္းခမ္းသီလည္း အစ္ကုိကုိ ဂစ္တာတီးဖုိ႔ သင္ေပးလုိက္ျပန္ေတာ့ ဂီတာတီးကာ (ဟတ္ႏုိင္းဖန္ = အိပ္မက္ထဲကအခ်စ္)ဆုိတဲ့ ရွမ္းသီခ်င္းကို စပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္ သီခ်င္းေရးျဖစ္တာလဲ
         ဘာမဆုိ အေၾကာင္းရွိမွ အက်ဳိးျဖစ္ေပၚလာစၿမဲပါ။ စုိင္းခမ္းလိတ္ သီခ်င္းေရးျဖစ္တာက ဒီလုိပါ . . .
ဝါတြင္းကာလ ဥပုသ္သည္မ်ားအတြက္ လူပ်ဳိအပ်ဳိမ်ားက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ ေဝယ်ာဝစၥ သြားလုပ္ၾကတယ္။ ဆြမ္းေတာ္ျပင္ဆင္ၾကရသလုိ ဥပုသ္သည္အတြက္လည္း ထမင္းဟင္းေတြ ခ်က္ၾကတယ္။ အဖိတ္ညမွာ ထမင္းခ်က္ၿပီးတဲ့ေနာက္ လူပ်ဳိေတြက ဆြမ္းစား ေက်ာင္းမွာ ညအိပ္ေစာင့္ၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဂစ္တာယူလာၿပီး သီခ်င္းဆုိၾက ေပ်ာ္ၾက တာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ရွမ္းေခတ္သစ္သီခ်င္း ႏွစ္ပုဒ္ သံုးပုဒ္ေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။ အဖိတ္ေန႔ တုိင္း အဖဲြ႕ေတြစံုတုိင္း သီခ်င္းေဟာင္းကုိပဲဆုိေနေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္ကေမးတယ္ `ရွမ္းသီခ်င္း အသစ္ မရွိေတာ့ဘူးလား` သူတုိ႔ကလဲ `ဒါပဲရွိလုိ႔ ဒါပဲဆုိေနတာေပါ့`တဲ့ ဒီလုိနဲ႔ စုိင္းခမ္းလိတ္ က ရွမ္းသီခ်င္းေတြ ျဖစ္လာဖုိ႔ အေကာင္အထည္ေဖၚၾကည့္ေတာ့တယ္။
ေမၿမိဳ႕မွာေနတံုးက The Beatles, Shadows, Bob Dylan, Elvis Presley, The Rolling Stones, Elton John, Pink Floyd, Eric Clapton, CCR စတဲ့ နာမည္ႀကီး အဂၤလိပ္ သီခ်င္းေတြ နားေထာင္ဖူးတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ရွမ္းစာသားေတြနဲ႔ အဂၤလိပ္သံစဥ္မွာ ထဲ့လုိက္ရင္ ပရိသတ္ေတြ ႀကိဳက္ၾကမွာပဲဆုိၿပီး ေကာ္ပီသီခ်င္း အပုဒ္ (၂၀) ေလာက္ စပ္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂစ္တာတီးၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ဆုိျပတယ္။ ဘယ္အပုဒ္ပဲဆုိျပဆုိျပ သူငယ္ခ်င္း ေတြရဲ႕ တံု႔ျပန္မႈက `ေကာင္းပါတယ္`ေျပာၿပီး ဒီအတုိင္းပဲ တန္႔ေနေတာ့တယ္။ ဘယ္သူမွလဲ အဲဒီသီခ်င္းေတြကုိ ယူၿပီး မဆုိၾကဘူး။
စုိင္းခမ္းလိတ္က စဥ္းစား သေဘာေပါက္မိတယ္။ သူမ်ားရဲ႕ ေကာ္ပီသံစဥ္နဲ႔ ရွမ္းသီခ်င္း လာေရးစပ္တာ အသံက ကြက္တိမျဖစ္ဘူး။ အသံ မပီျပင္ဘူးေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္လဲ ျဖစ္ေအာင္ အသံလည္း ပီျပင္ေအာင္ တစ္ေယာက္တည္း ႀကံစည္ေနေတာ့တယ္။ ေကာ္ပီသံစဥ္ကုိ လံုးဝ အသံုးမခ်ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္။
၁၉၆၆ မွာေတာ့ နမၼတူကေန ဒသမတန္းကုိ ႐ူပေဗဒ ဂုဏ္ထူးနဲ႕ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕နယ္မွာ ပထမရကာ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္းမွာ အမွတ္အမ်ားဆံုးရတဲ့ ထူးခၽြန္ ေက်ာင္းသား ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မႏၱေလး ေဆးတကၠသုိလ္ကုိ တက္ခြင့္ရတယ္။
ေဆးေက်ာင္းသားဘ၀ ႏွင့္ တာဝန္
         ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္လည္း ဆယ္တန္းကုိ ဂုဏ္ထူးနဲ႔ေအာင္ၿပီး မႏၱေလး ေဆးတကၠသုိလ္ကုိ တက္ခြင့္ရေလေတာ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ မန္းေျမ MC မွာ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ဖုိ႔ ဖန္လာျပန္တယ္။ ဝါသနာဆုိတာ တားလုိ႔မရပါ ဆုိတဲ့အတုိင္း အႏုပညာဝါသနာပါတဲ့ စုိင္းခမ္းလိတ္ကေတာ့ ေဆးေက်ာင္းသားဘဝေရာက္ေနေသာ္လည္း သီခ်င္းေရးေနဆဲ၊ ကဗ်ာစပ္ေနဆဲ၊ သီခ်င္းဆုိ ေနဆဲ။ ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္အတြက္လည္း မေလွ်ာ့ေသာဇဲြနဲ႔ အားထုတ္းေနဆဲပါ။
သီခ်င္းေရးတဲ့ေနရာမွာ ပရိသတ္အႀကိဳက္ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ မလြယ္ဘူးဆုိေပမယ့္ စုိင္းခမ္းလိတ္ကေတာ့ အခက္အခဲကုိ ေၾကာက္ရြံ႕သူမဟုတ္ေခ်။ ႀကိဳး စားရင္ ဘာမဆုိ ျဖစ္လာမယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ရ သူ႕ရင္မွာ အၿမဲ ကိန္းေအာင္းေနေလေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ႀကိဳးစားခဲ့ရာ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္ေရာက္မွ ရွမ္းလူငယ္မ်ား သေဘာေခြ႕ မေနာ ေတြ႕တဲ့ (ဟုိက္မီးစုိင္ဟတ္ေခး = မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓါတ္ရွိပါေစ) နဲ႔ (ေလာင္ယဥ္ေင့တုိင္း ဟုိက္ခြတ္ ပန္ = ရွမ္းယဥ္ေက်းမႈ ေခတ္မီပါေစ) ဆုိတဲ့ သီခ်င္းႏွစ္ပုဒ္ကုိ ေအာင္ျမင္စြာ စပ္ဆုိႏုိင္ခဲ့တယ္။
သီခ်င္းစာသားမ်ားဟာ ေရးစပ္သူရဲ႕ အတြင္းသေဘာကုိ ေဖာ္ေဆာင္ေနျခင္းပါ။ စုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ သီခ်င္းထဲမွာ ရွမ္းလူငယ္မ်ားကုိ အမ်ဳိးသားဝတ္စံုဝတ္ဖုိ႔ ျမတ္ႏုိးဖုိ႔ တုိက္တြန္း ထားသလုိ သူကုိယ္တုိင္လည္း အၿမဲတမ္း ရွမ္းေဘာင္းဘီ ရွမ္းတုိက္ပံုနဲ႔ပဲ ေဆးေက်ာင္းၿပီးခဲ့တဲ့ သူပါ။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘဝတံုးကလည္း ရွမ္းတကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ ဦး ေဆာင္ၿပီး ရွမ္းစာေပ ယဥ္ေက်းမႈလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္တစ္ရပ္အေနျဖင့္ အစဥ္ကူညီေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ မႏၱေလးတကၠသုိလ္ ရွမ္းစာေပယဥ္ေက်းမႈရဲ႕ အတြင္းေရးမွဴး တာဝန္ကုိလည္း ယူခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ မႏၱေလး တကၠသုိလ္ ရွမ္းစာေပယဥ္ ေက်းမႈကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္နဲ႔ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာ က်င္းပတဲ့ ရွမ္းစာေပေဆြးေႏြးပဲြကုိ တက္ ေရာက္ခဲ့ၿပီး လင္းေခးသား စုိင္းထီးဆုိင္နဲ႔ ဆံုေတြ႕ခဲ့တယ္။
ေတာင္ႀကီးမွာ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ သိစတံုးက ႐ုိး႐ုိးပဲခင္မယ္လုိ႔သာ ထင္ခဲ့တယ္။ သူတုိ႔ ႏွစ္ေယာက္ခင္မင္ၾကၿပီး ယခုလုိ အႏုပညာစင္ျမင့္မွာ အတူတက္လွမ္းၾကရလိမ့္မယ္လို႔ မထင္ ထားခဲ့မိဘူး။ အစတံုးကေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က စုိင္းဖုန္းေက်ာ္ (ေခၚ) စုိင္ခမ္းမတ္ (တန္႔ယန္း) ရဲ႕ အသံကုိ သေဘာက်ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ထင္ခဲ့တဲ့အတုိင္းျဖစ္မလာခဲ့ဘူး။ စုိင္းထီးဆုိင္ ဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး ဒႆနိကေဗဒယူေတာ့ မႏၱေလးတကၠသုိလ္ လာတက္ရင္း စုိင္းခမ္းသီနဲ႔ ခင္မင္ခဲ့ၾကတယ္။ ညီေလးရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းဆုိေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ပုိမုိၿပီး ခင္မင္ ရင္းနီးလာေတာ့တယ္။ စုိင္းခမ္းသီလည္း အႏုပညာပါရမီရွိသူတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့အတုိင္း သီခ်င္းေကာင္းေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရးစပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။
အဲဒီအခ်ိန္ကေတာ့ ေခတ္လူငယ္ေတြ ဂီတာကုိ စတင္ဝါသနာပါလာခ်ိန္ပဲ။ တီးဝုိင္းေတြ လဲ တစ္ဖြဲ႕ၿပီး တစ္ဖဲြ႕ ေပၚလာစပါ။ ၁၉၇၃ ခုမွာေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္၊ စုိင္းထီးဆုိင္၊ ခြန္မ်ဳိးလြင္၊ ေစာသိိမ္းဝင္းတုိ႔ရဲ႕ အဖဲြ႕ The Outsiders နဲ႔ စုိင္းခမ္းသီ၊ ေစာဂၽြန္ဆင္၊ ေစာေဂ်ာ္နီတုိ႔ရဲ႕ အဖဲြ႕ The Highlanders ေပါင္းမိၾကၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ နာမည္ႀကီးလာတဲ့ The Wild Ones အဖဲြ႕ ျဖစ္လာေတာ့တာပါပဲ။ စုိင္းခမ္းလိတ္ဟာ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ရွမ္းစာေပယဥ္ေက်း မႈတာဝန္မ်ားကုိ ထမ္းေဆာင္သည့္အျပင္ သီခ်င္းေရစပ္မႈ၊ သံစဥ္အသြားအလာမ်ားကုိလည္း ဉာဏ္မီသမွ် ေလ့လာခဲ့သည္။ အသိဉာဏ္ၾကြယ္ဝဖုိ႔အတြက္ အေတြးအေခၚစာေပမ်ားကုိလည္း ေလ့လာဖတ္႐ႈခဲ့တယ္။ ေဆးတကၠသုိလ္တက္ေသာ္လည္း တကၠသုိလ္ပညာရပ္ တစ္ခုထဲကုိ သာ ေလ့လာခဲ့သည္မဟုတ္၊ ဗဟုသုတမ်ဳိးစံုကုိ ေလ့လာဆည္းပူးခဲ့တယ္။
ေလးနက္တဲ့ သီခ်င္းကုိ ေရးသားႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ကမၻာေက်ာ္ ေတးသီခ်င္းမ်ားကုိလည္း နားေထာင္ၿပီး မွတ္သားနည္းယူခဲ့သူပါ။ ဒီ့အျပင္ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း၊ ေရႊျပည္ဧ၊ ဦးဗုိလ္ခင္၊ ဦးအံ့ႀကီး၊ ဦးေက်ာ့မွဴးစတဲ့ ျမန္မာအႏုပညာရွင္မ်ားရဲ႕ သီဆုိ ဖဲြ႕ဆုိမႈကုိလည္း ေသခ်ာစြာ ေလ့လာခဲ့ေသး တယ္။ ကဗ်ာ၊ ဝတၳဳ၊ အဆုိအမိန္႔ေတြပါမက်န္ ဖတ္ႏုိင္သမွ် မွတ္ႏုိင္သမွ် အခ်ိန္လုၿပီး ေလ့လာ ခဲ့တယ္။ ကမၻာေက်ာ္ပုဂိၢဳလ္မ်ားျဖစ္ၾကတဲ့့ Rabindernath Tagore, Robert Frost, Omar Khayyam, Shakespeare, George Bernard Shaw, Ibsen, Leo Tolstoy, Somerset Mangham, Mark Twain, Albert Camus, Henry David Thoreau, Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Mao Zedong, Jesus Christ, The Buddha တုိ႔ရဲ႕အေၾကာင္း သူတုိ႔ရဲ႕ အေတြးအေခၚ အဆုိအမိန္႔မ်ားကုိ ေလ့လာခဲ့တယ္။
သီခ်င္းေကာင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာဖုိ႔အတြက္ အသိပညာၾကြယ္ဝရမယ္၊ အေတြးအေခၚ သူမ်ားထက္ သာရမယ္။ အေတြးအေခၚ ရွိဖုိ႔အတြက္ စာေကာင္းေပမြန္မ်ားကုိ ေလ့လာမွတ္ သားႏုိင္ရမယ္။ စုိင္းခမ္းလိတ္ကေတာ့ အဂၤလိပ္စာေပမ်ားကုိ ေလ့လာလုိက္စား႐ံုတင္မက ျမန္မာစာေပမ်ားကုိလည္း မ်ားစြာဖန္႐ႈေလ့လာခဲ့တယ္။ ရွင္မဟာရ႒သာရ၊ ရွင္မဟာသီလဝံသ၊ လက္ဝဲသုႏၵရ၊ အနႏၱသူရိယ၊ နဝေဒး၊ နတ္သွ်င္ေနာင္၊ ဦးၾကင္ဥ၊ စေလဦးပုည၊ သခင္ကုိယ္ ေတာ္မႈိင္း၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ ေမာင္စြမ္းရည္၊ ဒဂံုတာရာ၊ ေမာင္အာႏုိး၊ သိပံၸေမာင္ဝ၊ တကၠသုိလ္ဘုန္းႏုိင္၊ လူထုေဒၚအမာ၊ ေအာင္သင္းတုိ႔ရဲ႕ စာေပမ်ားကုိလည္း စုိင္းခမ္းလိတ္ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးဖတ္႐ႈခဲ့ တယ္။
တခ်ဳိ႕ပုဂိၢဳလ္ဟာ သူတစ္ပါးရဲ႕ စာေပကုိတတ္ေျမာက္ၿပီး မိမိရဲ႕ စာေပကုိ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ျဖစ္တတ္ၾကေသာ္လည္း စုိင္းခမ္းလိတ္ကေတာ့ အဲဒီအမ်ဳိးအစားထဲက မဟုတ္ပါဘူး။ သူေရးတဲ့ ရွမ္းသီခ်င္းေတြထဲက သူ႔ရဲ႕ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ကုိ ေဖာ္ညႊန္းေနတာ မ်ားစြာေတြ႕ရပါမယ္။ ရွမ္းစာေပ ေဝါဟာရ ၾကြယ္ဝဖုိ႔ စဝ္ကန္းေဆ၊ လံုးခြန္မဟာ၊ လံုးတန္းေကး၊ ဆရာဦးစုိင္းေအာင္ ထြန္းတုိ႔ရဲ႕ စာေပမ်ားကုိလည္း ဖတ္႐ႈေလ့လာခဲ့ေသးတယ္။ လူဆုိတာ စာဖတ္မ်ားရင္ အသိ ဉာဏ္လည္း မ်ားလာတာပါပဲ။ အသိဉာဏ္မ်ားလာရင္ အေတြးအေခၚလည္း ေကာင္းလာမယ္၊ အေျပာအဆုိ အေရးအသားေတြလည္းေကာင္းလာမယ္။ ဘာေၾကာင့္ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ ေရးသားတဲ့ စာသားေတြ အဆင့္ျမင့္သလဲဆုိတာ စာဖတ္သူတုိ႔ နားလည္မွာပါ။
စုိင္းခမ္းလိတ္ဟာ ဘယ္သူကမွ သူ႕ကုိ အသိအမွတ္မျပဳခင္ကတည္းက သီခ်င္းကုိ ေရးစပ္ခဲ့တာပါ။ အခုမွသာ သူေရးတဲ့ သီခ်င္းစာသားေတြ ခန္႔ညားေၾကာင္း က်ဳပ္တုိ႔သိရေပ မယ့္ သူသီခ်င္းေရးစပ္သီကုံးေနခ်ိန္မွာ သီခ်င္းသံစဥ္ ရွာေနခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္သူကမွ သူ႕ကုိ သတိထားမိမွာမဟုတ္ဘူး။

သူသီခ်င္းေရးတဲ့ေနရာကေတာ့ အရွိန္အဝါႀကီးတဲ့ လွ်ပ္စစ္မီးေအာက္မွာ မဟုတ္ဘဲ မီးမလင္းထိန္တဲ့ ဖေယာင္းတုိင္အလင္းေရာင္ေအာက္မွာ၊ တစ္ခါတစ္ေလ လေရာင္ေအာက္မွာ သာ ေရးစပ္ခဲ့တာပါ။ သူထုိင္ၿပီး သီခ်င္းေရးခဲ့တဲ့ ထုိင္ခံုကေတာ့ ေမြ႕ယာဆုိဖာထုိင္ခံုေတြ မဟုတ္ဘဲ သင္ျဖဴးဖ်ာစုတ္ နဲ႔ ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ က်မ္းခင္း အဝါေရာင္သမ္းေေနတဲ့ ျမက္ေခ်ာက္ေတြပါ။ သူ႕သီခ်င္းေရးတဲ့ ေဖာင္တိန္ကလည္း ေရႊကေလာင္မဟုတ္၊ ခဲတံတုိေလး ဒါမွမဟုတ္ မၾကာခဏ မွင္စိမ့္ထြက္ေနတဲ့ ေဖာင္တိန္စုတ္ပါ။ သံစဥ္ေတြကုိ ရွာေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ ဂီတာကလည္း လွ်ပ္စစ္ဂီတာမဟုတ္ဘဲ ႀကိဳးျပတ္ေနတဲ့ ဂီတာစုတ္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ သီခ်င္းေရးတဲ့ စာရြက္ကလည္း ျဖဴလြင္ေနတဲ့ ေလွ်ာက္လႊာစာရြက္မဟုတ္ဘဲ သူမ်ားလြင့္ပစ္ထားတဲ့ ရည္းစာ ေရးထားတဲ့ စာရြက္ေဟာင္းေတြပါ။ သူသီခ်င္းေရး ေတးသံစဥ္ရွာေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႕အနားမွာ လာထုိင္ၿပီး အားေပးေနတာကေတာ့ လွပေက်ာ့ရွင္းတဲ့ သူေဌးသမီးမဟုတ္။ သူ႕အနားမွာ အၿမဲတမ္း ရစ္သီေနတာကေတာ့ ျခင္နဲ႔ ယင္ေကာင္ေတြပါ။ စည္းနဲ႔ဝါး သံစဥ္ရွုာဖုိ႔အတြက္ Drum Set မဟုတ္ဘဲ လက္မနဲ႔ လက္ခလယ္ကုိသာ အသံုးျပဳခဲ့တယ္။ အဲဒါကေတာ့ နာမည္ ႀကီး သီခ်င္းေရးဆရာ မျဖစ္ခင္က သူ႔ဘဝရဲ႕ သေႏၶေအာင္းတဲ့ကာလလုိ႔ ဆုိရပါမယ္။ သူ႔ရဲ႕ ရွမ္းကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကလည္း ဒီလုိဆုိထားတယ္။
ဒုိ႔တေတြ
ေဆြးေႏြးတုိင္ပင္တဲ့ေနရာကေတာ့ အေမွာင္ထုထဲ
တီးတုိးစကား ေျပာတဲ့ေနရာကေတာ့ သူမ်ားမၾကားတဲ့ေနရာ
နက္ျဖန္ရဲ႕ တစ္ေန႔ေန႔မွာ
ဒုိ႔တေတြ အလင္းေရာင္ထဲမွာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ ရွိႏုိင္မယ္။ (၁၉၇၆)
အႏုပညာ ေျခလွမ္း
         အစကေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က ရွမ္းသီခ်င္းေတြပဲေရးျဖစ္တာပါ။ ျမန္မာသီခ်င္း ေရး ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီလုိတဲ့။ တစ္ေန႔ လက္ဘက္ရည္ဆုိင္မွာ သြားထုိင္ေနတံုး သီခ်င္း တစ္ပုဒ္ကုိ ၾကားရေတာ့ နားထဲမွာ အဲဒီသံစဥ္က အင္မတန္ ရင္းနီးေနတယ္။ သီခ်င္းကေတာ့ ကုိေလးလြင္ ဆုိထားတဲ့ `လယ္သူမေလးခ်စ္သူ`ျဖစ္တယ္၊ အဂၤလိပ္စာသားနဲ႔ပါ အတူဆုိ ထား ေတာ့ မူရင္းအဂၤလိပ္သီခ်င္းလုိ႔ ထင္ေနရတယ္။ အဲဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာလာတယ္။ စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းက သူမ်ားရဲ႕ သံစဥ္ကေန ရွမ္းသီခ်င္းေရးထားတာပါတဲ့။ အမွန္မွာေတာ့ အဲဒီလယ္သူမေလးခ်စ္သူ သံစဥ္က စုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ ရွမ္းသီခ်င္း (ယိင္းအြန္ဟတ္စုိင္း) သံစဥ္ကုိ ယူၿပီး လုပ္ထားျခင္းျဖစ္တယ္။ အဲဒီကစၿပီး စုိင္းခမ္းလိတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လုိက္တယ္။ ငါလည္း ဗမာသီခ်င္းေရးႏုိင္ပါတယ္။ ေရးကုိ ေရးရမယ္. . . တဲ့။ ဒီလုိနဲ႔ ဗမာသီခ်င္း စေရးျဖစ္ခဲ့တာပါ။ (ယိင္းအြန္ဟတ္စုိင္း)ရွမ္းသီခ်င္းကုိ ဗမာလုိ ျပန္ေရး တဲ့အခါ လူႀကိဳက္မ်ားတဲ့ ဟုိတံုးက မေတြ႕မိရင္ ကုိယ္တုိ႔ဇာတ္လမ္းေလးဟာေလ တစ္မ်ဳိးျဖစ္ခဲ့မယ္ ဆုိတဲ႔ သီခ်င္းပါပဲ။
စာေရးဆရာ သီခ်င္းေရးဆရာေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ သူမ်ားဖတ္ဖုိ႔ နားဆင္ဖုိ႔ ပါ။ စုိင္းခမ္းလိတ္လည္း မိမိေရးသားတဲ့ သီခ်င္းေတြ အမ်ားျပည္သူ နားဆင္ႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့ တယ္။ ဂီတာနဲ႔တီးၿပီး ေခတ္သစ္သီခ်င္း တစ္ေခတ္စတင္ေျပာင္းတဲ့အခ်ိန္ကာလျဖစ္ေနလုိ႔ ပရိသတ္ေတြ ခ်က္ခ်င္း လက္မခံႏုိင္လုိ႔ တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္ဓါတ္က်မႈ ျဖစ္ခဲ့ပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က သူမ်ားနဲ႔ မတူခဲ့ဘူး။ သူမ်ားက မေကာင္းဘူး ေျပာရင္ ေကာင္းေအာင္ ငါႀကိိဳး စားမယ္၊ အဖန္တစ္ရာမက ႀကိဳးစားမယ္ ဆုိတဲ့ စိတ္ဓါတ္အျပည့္အဝရွိတယ္။ သူ႔သီခ်င္းထဲမွာ လည္း ရွိတယ္ေလ `တစ္ခါလဲရံုနဲ႔ အၿပီးထုိင္လုိက္ေတာ့မွာလား အက်ဳိးရယ္မွ မဟုတ္ေသး တာ`တဲ့။
ပရိသတ္မ်ား လက္ခံလာေအာင္ နည္းမ်ဳိးစံု ႀကဳိးစားခဲ့တယ္။ ပထမဦးဆံုးထြက္တဲ့ `ခ်စ္တဲ့ရွမ္း႐ုိးမ`ေခြကို ရန္ကုန္က ေတးသံသြင္းေတြ လက္မခံခဲ့ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ ႏုိင္ငံျခားသံစဥ္နဲ႔ျမန္မာစာသားကုိေတာင္ ျမန္မာပရိသတ္က လက္မခံႏုိင္ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ စုိင္းခမ္းလိတ္တုိ႔က ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္နဲ႔ ရွမ္းတုိင္းရင္းသားက ျမန္မာလုိ ဆုိထားတယ္ဆုိေတာ့ ဘယ္လက္ခံႏုိင္ဦးမွာလဲ။ အဲဒီေခြကုိ ေတာင္ႀကီးမွာပဲ စတင္ျဖန္႔ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပုိင္း အဆုိေတာ္မ်ားကေတာ့ စုိင္းထီးဆုိင္၊ စုိင္းခမ္းသီ၊ စုိင္းခမ္းမတ္၊ ေစာသိမ္းဝင္း၊ စုိင္းေဆးေနာ္၊ ဆြန္က်ဲအုိတုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး စီးရီးေတြ ထုတ္လာခဲ့ၾကတယ္။ ပရိသတ္ေတြလည္း အေတာ့္ကုိ လက္ခံလာခဲ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဘယ္သူ႕ကုိ ပုိမုိလက္ခံသလဲ ဆုိတာ မသဲကြဲေသးပါဘူး။ အဲ . .  မႏၱေလးေရာက္ ရွမ္းတစ္ေယာက္ စီးရီးေခြကေတာ့ ေပါက္ေခြလုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ ကက္ဆက္ လည္း ေပါလာတယ္။ နားေထာင္သူေတြလည္း ျမန္မာျပည္တစ္ျပည္လံုး မႏၱေလးေရာက္ ရွမ္း တစ္ေယာက္ မဖြင့္တဲ့ေနရာ မရွိသေလာက္ ျဖစ္သြားတယ္။

အဆုိေတာ္ေတြဟာ ေနာက္ပုိင္းမွာ မိမိကုိယ္တုိင္ စီးရီးတစ္ေခြ ထုတ္ခ်င္ၾကတတ္ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုိင္းခမ္းသီလည္း တစ္ေခြသီးသန္႔ထုတ္ၾကည့္တယ္။ ေစာသိမ္းဝင္းလည္း ထုိ႔အတူပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အေခြက မျပန္႔ခဲ့ဘူး။ စုိင္းထီးဆုိင္ ထုတ္တဲ့အေခြ ေတြက်ေတာ့ ပရိသတ္က လက္ခံၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းေတြဟာ စုိင္းထီးဆုိင္ဆုိဖို႔ အတြက္ ျဖစ္လာေတာ့တယ္။ စုိင္းထီးဆုိင္လည္း အႏုပညာပါရမီထူးသူျဖစ္ ေၾကာင္း စုိင္းခမ္းလိတ္က အဲဒီလုိေျပာဖူးတယ္။
“စုိင္းထီးဆုိင္ကေတာ့ သူ႔ကုိ ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္ေတြ သင္ေပးလုိက္တာနဲ႔ သူခ်က္ခ်င္း သေဘာေပါက္လြယ္တယ္။ ေျပာျပတဲ့အတုိင္း သူလုိက္ဆုိႏုိင္တဲ့ အႏုပညာပါရမီရွင္တစ္ဦးပါ“
သီခ်င္းေရးတဲ့သူက သီခ်င္းေတြ ဘယ္လုိ အေရးေကာင္းေပမယ့္ ဆုိတဲ့သူ မေကာင္း ဘူးဆုိရင္ အဲဒီသီခ်င္းက ေကာင္းတဲ့ သီခ်င္းျဖစ္မလာႏုိင္ဘူး။ စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးတဲ့ သီခ်င္း ေတြ စုိင္းထီးဆုိင္ မဆုိခင္က တျခား အဆုိေတာ္ေတြ ဆုိၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ သီခ်င္း ေတြ မေပါက္ခဲ့ၾကဘူး။ အဲဒီသီခ်င္းေတြ စုိင္းထီးဆုိင္ျပန္ဆုိမွပဲ သီခ်င္းေကာင္းေတြ ျဖစ္သြား ၾကကုန္ေတာ့တယ္။ စုိင္းထီးဆုိင္ရဲ႕ အသံဟာ စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းနဲ႔ အလုိက္ဖက္ဆံုး လုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္တယ္။ ၁၉၇၃ ကစၿပီး စုိင္းထီးဆုိင္ရဲ႕ စီးရီးေတြ ဆက္တုိက္ ထြက္လာေတာ့ သလုိ ေတးေရးဆရာ စုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ နာမည္လည္း တဟုန္ထုိး တက္လာေတာ့တာပါပဲ။
ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ သီခ်င္းေကာင္းေတြ၊ စာသားလွလွေတြ ေပၚထြက္လာဖုိ႔ အဓိက အိပ္မက္လွလွေပးတဲ့သူကေတာ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ပဲျဖစ္တယ္။ ဗမာသီခ်င္း အပုဒ္ ၆၀၀ ေက်ာ္ ထဲမွာ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ကုိ ပတ္သက္တဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေတြ႕ရပါတယ္။ အထင္ရွား ဆံုးကေတာ့ “ သိပ္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ႏဲြ႕တင္“ နဲ႔ “ ဒုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္“ ပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒါက လူရည္ခၽြန္ကုိ ရေအာင္ယူမယ္ဆုိတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္က စခဲ့တာ။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘဝက စခဲ့တယ္။ ကုိးတန္းေရာက္ေတာ့ အတူတူ လူရည္ခၽြန္ျဖစ္ၿပီး ေဒသႏၱရ ဗဟုသုတ အတူတူသြားခဲ့ရလုိ႔ ပုိမုိ ရင္းနီးခဲ့တယ္။ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္က နမၼတူကုိ ျပန္သြားရတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ေဆးတကၠသုိလ္တက္ေတာ့ မန္းေျမမွာ ျပန္ဆံုခဲ့ၾကတယ္။ ဆရာတူတပည့္ဘဝနဲ႔အတူ ေက်ာင္းေနဘက္မွာ ခင္ခဲ့ၾကတဲ့ ခင္မင္မႈဟာ အျခားေက်ာင္းသားေတြအၾကားကုိ ေရာက္သြား ရင္ ပုိမုိၿပီး အေလးအနက္ရွိလာတတ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုိင္းခမ္းလိတ္နဲ႔ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္တုိ႔ရဲ႕ ခင္မင္မႈဟာလည္း ရင္းနီးမႈကုိ ပုိၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေစခဲ့တယ္။
ေက်ာင္းသားဘဝဆုိတာလဲ မူလတန္း၊ အလယ္တန္း၊ အထက္တန္းတံုးက ဆရာ ဆရာမေတြရဲ႕ အစစအရာရာ ထိမ္းသိမ္းမႈေအာက္မွာ ေနၾကရတယ္။ တကၠသုိလ္ေရာက္လာ တဲ့အခါက်ေတာ့ သိတတ္တဲ့အရြယ္ျဖစ္ၿပီလုိ႔ သေဘာထားတဲ့အတြက္ ဆရာဆရာမေတြ မ်က္စိေဒါက္ေထာက္ ၾကည့္ရႈမႈ မရွိေတာ့လုိ႔ တခ်ဳိ႕ေက်ာင္းသားေတြ ေအာက္ေျခလြတ္ၿပီး တကၠသုိလ္က ေပ်ာ္ဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာလုိ႔ ဆုိၾကတယ္။ အမွန္မွာေတာ့ တကၠသုိလ္ဆုိတာ စာေတြလည္း မ်ားလာတယ္။ အဆင့္ျမင့္လာတယ္။ ေပါ့ေပ့ါေရာ့ေရာ့ေန ေပ်ာ္ခ်င္သလုိေပ်ာ္ ေနတဲ့သူေတြအတြက္ ပ်က္စီးတတ္ၾကတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေယာက်ာ္းေလးေတြပါ။
စုိင္းခမ္းလိတ္လည္း ေယာက္်ားသားေပမုိ႔ ေပ်ာ္တတ္ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ မိမိရဲ႕ ရည္ရြယ္ ခ်က္ကုိေတာ့ အပ်က္မခံခဲ့ပါဘူး။ သူေက်ာင္းပ်က္လုိ႔ အတန္းမတက္ခဲ့ရင္ သူ႕ကုိ ကူညီေပးခဲ့တဲ့သူက ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ပဲျဖစ္တယ္။ သူ႕ရဲ႕ မွတ္စုစာအုပ္ေတြဟာ မ်ားေသာအားျဖင့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ရဲ႕ လက္ေရးေတြသာမ်ားပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ခင္ရင္းနီးဖုိ႔ ဆုိတာ (၁) ေရွးဘဝတံုးက ေမတၱာေရစက္ရွိခဲ့ၾကတယ္။ (၂) ဒီဘဝမွာ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ ေယာက္ကူညီေဖးမခဲ့ၾကတယ္။ ဒီအေၾကာင္းႏွစ္ခုေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကုိ တစ္ေယာက္ ခ်စ္ ႀကိဳက္သြားၾကတာပဲ။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏွစ္ခုစလံုးေၾကာင့္ထင္တယ္။ စုိင္းခမ္းလိတ္ လည္း လူရည္ခၽြန္ကုိ ရေအာင္ယူမယ္ ဆုိတဲ့ သူ႔ရည္ရြယ္ခ်က္အတုိင္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္မွာ လူရည္ခၽြန္သံုးထပ္ကြမ္းျဖစ္တဲ့ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္နဲ႔ လက္ထပ္လုိက္ၾကတယ္။
သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ညားသြားၾကတာကုိ တခ်ဳိ႕အမ်ဳိးမ်ဳိးေဝဖန္ၾက ေလကန္ၾကတယ္။ အမ်ားဆံုးအေမးခံရတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုကေတာ့ စုိင္းခမ္းလိတ္ ဘာေၾကာင့္ ရွမ္းမကုိ မယူသလဲ တဲ့။ သူကုိယ္တုိင္လည္း ရွမ္းမေလးမ်ားကုိ ႀကိဳက္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတံုးက ရွမ္းမမ ေတြက သူ႕ကုိ လက္မခံခဲ့ဘူး။ သူကုိယ္တုိင္ကလည္း အၿမဲတမ္း ရွမ္းေဘာင္းဘီဝတ္ၿပီး တကၠသုိလ္တက္ခဲ့တာကုိ တခ်ဳိ႕ပ်ဳိေမေတြက (တုိက္ေဂါ= ေတာဂုိက္)လုိ႔ေတာင္ ဆုိေသး တယ္။ တခ်ဳိ႕လည္း ရွမ္းမ်ဳိးခ်စ္ရူးလုိ႔ေတာင္ ဆုိေသးတယ္။ စုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ သေဘာကေတာ့ အေပးအယူသီခ်င္းထဲကလုိ မင္းလာမယ္ဆုိရင္ ကုိယ္ခင္းေပးပါ့မယ္ ဒါေပမယ့္ ဒီလမ္းကုိ မင္းထာဝရေလွ်ာက္ရမယ္ . . . ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုး ခင္းေပးတဲ့လမ္းေပၚ ထာဝရေလွ်ာက္ မယ့္ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ကုိပဲ လက္ထပ္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။
အိမ္ေထာင္ျပဳဖုိ႔အတြက္ စုိင္းခမ္လိတ္တစ္ေယာက္ အေတြးေတြမ်ားစြာနဲ႔ မုိးလင္းခဲ့ေပါင္း မနဲေတာ့ပါ။ ႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္နဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳတဲ့ကိစၥကို သူ႕ရဲ႕ သီခ်င္းျဖစ္တဲ့ `ဒုိ႔ႏွစ္ ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္“သီခ်င္းကုိ ခံစားၾကည့္ရင္ နားလည္ၾကမွာပါ။ သူနဲ႔ မဆံုျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရွမ္းမင္း သမီးမ်ားအတြက္လည္း ရွမ္းသီခ်င္းအခ်ဳိ႕ စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးထားတာ ရိွပါတယ္။ အဓိပၸါယ္အခ်ဳိ႕ကေတာ့ “ တစ္ညလံုး ႏိုးခဲ့ေသာ္လည္း အိပ္ယာကမထဘဲနဲ႔ မုိးလင္းတဲ့အခါ ငါ့ကုိ မွတ္မိရင္လည္း မေခၚနဲ႔ေတာ့“ တဲ့။ ေနာက္တစ္ပုဒ္ကေတာ့ `လြယ္ဆမ္ဆစ္` သီခ်င္း ပါ။ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီဆုိရင္ အမ်ဳိးသားက အိမ္ေထာင္ဦးစီးတာဝန္ကုိ ဦးလည္မသုန္ ထမ္းရြက္ရ မွာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတာဝန္ကုိ ေက်ျပြန္ေအာင္ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့လုိ႔ သူေရးတဲ့ `ဒီေတာင္ကုိ ေမာင္ၿဖိဳပါ့မယ္`ဆုိတဲ့သီခ်င္းက ေပၚလြင္ေစခဲ့တယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူမ်ားရဲ႕ သမီးပ်ဳိကို လက္ထပ္ယူၿပီး မိမိရဲ႕ ၾကင္ယာအေပၚ ကတိ သစၥာမရွိခဲ့ရင္၊ အိမ္ေထာင္ေရးတာဝန္ မေက်ျပြန္ခဲ့ရင္ `အလကားလူ` ဆုိၿပီး အမ်ားရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕မႈကုိ ခံရမယ္။ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္လဲ သူ႔အခ်စ္ဟာ သူမ်ားထက္မေလွ်ာ့ေၾကာင္း `မႏၱေလးေရာက္ ရွမ္းတစ္ေယာက္`သီခ်င္းက `မန္းပ်ဳိျဖဴတစ္ေယာက္ကုိ ရွမ္းခ်စ္လည္း ဗမာထက္ မေလွ်ာ့တာ တကယ္တမ္းျပခဲ့တယ္`လုိ႔ ဆုိထားတယ္ေလ။

ဒါကေတာ့ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ ျဖစ္စဥ္တခ်ဳိ႕ကုိ ေဖၚျပျခင္းပါ။ လူတုိင္းလူတုိင္း ဟာ မိမိတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရမည့္ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ရွမ္းလူငယ္မ်ား လူမ်ဳိးျခားေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္ျပဳသြားတာကုိ ေရွးေရစက္မုိ႔လုိ႔ ဆုိရမလား။ ဒါေပမယ့္ အမ်ဳိးအ ႏြယ္ကုိေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ေတာ့ ဆရာႀကီး ဦးစုိင္းေအာင္ထြန္းရဲ႕ စကားနဲ႔ လက္ေဆာင္ပါးပါရေစ။
“ငါတုိ႔ ရွမ္းေတြဟာ ေတာေတာင္ သွ်ဳိေျမွာင္ သစ္ပင္ေတြအၾကား၊ လယ္ေတာ ယာေတာေတြ အၾကား အမ်ဳိးအႏြယ္ကုိ ေစာင့္ေရွာက္ရင္း ေနထုိင္လာခဲ့ၾကတာ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀၀ ေက်ာ္ခဲ့ ေသာ္လည္း ငါတုိ႔အမ်ဳိးအႏြယ္ မေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ဘူး။ ယေန႔တုိင္ တည္ရွိေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္အနာဂတ္မွာ ေတာေတာင္သစ္ပင္ေတြ လယ္ယာေတြ ေပ်ာက္ပ်က္ကုန္ၿပီး ငါတုိ႔တေတြ လူမ်ဳိးျခားေတြရဲ႕ အၾကားမွာ ေနထုိင္သြားၾကရမယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူမ်ဳိးျခားအၾကားမွာ ေနရမယ့္အခ်ိန္ ငါတုိ႔အမ်ဳိးအႏြယ္ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ဘယ္လုိ ေနထုိင္သြားရမွာလဲ။ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ နည္းလမ္းသစ္ ရွာရမွာပဲ“ တဲ့။
ရွမ္းပညာရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စကားလည္း မွတ္သားစရာေကာင္းပါတယ္။ အဲဒါက ေတာ့ “ရွမ္းသားသမီးတုိင္း ရွမ္းမိခင္ဖခင္ျဖစ္ေအာင္ ႀကဳိးစားရမယ္၊ ရွမ္းဖုိးဖုိး ရွမ္းဖြားဖြား ျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားရမယ္“ တဲ့ ဒီစကားကေတာ့ မိမိတုိ႔ရဲ႕ သားေျမးေတြ ရွမ္းျဖစ္ရင္ မိမိတုိ႔ လည္း ရွမ္းေဖေဖ ရွမ္းေမေမ ရွမ္းဖုိးဖုိး ရွမ္းဖြားဖြားျဖစ္သြားမွာပါ။
ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္မွာ သူ႔ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္သစ္အျဖစ္ ထြန္းကားခဲ့တာကေတာ့
(၁) နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္ ၁၉၇၄
(၂) နန္းခမ္းဥလိတ္ ၁၉၇၉
(၃) နန္းခမ္းဟန္လိတ္ ၁၉၈၃
(၄) စုိင္းခမ္းစုိးလိတ္ ၁၉၈၇ တုိ႔ျဖစ္တယ္။
လူဆုိတာ ေလာကဓံ အေကာင္းအဆုိးကုိ မလြတ္ႏုိင္ပါ။ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္လည္း ေလာကဓံအမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ ခံရေသာ္လည္း သူ႔ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ ဦးတည္ခ်က္ကုိေတာ့ မေျပာင္း လဲေစခ့ဲဲပါဘူး။ သူေရးသားခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြထဲမွာ သဘာဝတရား နိယာမတရားေတြကုိ ပီျပင္စြာ ေဖၚညႊန္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ လူအမ်ားလက္ခံလာၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္ကေတာ့ ကုိယ္ပုိင္သံစဥ္ျဖစ္လုိ႔ ပုိၿပီး တန္ဖုိးထားၾကတယ္။
လူဆုိတာက ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္းအၾကားကေန အသက္ရွင္ႀကီးျပင္းလာခဲ့ျခင္းပါ။ ေတးေရးဆရာ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္လည္း မလႊတ္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။ သူေရးခဲ့တဲ့ သီခ်င္းေတြ ထဲမွာ အေတြးအေခၚေတြ ေကာင္းမြန္ၿပီး သံစဥ္စာသားေတြ ေလးနက္ႏုညက္ေပမယ့္ ကဲ့ရဲ႕ အျပစ္ရွာတဲ့သူေတြလည္း မရွားပါဘူး။ ရွမ္းစကားပံုတစ္ခုကေတာ့ “ အကဲ့ရဲ႕လြတ္ရင္ မုိးႀကိဳး ပစ္တတ္တယ္တဲ့“ ဒါေၾကာင့္ ကဲ့ရဲ႕တဲ့သူေၾကာင့္ ဒုိ႔တေတြ မုိးႀကိဳးအျပစ္မခံရလုိ႔ သူတုိ႔ကုိ ေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရမလုိ ျဖစ္ေနတယ္။
စုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ အေဝဖန္ခံရဆံုး သီခ်င္းစာသားတစ္ပုိဒ္ကေတာ့ “ ေမာေတာ့ ေမာတာေပါ့ ဒါေပမယ့္ မေမာဘူး“ဆုိတဲ့ဟာပါ။ (အက်ယ္ကုိ ရွမ္းအႏုပညာရွင္ ထူးခၽြန္ဆုရ စုိင္းထီးဆုိင္အေၾကာင္းမွာ ဖတ္႐ႈပါရန္)
ကုိယ္တုိ႔ခ်စ္တဲ့ဘီး၊ ဘီးနံပါတ္ OK 0122L စတဲ့ စက္ဘီးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ ကေတာ့ ကာတြန္းတစ္ခုကုိ စာေရးသူဖတ္မိတယ္။ သူခုိးတစ္ေယာက္ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္က ဖြင့္တဲ့ သီခ်င္းကုိ နားေထာင္မိၿပီး စိတ္ညစ္ေနတဲ့ပံုပါ။ သူခုိးနားပိတ္ၿပီး ညီးညဴေနတာကေတာ့ “သီခ်င္းေရးဆရာရဲ႕စက္ဘီးကုိ မသိလုိ႔ ခုိးမိခဲ့တာပါ. . . အခုေတာ သီခ်င္းနဲ႔ လူကိုႏွိပ္စက္ ေနပါလား“တဲ့။
၁၉၇၉ တံုးက ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္က ေမၿမိဳ႕ေဆးရံုမွာ တာဝန္က်ခဲ့တယ္။ အဲဒီတံုး က စာေရးသူ ၉ တန္းေက်ာင္းသားပါ။ ဦးစုိင္းခြန္လူ ေဒၚနန္းခမ္းလံုတုိ႔နဲ႕ လုိက္သြားရၿပီး လူႀကီးေတြ ေျပာတာကုိပဲ နားေထာင္ခဲ့ရတယ္။ ေမျမဳိ႕မုိး သီခ်င္းကုိေရးျဖစ္တဲ့အခြင့္ပါ။ ၁၉၇၈ တံုးကလည္း ဦးစုိင္းခြန္လူတုိ႔နဲ႔ အတူ မႏၱေလး၊ စိန္ေက်ာ္ေကြ႕ရွိ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္တုိ႔ အိမ္ကုိလည္း တစ္ေခါက္ေရာက္ဖူးေသး တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္က ၄ ႏွစ္သမီး အရြယ္ပါ။
၁၉၈၃ ခုမွာေတာ့ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ ရန္ကုန္ မဂၤလာဒံု ေဆးတကၠသုိလ္ ၂ မွာ M.Med.Sc (Anatomy)တက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၈၉ မွာ M.Med.Sc (Anatomy) ဘဲြ႕ကုိ ရခဲ့ျပန္တယ္။
၁၉၉၁ ခု မႏၱေလးတကၠသုိလ္မ်ား ရွမ္းစာေပယဥ္ေက်းမႈ ဥကၠ႒တာဝန္ကုိ ထမ္းေဆာင္ ရတယ္။ သူတုိ႔ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားေခတ္အတြင္း ေႏြရာသီေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ရွမ္းစာေပ အသံုးလံုးကုိ ရွမ္းရြာေတြမွာ သြားသင္ၾကားပုိ႔ခ်ေပးခဲ့တယ္။ ရွမ္းစာေပ မူသစ္ သေႏၶတည္ခဲ့တာ ကေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးတဲ့ေနာက္ပုိင္း ဆရာေတာ္ ဦးဝိဇယနႏၵ၊ စဝ္ဆုိင္မိန္း(က်ဳိင္းတံု)တုိ႔ ကစတင္ မ်ဳိးေစ့ခ်ခဲ့တာပါ။ ဆရာႀကီး ဦးစုိင္းေအာင္ထြန္းလက္ထက္မွာေတာ့ အဲဒီရွမ္းစာေပ မ်ဳိးကုိ စတင္ပြားေပးခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိရမယ္။ အဲဒီေနာက္ ဦးစုိင္းဖက ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ ပ်ဥ္းမနား၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ လား႐ႈိး၊ ေတာင္ႀကီးစတဲ့ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ားကုိ ဦးေဆာင္ၿပီး ရွမ္းေခတ္ သစ္စာေပမ်ားကုိ ေနရာအႏွံ႔သင္ၾကားပုိ႔ခ်ခဲ့တယ္။
ရွမ္းစာေပသင္တန္းမွာ သီဆုိဖုိ႔ စာေပဆုိင္ရာသီခ်င္းမ်ားကုိလည္း ေဒါက္တာစုိင္းခမ္း လိတ္က ေရးသားေပးခဲ့ၿပီး သင္တန္းဆရာမ်ား ေက်ာင္းသားမ်ားအတြက္ ေပ်ာ္ရြင္မႈကုိျဖစ္ ေစတဲ့အျပင္ အားေဆးတစ္ခြက္ဆုိရင္လည္း မမွားပါဘူး။ ရွမ္းစာေပ သင္တန္းေက်ာင္းလည္း မရွိသလုိ၊ ရွမ္းဆရာဆရာမအတြက္လည္း လခဆုိတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အားလပ္တဲ့ ေႏြရာသီမွာ ရက္တုိသင္တန္းပဲဖြင့္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ စာသင္တဲ့အခ်ိန္ကလည္း ရြာသားေတြအဖုိ႔ ေန႔လည္ပုိင္း မအားတဲ့အတြက္ ညပုိင္းမွသာ သင္တန္းဖြင့္ခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စုိင္းခမ္းလိတ္ ရဲ႕ ရွမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္က အဲဒီလုိဆုိထားတယ္။ ညအခ်ိန္ဟာ အိပ္ဖုိ႔ပဲလား. . . တဲ့။ ဆုိလုိတာ က ညဆုိတာ အိပ္ဖုိ႔သက္သက္မဟုတ္ဘဲ မိမိတုိ႔ရဲ႕ စာေပမ်ားကုိ ေလ့လာသင္ယူရမယ္။ မိသားစုအလုိက္ သင္ေပးသြားရင္လည္း လြယ္ကူစြာနဲ႔ ေရးတတ္ဖတ္တတ္သြားၾကမွာပါ။ တကၠသုိလ္ေက်ာင္းသားမ်ား နယ္ဆင္းၿပီး ရွမ္းစာ သင္ၾကားမႈ ေလွ်ာ့ပါးလာတဲ့အခ်ိန္ သံဃာ ေတာ္မ်ားက ရွမ္းဗုဒၶဘာသာယဥ္ေက်းမႈကုိ ႏွစ္စဥ္ ပုိ႔ခ်လွ်က္ပါ။
၁၉၉၀ မွာေတာ့ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ဟာ မႏၱေလးေဆးတကၠသုိလ္ ခႏၶာေဗဒမွာ ကထိက အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္တယ္။ အရင္တံုးက ေက်ာင္းသားျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ ယခုေတာ့ ဆရာအျဖစ္ တကၠသုိလ္ကုိ ျပန္ေရာက္လာျခင္းပါ။ ၁၉၉၂ ခု ၄၂ (စိန္ေက်ာ္ေကြ႕) လမ္းမွာရွိတဲ့ အိမ္ေဟာင္းက ေန ၆၉ လမ္း ၄၁/၄၂ လမ္းၾကားရွိ မုိင္ဆံုေဂဟာကုိေျပာင္းေရႊ႕လာေတာ့တယ္။
၁၉၉၃ ခု မႏၱေလး တကၠသုိလ္မ်ား ရွမ္းစာေပယဥ္ေက်းမႈ ဥကၠ႒တာဝန္ကုိ မယူေတာ့ ဘဲ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးတာဝန္ကုိေတာ့ ဆက္လက္ယူေနခဲ့တယ္။ ၁၉၉၅ ခုေတာ့ က်န္း မာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ (ခါးရုိးနာ) ကထိကတာဝန္ကုိ အနားယူလုိက္တယ္။ ၁၉၉၅ ခုမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ တကၠသုိလ္ ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈ ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ေပးျခင္းခံရ တယ္။ အရွင္ဓမၼသာမိ (ေကလဏီယ်တကၠသုိလ္၊ ကုိလံဘုိ၊ သီရိလကၤာ)နဲ႔ အရွင္သုခမိႏၵ (ႏုိင္ငံေတာ္ပရိယတိၱသာသနာ့တကၠသုိလ္၊ ရန္ကုန္)တုိ႔ကုိလည္း နာယကအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ထား တာကုိလည္း ေတြ႕ရတယ္။ ၁၉၉၅ ခု ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ဦးေဆာင္ၿပီး တကၠသုိလ္လူငယ္ မ်ား က်န္းမာရႊင္လန္းေစဖုိ႔၊ ခင္မင္ရင္းနီးေစဖုိ႔ အတြက္ မႏၱေလးနဲ႔ ေတာင္ႀကီး ရွမ္းလူငယ္ ေဘာလံုး အသင္းကုိ ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့ၿပီး ၿပဳိင္ပဲြမ်ား က်င္းပေပးခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ အင္းေလးေဖာင္ ေတာ္ဦး ဘုရားဖူးရင္း ဝက္သားကင္ေက်ာင္းကို ေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္ ဘုရားရွိခုိးဆုိင္ရာ သီခ်င္းေရးဖုိ႔ အေတြးသစ္တစ္ခုရလာခဲ့ကာ ၁၉၉၇ ခုတြင္ စီးရီးတစ္ေခြစာအျဖစ္ အေကာင္ အထည္ေဖၚႏုိင္ခဲ့တယ္။ စီးရီးေခါင္းစဥ္ကေတာ့ “ ဘုရားတရားသံဃာနဲ႔ ဗုဒၶဝင္အက်ဥ္း“ျဖစ္ ၿပီး နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္ဆုိထားတာပါ။
၁၉၉၈ ခု သမီးျဖစ္သူ နန္းခမ္းဥလိတ္က ျပင္ဦးလြင္ အထက (၂) (ယခင္ စိန္အဲဘတ္) မွာ ဂုဏ္ထူး (၄) ဘာသာနဲ႔ ေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ အဲဒီပညာရည္ ခၽြန္ ဆုေပးပဲြကုိ တက္ေရာက္ခဲ့တယ္။ သူ႔သမီးအတြက္ Let Your Light Shine သီခ်င္းေရးစပ္ ေပးၿပီး  စုိင္းဆုိင္စြမ္ဖက ကီးဘုတ္တီး၊ နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္နဲ႔ နန္းခမ္းဥလိတ္တုိ႕က အဲဒီဂုဏ္ျပဳပဲြ မွာ သီဆုိခဲ့ၾကတယ္။
၁၉၉၉ ဧၿပီလ ၂၇ ရက္ေန႔မွာ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ရဲ႕ ႏွစ္ (၅၀)ျပည့္ ေရႊရတုေမြးေန႔ ပဲြကုိ မႏၱေလး တကၠသုိလ္မ်ား ရွမ္းစာေပႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈအဖဲြ႕က ဦးေဆာင္ၿပီး မႏၱေလးတကၠ သုိလ္မွာ က်င္းပေပးခဲ့တယ္။ ညေပ်ာ္ပဲြရႊင္ပဲြကုိေတာ့ မႏၱေလး ရွမ္းလူငယ္ေမာင္မယ္မ်ားက ရွမ္းသာေရးနာေရးအသင္းမွာ က်င္းပေပးသြားခဲ့တယ္။
တစ္ကမၻာလံုး ခရစ္ ၂၀၀၀ ျပည့္ကုိ ႀကဳိဆုိတဲ့အခ်ိန္ ေတးေရးဆရာ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္း လိတ္က ရွမ္း၊ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ေရးစပ္ၿပီး ႀကိဳဆုိခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့
ꨡြင္ꨲꨕꨯꨤꨲပုꨓ္ꨵ ꨟဝ္းꨕꨓ္ꨟꨓ္
ꨡꨓ္လꨤမ္း ꨡꨓ္ပꨱꨓ္ မူိꨓ္ꨀꨓ္ꨬလꨳ
ဝူꨓ္ꨵတꨣꨲတူဝ္ ꨅြမ္းထုိင္တီꨳꨁြင္
ပြင္တꨣꨲသတ္း တင္းသꨱင္ꨳꨬလꨳ။
အိပ္မက္လြန္ေနရာ
မွန္းတာ ညီမွ်ျခင္း ျဖစ္တာ၊
အတၱေတြး ဆံုးထိ လုိက္ရွာ၊
မ်ားသတၱဝါအတြက္ ျဖစ္လာ။
A place beyond dream,
Where what seems is what has been;
A thought for oneself pursued,
Turns out for all living things.
၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္မွာ ေဒါက္တာႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္က က်ဳိင္းတံုေဆးရံုမွာ တာဝန္က်လုိ႔ စုိင္းခမ္း လိတ္လည္း က်ဳိင္းတံုကုိ အတူလုိက္သြားခဲ့တယ္။ သီခ်င္းေရးဆရာကေတာ့ ဘယ္မွာ ေရာက္ ေရာက္ ဘာကုိေတြ႕ေတြ႕ ခံစားခ်က္နဲ႔အညီ ေတးေတြစီျဖစ္သြားတတ္ၾကတာပဲ။ က်ဳိင္းတံု မွာေတာ့ (က်ဳိင္းတံုစံအိမ္) ဆုိတဲ့ သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ ေရးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္လုိ႔ဆုိတယ္။ အဲဒီႏွစ္မွာ ေဒါက္တာဓမၼသာမိနဲ႔ က်ဳိင္းတံုမွာ ဆံုေတြ႕ခဲ့ၿပီး ပုဂိၢဳလ္ႏွစ္ဦးရဲ႕ စကားမွတ္တမ္းတခ်ဳိ႕က ဒီလုိပါ
(လိတ္) အခုလုိ အရွင္ဘုရားတုိ႔ ႏုိင္ငံျခားမွာ စာေတြေအာင္လာတာ ေတြ႕ရေတာ့ တပည့္ေတာ္ ဝမ္းသာ ဂုဏ္ယူပါတယ္ဘုရား။
(အရွင္) အခုလုိ ဘုန္းဘုန္းတုိ႔ ေအာင္ျမင္လာခဲ့တာကလည္း ဒကာႀကီးတုိ႔ အဂၤလိပ္စာတတ္တာကုိ အားက်လုိ႔ ႀကိဳးစားၿပီး အဲလုိျဖစ္လာတာပါ . . . တဲ့။
၂၀၀၁ ခုႏွစ္မွာ ရန္ကုန္ ရွမ္းစာေပယဥ္ေက်းမႈအဖဲြ႕က ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္အား ရွမ္းစာေပထူးခၽြန္ဆုကုိ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္။ ကုိးမုိင္ရွမ္းေက်ာင္းမွာ က်င္းပတဲ့ ၂၀၉၅ ရွမ္းႏွစ္သစ္ ကူး အခ်ိန္မွာ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တာပါ။
၂၀၀၃ ခု သား စုိင္းခမ္းစုိးလိတ္က ဆယ္တန္းကုိ ဂုဏ္ထူးေျခာက္ဘာသာနဲ႔ ေအာင္ၿပီး မႏၱေလးတုိင္းမွာ နံပါတ္တစ္၊ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုးမွာ ဒုတိယရလုိ႔ ရန္ကုန္၊ ပညာေရးဝန္ႀကီး ဌာနက က်င္းပတဲ့ ဂုဏ္ျပဳပဲြကုိ ဖခင္ျဖစ္သူ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ သြားတက္ေရာက္ခဲ့တယ္။
၂၀၀၄ ခု မႏၱေလး ရွမ္းစာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ နာယကျဖစ္ၿပီး ယခုတုိင္ တာဝန္ယူ လ်က္ပါ။ ၂၀၀၇ ခု မႏၱေလး ဂီတအစည္းအရံုးမွာ ဒုတိယဥကၠ႒အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံရတယ္။ ယခုတုိင္ အဲဒီတာဝန္ကုိ ယူေနဆဲပါ။ ဒီ ၂၀၀၇ မွာပဲ ေဒါက္တာဓမၼသာမိ ဖိတ္လုိ႔ လန္ဒန္ကုိ ေရာက္သြားၿပီး ရွမ္းယဥ္ေက်းမႈ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပဲြမွာ စာတမ္းဖတ္ခဲ့တယ္။ အဆုိေတာ္စုိင္းထီး၊ နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္၊ ေဒါက္တာစုိင္းစံအုိက္တုိ႔လဲ လုိက္ပါသြားၾကတယ္။ ရွမ္းႏွစ္သစ္ကူးကုိလဲ အဲ ဒီမွာပဲ ဆင္ႏြဲခဲ့တယ္။
၂၀၀၈ ခု ေမလ ၁၇ ရက္ ပင္လံုၿမိဳ႕၊ ပိဋကတ္ရွမ္းဘာသာျပန္အဖဲြ႕ခ်ဳပ္၊ ပရိယတိၱ သဒၶမၼပါလစာပဲြေတာ္ ႏွစ္ (၅၀) ျပည့္ ေရႊရတုသဘင္မွာ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္အား ေတးေရးဆရာ ရွမ္းအႏုပညာရွင္ထူးခၽြန္ဆု ကုိ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့တယ္။ ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္၊ တံဆိပ္နဲ႔ က်ပ္ေငြဆယ္သိန္းပါ။ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ ယခုလုိ ရွမ္းအႏုပညာရွင္ ထူးခၽြန္ဆုရတာကုိ ျမင္ေတြ႕ရလုိ႔ ပရိသတ္ေတြအားလံုး ဝမ္းသာမဆံုးျဖစ္ၾကရတယ္။ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ႏွစ္ရွည္လမ်ား မေနမနား ႀကိဳးစားလာလုိ႔ ဒီဆုကုိ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ရရွိတဲ့အတြက္ ဆုယူခ်ိန္မွာ လက္ခုပ္သံေတြဟာ မုိးထက္ညံသြားပါေတာ့တယ္။
ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ကုိယ္တုိင္ ပင္လံုပရိယတိၱသဒၶမၼပါလ ႏွစ္ (၅၀) ေရႊရတုသဘင္ ကုိ လာေတြ႕ရေတာ့ မ်ားစြာ စိတ္စြမ္းအားေတြ တက္လာခဲ့ျပန္တယ္။ မိမိရဲ႕ ေနာက္မွာ ပရိ သတ္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိလုိ႔ ပုိမုိအားရွိလာေၾကာင္းပါ။ အဲဒီပဲြတံုးက ဇနီးေဒါက္တာေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္၊ သမီးနန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္တုိ႔လည္း လုိက္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေရႊရတုပဲြေတာ္အတြင္း ေဒါက္တာစုိင္း ခမ္းလိတ္က ဘာသာေရးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ ေခတ္ရွမ္းသီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိလည္း ေရးဖဲြ႕သြားႏုိင္ခဲ့တယ္။ (စြမ္းလန္ေစာ၀္ဖရား= ဘုရားရွင္ရဲ႕ ေနာက္ကုိလုိက္မယ္) တဲ့။
မ်ဳိးဆက္သစ္ ရွမ္းအႏုပညာရွင္မ်ားလည္း ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ကုိ ႀကိဳဆုိဂါရဝ ျပဳၾကတာေတြ႕ရတယ္။ အားလံုးဟာ အႏုပညာအင္အားေတြ ပုိမုိလန္းဆန္း အားျပည့္လာ သလုိ ခံစားေနၾကရတယ္။ အႏုပညာသမားဆုိတာ အားေပးသူရွိေလ အားျပည့္ေလမဟုတ္ လား။
ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ေရးဖဲြ႕ခဲ့တဲ့ စာေပ သီခ်င္းမ်ားကေတာ့-
- ရွမ္းသီခ်င္း အပုဒ္ေပါင္း        ၆၀၀ ခန္႔
- ျမန္မာသီခ်င္း အပုဒ္ေပါင္း     ၆၀၀ ခန္႔
- အဂၤလိပ္သီခ်င္း အပုဒ္ေပါင္း   ၃၅  ခန္႔
- ကဗ်ာေပါင္း အပုဒ္ေပါင္း       ၂၀၀ ခန္႔
- ဘာသာျပန္ကဗ်ာ               ၃၀၀ ခန္႔
- ခုနစ္လံုးကဗ်ာ                         ၁ ပုဒ္
- ဘာသာျပန္ဝတၳဳ                      ၃ ပုဒ္
- ကုိယ္တုိင္ေရးဝတၳဳ                   ၁ ပုဒ္
- ဘာသာျပန္အဆုိအမိန္႔        ၂၀၀ ပုဒ္

စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းကုိ သီဆုိသူ (ရွမ္း)
         စုိင္းထီးဆုိင္၊ စုိင္းဆုိင္ေမာဝ္၊ ဆခဟ၊ စုိင္းဆုိင္စြမ္ဖ၊ စုိင္းေအာင္ထီးခမ္း၊ စုိင္းဆုိင္စြမ္ေမာဝ္၊ စုိင္းအုိက္ဆြန္၊ စုိင္းေဖာင္း(န္)ေမာဝ္၊ နန္းေမြႏြမ္ေဖာင္၊ နန္းခမ္းႏဲြ႕လိတ္၊ ပုစြန္၊ နန္းခမ္းခင္၊ နန္းခမ္းေနာင့္၊ နန္းဆာရာ။
စုိင္းခမ္းလိတ္ေရးတဲ့ သီခ်င္းကုိ သီဆုိသူ (ဗမာ)
စုိင္းထီးဆုိင္၊ စုိင္းခမ္းသီ၊ စိုင္းဆုိင္ေမာဝ္၊ ေစာသိမ္းဝင္း၊ စုိင္းေဆးေနာ္၊ ခင္ေမာင္တုိး၊ ေက်ာ္ဟိန္း၊ ဆက္ေမာ္၊ စုိးသူ၊ ရင္ဂို၊ မ်ဳိးေက်ာ့ၿမိဳင္၊ ေဆာင္းဦးလႈိင္၊ အဲလက္စ္၊ စည္သူလႊင္၊ ဘုိျဖဴ၊ အက္စစ္၊ ေမာင္ေမာင္ေဇာ္လတ္၊ ဟန္ထူးလြင္၊ ကုိင္ဇာတင္မုန္း၊ ေမဆြိ၊ အယ္လ္ခြန္းရီ၊ ေကဇင္လတ္၊ မီမီဝင္းေဖ၊ နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္၊ ရတနာဦး၊ ဆုန္သင္းပါရ္၊ ေႏြညီအစ္မမ်ား။
အခု ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္ဟာ မႏၱေလး၊ မုိင္ဆံုေဂဟာမွာ ဇနီးသားသမီးတုိ႔နဲ႔ အတူ ေနထုိင္ၿပီး ဝါသနာအရ သီခ်င္းေတြ ေရးေနဆဲပါ။ ဇနီးေဒါက္တာေဒၚႏြဲ႕ႏြဲ႕တင္ကေတာ့ ကေလး အထူးကုေဆးရံုမွာ တာဝန္ထမ္းလာခဲ့ၿပီး ဒီ ၂၀၁၀ မွာေတာ့ ပင္စင္ယူၿပီး အျပင္ ေဆး ခန္းမွာပဲ အလုပ္လုပ္ေတာ့တယ္။ သမီးႀကီး နန္းခမ္းႏြဲ႕လိတ္ကေတာ့ B.E (Civil) ဘဲြ႕ယူၿပီး လန္ဒန္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ေနဆဲပါ။ (  ) မွာ (  ) နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့တယ္။ နန္းခမ္းအုလိတ္ကေတာ့ M.B.B.S ဘဲြ႕ရ၊ နန္းခမ္းဟန္လိတ္ကေတာ့ B.A (English) ဘဲြ႕ရကာ ကုိကုိေမာင္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်ကာ ေဒါက္တာစိုင္းခမ္းလိတ္အတြက္ ေျမးႏွစ္ေယာက္ရေစသူပါ။ သားငယ္ စုိင္းခမ္းစုိးလိတ္ကလည္း M.B.B.S ပါ။ သားသမီးမ်ားအားလံုးကုိ ဘဲြ႕ရျဖစ္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့ ဖခင္ေကာင္းေဒါက္တာစိုင္းခမ္းလိတ္နဲ႔ မိခင္ေကာင္း ေဒါက္တာႏြဲ႕ႏြဲ႕ တင္ကေတာ့ သားသမီးအတြက္ ပညာအေမြေပးခဲ့ေလၿပီ။
ရွမ္းအႏုပညာရွင္ ထူးခၽြန္ဆုရ ေဒါက္တာစုိင္းခမ္းလိတ္တစ္ေယာက္ ဇနီး သားသမီး ေျမးျမစ္ေတြနဲ႕ အတူ ေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ၊ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ ေတးသီခ်င္းမ်ား ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္ပါေစေၾကာင္း ဆုမြန္ေတာင္းအပ္ပါတယ္။
မွီျငမ္း-
(၁)     စုိင္းေအာင္မိန္း (မုိတုိင္း)ေရးတဲ့ “ရွမ္းအႏုပညာရွင္ထူးခၽြန္ဆုရ ေဒါက္တာ စုိင္းခမ္လိတ္၏ ဂုဏ္ျပဳမွတ္တမ္း“ ကုိ မွီျငမ္းသည္။
(၂)     စာေရးသူ၏ ကိုယ္ေတြ႕

၂၀၀၉ ခု ေရႊရတုပံုရိပ္ မဂၢဇင္းမွ ရွမ္းစာေရးဆရာ ဟုိင္းေဆခုိင္၏ စာမူကုိ ဆီေလွ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ထားသည္။

Get:Sao Su Kham
http://shanstatedefencearmy.blogspot.com/

Share:

Read More